یوسف قرضاوی

یوسف عبدالله القرضاوی عالم دینی سنی مذهب عربی مصری الاصل، رئیس و مؤسس اتحادیهٔ جهانی علمای مسلمان می باشد.او یکی از اصلی ترین تئوریسین های جریان موسوم به الوسطیة و از تربیت شده های مدرسهٔ حسن البنا و اخوان المسلمین است. شهرت او به خاطر کتاب ها، برنامه های دینی تلویزیونی و موضع گیری علیه برخی از حکام عرب و سران کشورهای غربی است. یوسف القرضاوی شدیداً از خیزش مردم در تونس، مصر ،یمن، لیبی وسوریه حمایت کرده است.
قطوف دانیة من الکتاب و السنة: در سال ۱۹۵۱ تألیف شده است.
الحلال و الحرام فی الاسلام: در سال ۱۹۶۰ به دستور رؤسای الأزهر تألیف و به زبان های کُردی، ترکی، فارسی و اردو ترجمه شده است.
العبادة فی الاسلام: در سال ۱۹۶۱ تألیف شده است و به زبان فارسی ترجمه شده است..
الناس و الحق: در سال ۱۹۶۶ تألیف و به زبان های ترکی و فارسی ترجمه شده است.
مشکلة الفقر و کیف عالجها الاسلام: در سال ۱۹۶۷ تألیف و به زبان های فارسی و اردو ترجمه شده است.
الایمان و الحیاة: در سال ۱۹۶۹ تألیف و به زبان فارسی ترجمه شده است.
وی از سوی بسیاری از شیعیان و اهل سنت به اقدامات سلفی و بسترساز ترورسیم اسلامی متهم شده است.
وی سفرهای متعددی به کشورهای مختلف جهان داشته و در صدها سمینار و همایش بین المللی شرکت کرده است. این دانشمند مسلمان، رئیس و عضو مجامع و مؤسسات مختلفی چون اتحادیه علمای مسلمان، مجمع فقهی انجمن اسلامی العالم در مکه، مجمع سلطنتی تحقیقات اسلامی اردن، مرکز مطالعات اسلامی آکسفورد، شورای دبیران دانشگاه اسلامی جهانی اسلام آباد، سازمان دعوت اسلامی خارطوم و هیئت نظارت شرعی بر تعدادی از بانکهای اسلامی است.
قرضاوی جوایز علمی متعددی دریافت کرده که جایزه بانک توسعه اسلامی، جایزه ملک فیصل به علت مشارکت در مطالعات اسلامی، جایزه عطای ویژه علمی از رئیس دانشگاه بین المللی اسلامی مالزی و جایزه فقه از سوی سلطان برونئی از جمله آنهاست.

یوسف قرضاوی (۱۹۲۶) فقیه مصری، رئیس و مؤسس اتحادیهٔ جهانی علمای مسلمان.
• «اسلام می خواهد حتی در برابر کسانی که با آنان می جنگد یا آنان با اسلام می جنگند، راه را باز بگذارد: «اگر به صلح تمایل یافتند، تو نیز به آن تمایل بیآب و برخدا توکل کن امید است که خدا میان شما و کسانی که با آنان دشمنی کرده اید، دوستی برقرار کند» دشمنی مداوم و دوستی مداوم در کار نیست دل ها دگرگون می شوند .اسلام همواره می خواهد درها به روی صلح یا تمام مردمان بگشاید، زیرا مایهٔ رحمت برای تمام جهانیان است.».• «اختلافات موجود میان شیعه و اهل سنّت را نباید در بین عامهٔ مردم و بر روی منابر مساجد و اجتماعات عمومی مطرح نمود، بلکه اهل علم و تخصص باید به بررّسی مسائل اختلافی بپردازند آن هم با تکیه بر اصول علمی و کارشناسی و بدور از تحریک احساسات و تشنج آفرینی و کینه توزی سیاه و کورکورانه، بلکه با بهره گیری از روح محبّت و اخوّت.»• «من و تمامی مردم اهل سنّت ایمان و یقین داریم در تمام جهان اهل سنّت حتی یک نفر هم پیدا نمی شود که اهل بیت را دوست نداشته و جایگاهشان را بر روی سر خویش قرار ندهند، کدام اهل سنّت است که علی بن ابی طالب همسر بطول و عموزادهٔ رسول و شمشیر آخته اسلام را دوست نداشته باشد، کیست که حسن و حسین قافله سالار جوانان بهشتی، زین العابدین سجّاد، ابو جعفر باقر و جعفر صادق و دیگران را دوست نداشته باشد، چنین کسی در میان اهل سنّت وجود ندارد.»• «بهتر است برادران اهل تشیع توجه کنندکه: اصحاب پیامبر شاگردان و فارغ التحصیلان دانشگاه رسالت و نتیجه و نهال بر زمین نهاده شدهٔ مدرسه تربیتی او بوده اند، اگر ایشان را آماج تیر اتهامات قرار بدهیم، در واقع استاد و معلّم ایشان را مورد اتهام قرار داده ایم و این بدین معنی است که او به درستی ایشان را تربیت ننموده است.»