گدازه

لاوا

موادی که از درون اشتفشان بیرون میریزد

ماگما ( انگلیسی ) : تفتال ( فارسی ) که مواد مذاب هم میگیم بهش
لاوا ( انگلیسی ) : نوعی ماگماست ( به جتی لاوا به فارسی میگیم گدازه )

🔴تعریف گدازه : گُدازه گونه ای تفتال است که بر اثر فعالیت های آتشفشانی به سطح زمین راه یابد. به تعریف دیگر آن بخش از تفتال که بر اثر کاهش فشار و فوران مقدار زیادی از گازهای محبوس در خود را از داده است گدازه نامیده می شود.

🔴تعریف ماگما یا همون مواد مذاب : به گرمای درون زمین، که سبب ذوب شدن سنگ ها می شود که به آن ماگما یا مواد مذاب می گویند. خواص مواد مذاب یا ماگما: طبیعی، داغ، متحرک، سرشار ازگاز و دارای چگالی کم است.
ماگما ممکن است از طریق شکستگی ها و سایر نقاط ضعیف پوستهٔ زمین بالا آمده و به صورت گدازه ( لاوا ) در سطح زمین جریان یابد. ماگما سنگ های گداخته ای هستند که اغلب در اتاقک مذابی در زیر رویهٔ زمین قرار دارند و بر اثر فشار کم و دمای بالا به صورت نیمه جامد و گاه حتی مایع هستند. ماگما در دمای میان ۱٬۲۰۰ تا ۱٬۸۰۰ درجهٔ سانتی گراد پدید می آید. ماگما پس از رسیدن به سطح زمین و گدازه شدن به مرور سرد شده و توده هایی از سنگ های همچون بازالت را پدید می آورند.

در زمین شناسی به سنگ های حاصل از انجماد مواد گداخته، سنگ های آذَرین می گویند. فرآیند تشکیل و حرکت ماگما و تبدیل آن به سنگ آذرین را فعالیت ماگمایی می گویند

سنگ های آذرین به دو بخش سنگ های آذرین درونی و سنگ های آذرین بیرونی تقسیم می شوند. سنگ های آذرین بیرونی حاصل فرایند آتشفشانی و بیرون ریختن مواد مذاب از دهانهٔ آتشفشان است اما سنگ های آذرین درونی حاصل فرایند ماندن ماگما در آشیانه و سرد شدن آهستهٔ آن می باشد.

ماگما از مایعی تشکیل شده که سیلیکات است و گران روی زیادی دارد و با گاز و مواد فرّار همراه است. گدازه، ماگمایی است که مواد فرّار خود را از دست داده باشد. ماگماها ممکن است کاملاً مایع یا نیمه متبلور باشند. گدازه ها معمولاً نیمه متبلورند زیرا محتوی بلور و کانی هایی هستند که نقطه ذوب یا انجماد بالاتر دارند. این بلورها یا مستقیماً از ماگما متبلور شده اند یا کانی های دیرگداز سنگ مادر ماگما هستند که از سنگ مادر جدا شده و به داخل ماگما افتاده اند

منبع : ویکی پدیا