عمرو بن کلثوم

عمرو بن کلثوم فرزند کلثوم (حدود ... - ۳۹ ق. هـ = ... - ۵۸۴ م)، نام کامل وی: ( عمرو بن کلثوم بن عمرو بن مالک بن عتّاب بن سعد بن زهیر بن جُشَم بن حُبیب بن غنم بن تغلب بن وائل، أبو الأسود ) . از شاعران عرب دوران جاهلی بود، وی از شاعران طبقهٔ یکم دوران جاهلی بود. در شمال جزیرهٔ عرب در دیار «ربیعة» تولد شد. و به شام، عراق و نجد سفر کرد. او بسیار شجاع ودلیر بود. در نوجوانی رهبری قوم خود «تغلب» عهده دار بود. وی عمرو بن هند ملک حیره در دار ملک خویش بقتل رساند، وقوم خویش «بنی تغلب» سالم به دیار شام رساند بدون اینکه فردی از آنان آسیبی ببرند، شجاعت مفرطی که داشت، دشمن از او می پرهیزید، عمری طولانی آورد.مادرش لیلی دختر المهلهل زیر سالم برادر کلیب یکی از بزرگان قبیلهٔ تغلب بود. یکی از مردان جسور ودلیر دوران پیش از اسلام بود.
این چند بیت از مطلعهٔ معلقهٔ مشهور « عمرو بن کلثوم» که به معلقهٔ (أَلاَ هُبِّی بِصَحْنِکِ فَاصْبَحِیْنَـا) معروف است:
مطلع معلقه
«عمرو بن کلثوم» در دیار ربیعه در فلات نجد زاده شد.گویند ۱۵۰ سال عمر کرده، و در حدو سال ۳۹ قبل از هجرت در گذشت است.

عَمْرو بن کلثوم (قرن ۶م)
شاعر عرب در عهد جاهلیت. رئیس قبیلۀ تَغلِب و نوۀ مُهَلهِل، شاعر جنگاور عرب، بود. مشهورترین اثر او قصیده ای، در شمار معلقات سبع، است که در فهرست های گوناگون آمده و بسیار ستوده شده است. معلقۀ عمرو در اصل ریشه در شعر شفاهی جاهلی دارد. گویند دیوانی هم داشته که ابن السِکّیت آن را مدون کرده، امّا اثری از آن نمانده است. ظاهراً در دورۀ امویان، به افسانه هایی دربارۀ او جامۀ تاریخی پوشاندند؛ از جمله، مرگ وی براثر افراط در شراب خواری و قتل عمرو بن هِند، پادشاه حیره، به دست او.