جاروبرقی

جاروبرقی وسیله ای است که به وسیلهٔ مکش، کثافات و گرد و غبار را جمع آوری می کند. بعضی از جاروبرقی ها نیز به وسیله آب کار می کنند. اولین جاروبرقی توسط شخصی به نام آیوز مک گافی اختراع گردید و در ۸ ژوئن ۱۸۶۹ این اختراع در آمریکا به ثبت رسید. باوجوداین، برخی بر این باورند که سازندهٔ این دستگاه فردی آمریکایی به نام دنیل هس می باشد.
جاروبرقی خانگی
جاروبرقی هتلی
جاروبرقی تجاری
جاروبرقی نیمه صنعتی
مکنده صنعتی
اجزای جاروبرقی به دو قسمت اصلی الکتریکی و مکانیکی تقسیم می شود.
قسمت های استاتور (قسمت ساکن)، کلکتور (کموتاتور) و جاروبکها (زغال ها) قسمت های الکترونیکی جاروبرقی را تشکیل می دهند.
سیم جمع کن، مخزن زباله و فیلتر قسمت های مکانیکی جاروبرقی را تشکیل می دهد.

جاروبرقی (vacuum cleaner)
نوعی وسیلۀ تمیزکاری. در ۱۹۰۱، اسکات هیوبرت سسیل بوت۱ آن را اختراع کرد. او با مشاهدۀ کار نامؤثر ماشین دمش گرد و غبار۲، فرایند آن را معکوس کرد، بدین معنی که ماشین اختراعی او براساس مکش کار می کرد. این ماشین چرخ داشت و در خیابان متوقف می شد؛ سپس، لوله های آن را به داخل خانه ها می فرستادند.Scot Hubert Cecil Boothdust-blowing machine