کارآزمایی بالینی. کارآزمایی بالینی یکی از انواع مطالعات پزشکی است که بر روی جمعیت های انسانی انجام می شود. کاربرد مهم کارآزمایی های بالینی در مطالعه اثرات داروها و شیوه های درمانی جدید است. هنگامی کارآزمایی بالینی برای یک فراورده دارویی بر روی انسان ها انجام می شود که اطلاعات قانع کننده ای از کیفیت این فراورده و ایمنی غیربالینی آن جمع آوری شده باشد، و تاییدیه مقامات بهداشتی یا کمیته اخلاق پژوهشی در کشوری که این پژوهش در آن انجام می شود، کسب شده باشد.
رضایت آگاهانه (informed consent)، فرایندی است که در آن حقایق اصلی در مورد کارآزمایی بالینی به فردی که داوطلب شرکت در آن به عنوان آزمودنی است، آموخته می شود، تا او تصمیم بگیرد در این کارآزمایی شرکت کند یا نه.
بسته به نوع فراورده و مرحله تولید دارو، پژوهشگران داوطلبان سالم و/یا بیماران را وارد بررسی های کوچک پایلوت (مقدماتی)می کنند، و به دنبال آن بررسی های در مقیاس بزرگتر بر روی بیماران انجام می شود که اغلب در آن ها اثرات فراورده جدید با دارویی که در حال حاضر برای آن بیماری تجویز می شود، مورد مقایسه قرار می گیرد.
کارآزمایی های بالینی شامل هر دو نوع بررسی مشاهده ای و مداخله ای می شوند.
این نوع کارآزمایی ها درمان های تجربی، ترکیب های جدید دارویی، یا رویکردهای جدید به جراحی یا پرتودرمانی را به آزمون می گذارند.
رضایت آگاهانه (informed consent)، فرایندی است که در آن حقایق اصلی در مورد کارآزمایی بالینی به فردی که داوطلب شرکت در آن به عنوان آزمودنی است، آموخته می شود، تا او تصمیم بگیرد در این کارآزمایی شرکت کند یا نه.
بسته به نوع فراورده و مرحله تولید دارو، پژوهشگران داوطلبان سالم و/یا بیماران را وارد بررسی های کوچک پایلوت (مقدماتی)می کنند، و به دنبال آن بررسی های در مقیاس بزرگتر بر روی بیماران انجام می شود که اغلب در آن ها اثرات فراورده جدید با دارویی که در حال حاضر برای آن بیماری تجویز می شود، مورد مقایسه قرار می گیرد.
کارآزمایی های بالینی شامل هر دو نوع بررسی مشاهده ای و مداخله ای می شوند.
این نوع کارآزمایی ها درمان های تجربی، ترکیب های جدید دارویی، یا رویکردهای جدید به جراحی یا پرتودرمانی را به آزمون می گذارند.
wiki: کارآزمایی بالینی