نام گل سرخ

نام گل سرخ یا آنک نام گل (به ایتالیایی: Il nome della rosa) نخستین رمان اومبرتو اکو نویسندهٔ ایتالیایی است که سال ۱۹۸۰ منتشر شد. کتاب یک داستان جنایی تاریخی است که در صومعه ای در ایتالیای سال ۱۳۲۷ میلادی می گذرد؛ معمایی روشنفکرانه که نشانه شناسی در داستان را با تحلیل انجیل، مطالعات مذهبی قرون وسطی و نظریات ادبی تلفیق می کند.در سال ۱۹۸۶ بر اساس این رمان فیلمی به همین نام ساخته شد.
امبرتو اکو
بائودولینو
گورستان پراگ
این کتاب بار نخست به قلم شهرام طاهری (با عنوان نام گل سرخ) و بار دوّم به قلم رضا علیزاده (با عنوان آنک نام گل) به فارسی ترجمه شده است.
«ویلیام»، کشیش تیزهوش انگلیسی، به همراه «آدسو»، شاگرد جوانش، برای شرکت در مباحثه ای الهی دربارهٔ عیسی مسیح، به صومعه ای در شمال ایتالیا می روند. راهب بزرگ صومعه، آنان را از مرگ مرموز یکی از کتابداران کتابخانه آگاه می کند، و وقتی فردای آن روز جسد راهب دیگری که مترجم یونانی بوده در کتابخانه صومعه پیدا می شود، «ویلیام» و «آدسو» برای یافتن علت مرگ آنان به بخش کتاب های خطی کتابخانه راه می یابند…
اورهان پاموک نام من سرخ را تحت تأثیر این رمان نوشته است.

---

---

نام گُل سرخ (Il nome della rosa)
رمانی از اومبرتو اکو، منتشرشده به ایتالیایی در ۱۹۸۰. لوئی باواریایی می خواهد در مقام امپراتور در رُم تاج گذاری کند (۱۳۲۷م)، اما پاپ آوینیون او را تکفیر می کند و بدعت گذار می خواند. در این گیرودار قهرمان خیالی داستان، کشیشی به نام ویلیام باسکرویل، مأموریت می یابد تا در کتابخانۀ دیری بزرگ در میان مراجع مختلف دینی، راهی برای آشتی پیدا کند. اما در آن جا جنایت هایی رخ می دهد که ویلیام را از مأموریتش دور می کند. او به کمک همراه وفادارش، آدسو، به دنبال سر نخِ جنایت ها می گردد و خیلی زود می فهمد که یافتن هویت قاتل بستگی به کشف راز این کتابخانۀ مخوف دارد. آنچه در نهایت ویلیام به استعاره درمی یابد صرفاً تکه هایی از حقیقت است؛ دنیایی غیرواقعی که هیچ چیز در آن تغییر نمی کند و گویی همه چیز را در آن نوشته اند. نام گل سرخ را با مضامینی از رمان پلیسی و با پس زمینه ای از درگیری های سیاسی و دینی و بدعت گذاری و تفتیش عقاید در قرن ۱۴م، می توان در قالب سنت رمان های تاریخی جای داد. اکو در این اثر با نقل قول هایی از کسانی چون ولتر، هویسمانس، و بورخس، سبکی عجیب در رمان نویسی پدید آورده است، تا جایی که به مطایبه گفته اند، حتی یک جمله هم از این رمان نوشتۀ اکو نیست.

آنک نام گل یا نام گل سرخ (به ایتالیایی: Il nome della rosa) نخستین رمان اومبرتو اکو نویسندهٔ ایتالیایی است که سال ۱۹۸۰ منتشر شد.
• «از گفتن این درمی گذرم که چگونه دیرسالار را خبر کردیم و چگونه همه صومعه قبل از ساعت نماز بیدار شد، فریادهای وحشت، ترس و اندوهی که در صورت همگان دیده می شد، و چگونه خبر بین همه آدم های صومعه پخش شد، خدمتکاران بر خود صلیب می کشیدند و برای محفوظ ماندن از چشم زخم ورد می خواندند. نمی دانم آیا نماز اول صبح مطابق قواعد برگزار شد، و آیا کسی در آن شرکت کرد یا نه. دنبال ویلیام و سورینوس بودم که جنازه برنگار را پوشانده و دستور داده بودند آن را روی میزی در شفاخانه بگذارند.»• «پس چرا می خواهید بدانید؟ چون حکمت فقط عبارت از دانستن آن چیزهایی نیست که باید کرد یا می توان کرد، بلکه شامل آن چیزهایی هم هست که می توان کرد و ای بسا نباید کرد.»• «در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود. خدا چنین آغاز کرد و وظیفه هر راهب مومنی است که فروتنانه در مناجات، این یگانه واقعه تغییرناپذیر را که می توان بر حقیقت انکارناپذیرش تأکید گذاشت، هر روز تکرار کند. اما ما اینک از پشت شیشه ای تیره نظاره گر هستیم و حقیقت پیش از آن که رو در رو بر همگان آشکار شود، در خطای دنیا پاره پاره (افسوس چقدر نامفهوم) دیده می شود، پس باید علامت های اصیلش را حتی وقتی برای ما مبهم است، و انگار که نیتی پلید آنها را به ملغمه ای تبدیل کرده است، هجی کنان بخوانیم.»• اکو، اومبرتو. . ترجمهٔ رضا علیزاده. چاپ اول، تهران: انتشارات روزنه، ۱۳۹۴، ISBN 978-600-5452-76-1. ‏ -> آنک نام گل