تشت

ظرف فلزی بزرگ که در آن لباس یاچیزدیگرمیشویند
( اسم ) ظرف فلزی بزرگ و پهن و اندکی گرد که در آن لباس و غیره شویند. یا تشت کسی از بام افتادن . رسوا شدن او آشکار گشتن راز وی .

(تَ ) (اِ. ) ظرف فلزی یا پلاستیکی بزرگ و پهن و اندکی گود که در آن لباس می شویند.

تشت. [ ت َ ] ( اِ ) آوند معروف و طشت معرب آن است. ( غیاث اللغات ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ). معروف ، طشت و تست معرب آن. ( فرهنگ رشیدی ). ظرف فلزی بزرگ و پهن که گودیش کمتر از لگن است و به تازی طشت گویند و نیز لگن و طبق و خوان را گویند. ( ناظم الاطباء ). معرب آن طشت ، اوستا تشته ( ظرف )، پهلوی تشت ، ارمنی تاس ، تشتک ، افغانی تشت ، بلوچی تاس ، نیز در عربی طاس از همین ریشه است. ایتالیایی تزء ، فرانسه تاس ... ( از حاشیه برهان چ معین ) :
تو چه پنداریا که من ملخم
که بترسم ز بانگ سینی و تشت.بفرمود تا دردمیدند بوق
بیاورد پس تشتهای خلوق.سر کو ز فدا دریغ باشد
شایسته تشت و تیغ باشد.تشت طلب کرد و یکی تیغ تیز
تشت دگر کرد بر آن گنج ریز.و رجوع به طشت و طست و ترکیبهای تشت شود.
- تشت از بام افتادن ؛ کنایه از رسوا شدن باشد. ( برهان ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). کنایه از فاش شدن راز. ( آنندراج ) :
بار دگر فتنه را تشت ز بام اوفتاد
خواب مرا بازبست دلبر بیدار من.چون بدید اورا خلیفه مست گشت
پس ز بام افتاد او را نیز تشت.چو رازی در دهان عام افتاد
مکن پنهان که تشت از بام افتاد.تشت من چون آفتاب از دامن چرخ اوفتاد
ساده لوح آن کس که می خواهد کند رسوا مرا.- تشت از بام افگندن ؛ کنایه از فاش کردن راز. ( آنندراج ) :
رسوای کوی عشق چو خورشید محشریم
از بام آسمان فلک ، افگنند تشت.- تشت و آب خواستن ؛ کنایه از سفر بازآمدن. پا از گرد راه شستن. ( آنندراج ) :
دنیا خراب و دین بخلل بود، عدل تو
آباد کرد هر دو کنون تشت و آب خواه.- تشت و سبو ؛ طشت و سبو. رجوع به همین کلمه شود.
- تشت و طبق ؛ طشت و طبق. رجوع به همین کلمه شود.
- تشت و طبق چیدن .
رجوع به طشت و طبق چیدن شود. و رجوع به تشت آتش ،تشت بلند، تشتچه ، تشت خان ، تشتخاناه ، تشتخانه ، تشتخوان ، تشتدار، تشت زدن ، تشت زر، تشت زرین ، تشت سرنگون ،تشت سیمین ، تشت نگون ، تشت و خایه و تشته شود.

ظرفی که در آن لباس یا چیز دیگر می شویند، لگن، طشت.
* تشت زر (زرین ):
۱. تشتی که از زر ساخته شده.
۲. [قدیمی، مجاز] خورشید.
* تشت سیمین:
۱. تشتی که از نقره ساخته شده.
۲. [قدیمی، مجاز] ماه.
* تشت غربالی: [قدیمی، مجاز] آسمان: دراین تشت غربالی آبگون / تو غربال خاکی، فلک تشت خون (نظامی: ۱۰۲۷ ).

/tasht/ ظرف پهن مسی یا سفالی – لگن – تشت & مستقیم به طرف چیزی یا کسی رفتن - بی سرپناه ماندن – سرگردان جا ۳طناب رخت آویز از الیاف گیاهی ۴حدود

تاس