کلمه جو
صفحه اصلی

مرعشی

فرهنگ فارسی


لغت نامه دهخدا

مرعشی . [ م ُرَع ْ ع َ ] (اِخ ) حسن بن حمزةبن علی المرعش حسینی علوی طبری مرعشی ، مکنی به ابومحمد. فقیه امامی و ادیب قرن چهارم هجری . نسبت او به جدش مُرعَّش است و به سال 358 هَ . ق . درگذشت . او راست : تباشیر الشریعة، والمفتخر، والمبسوط، والمرشد. (از الاعلام زرکلی ج 2 ص 203).


مرعشی . [ م َ ع َ ] (اِخ )احمدبن ابی بکربن صالح بن عمر مرعشی ، مکنی به ابوالعباس و مشهور به شهاب الدین . فقیه حنفی قرن نهم هجری . وی به سال 786 هَ . ق . در مرعش متولد شد و به سال 872 هَ . ق . در حلب درگذشت . او راست : کنوزالفقه نظم العمدة. (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 100 از الضوء اللامع و کشف الظنون ).


مرعشی . [ م َ ع َ ] (اِخ ) حسین بن محمد مرعشی ، مکنی به ابومنصور. مورخ قرن چهارم و پنجم هجری . و از مقربان سلطان محمود غزنوی است و به سال 421 هَ . ق . درگذشته است . او راست : الغررفی سیرالملوک و اخبار هم در چهار جزء. (از الاعلام زرکلی ج 2 ص 277. از آداب اللغة العربیة ج 2 ص 316).


مرعشی . [ م َ ع َ ] (اِخ ) سید ظهیرالدین بن سید کمال الدین بن سید قوام الدین مؤلف تاریخ طبرستان و از سادات مازندران . رجوع به ظهیرالدین مرعشی در جای خود شود.


مرعشی . [ م َ ع َ شی ی / ی ] (ص نسبی ) منسوب به مرعش . رجوع به مرعش شود.


مرعشی. [ م َ ع َ شی ی / ی ] ( ص نسبی ) منسوب به مرعش. رجوع به مرعش شود.

مرعشی. [ م َ ع َ ] ( اِخ )احمدبن ابی بکربن صالح بن عمر مرعشی ، مکنی به ابوالعباس و مشهور به شهاب الدین. فقیه حنفی قرن نهم هجری. وی به سال 786 هَ. ق. در مرعش متولد شد و به سال 872 هَ. ق. در حلب درگذشت. او راست : کنوزالفقه نظم العمدة. ( از الاعلام زرکلی ج 1 ص 100 از الضوء اللامع و کشف الظنون ).

مرعشی. [ م ُرَع ْ ع َ ] ( اِخ ) حسن بن حمزةبن علی المرعش حسینی علوی طبری مرعشی ، مکنی به ابومحمد. فقیه امامی و ادیب قرن چهارم هجری. نسبت او به جدش مُرعَّش است و به سال 358 هَ. ق. درگذشت. او راست : تباشیر الشریعة، والمفتخر، والمبسوط، والمرشد. ( از الاعلام زرکلی ج 2 ص 203 ).

مرعشی. [ م َ ع َ ] ( اِخ ) حسین بن محمد مرعشی ، مکنی به ابومنصور. مورخ قرن چهارم و پنجم هجری. و از مقربان سلطان محمود غزنوی است و به سال 421 هَ. ق. درگذشته است. او راست : الغررفی سیرالملوک و اخبار هم در چهار جزء. ( از الاعلام زرکلی ج 2 ص 277. از آداب اللغة العربیة ج 2 ص 316 ).

مرعشی. [ م َ ع َ ] ( اِخ ) سید ظهیرالدین بن سید کمال الدین بن سید قوام الدین مؤلف تاریخ طبرستان و از سادات مازندران. رجوع به ظهیرالدین مرعشی در جای خود شود.

دانشنامه عمومی

مرعشی منسوب به سادات مرعشی را گویند و ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
سید شهاب الدین مرعشی نجفی
کمال الدین مرعشی
میرکمال الدین مرعشی
ظهیرالدین مرعشی
عفت مرعشی
میرشمس الدین مرعشی
عبدالکریم دوم مرعشی
زین العابدین مرعشی
سید محمدحسن مرعشی
محمد مرعشی
مرتضی مرعشی
حسین مرعشی

نقل قول ها

مرعشی منسوب به مرعش؛ نام خانوادگی افراد زیر است:

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مرعشی (ابهام زدایی). مرعشی ممکن است اسم برای اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • سیدحسین حسینی مرعشی، سلطان العلماء سیدحسین بن رفیع الدین محمد بن شجاع الدین محمود بن سید علی حسینی مرعشی از علمای قرن یازدهم هجری قمری• سید شهاب الدین مرعشی نجفی، از علمای بزرگ شیعه در قرن معاصر• سیدمحمد حسینی مرعشی، از علمای بزرگ در قرن معاصر• سید محمود مرعشی، پدر آیت الله سیدشهاب الدین مرعشی و از علمای قرن چهاردهم هجری قمری• سیدنورالله حسینی مرعشی، از علمای بزرگ شیعه در قرن دهم هجری قمری• محمدخلیل مرعشی صفوی، ملقب به سلطان خلیل میرزا مرعشی حسینی، از نوادگان سید محمد صدر، متولی آستانه رضوی و ملقب به شاه سلیمان ثانی
...


کلمات دیگر: