گرانیت

سنگ خارا یا گرانیت (به فرانسوی: granite) گونه ای سنگ آذرین درونی است. به همین دلیل، بافتِ آن دارای دانه های متوسط تا درشت است و دارای کوارتز (دُرّ کوهی) و فلدسپات، میکا، و پاره ای کانی های دیگر می باشد. بسته به کانی هایِ موجود در سنگ خارا و شیمی آن، این سنگ به رنگ های گوناگونی، از صورتی تا خاکستریِ پررنگ و حتی سیاه، یافت می شود. این سنگ از سنگین ترین سنگ ها با چگالی ۲٫۷۵ گرم بر سانتی متر مکعب به شمار می رود.
جعفری، عباس. فرهنگ بزرگ گیتاشناسی، تهران چاپ دوم ۱۳۷۲.
سنگ خارا یکی از محکم ترین و سخت ترین سنگ ها می باشد. به همین خاطر به عنوان مصالح ساختمانی به صورت گسترده ای استفاده می شود. مقاومت این سنگ در مقابل ساییدگی باعث استفاده گسترده از آن در آزمایشگاه ها شده است. مقاومت و سختی بالای این سنگ این امکان را فراهم می کند که ورقه هایی به ضخامت تنها چند میلی متر از این سنگ ساخت.
لازم است ذکر شود که واژه گرانیت دارای ریشه لاتین می باشد.
سنگ خارا سنگی است که از سرد شدن توده های مذاب شکل گرفته است. گرانیت سمبل سختی، مقاومت و دوام است. سنگ خارا به رنگهای سفید، خاکستری، پرتغالی، سبز، مشکی، قرمز و غیره دیده می شوند. گرانیت ها نسبت به سنگهای آهکی سخت تر اما یکنواخت تر هستند. سنگهایِ خارا به راحتی خش برنمی دارند و مقاومت آن ها در مقابل حرارت بالا می باشد. گرانیت بهترین کاربرد را در سنگفرش بیرونی و در مکانهایی که در معرض عبور و مرور زیاد است، دارد و نیز آن را می توان در نمای بیرونی و سنگفرش داخلی ساختمان و پله ها استفاده نمود.این سنگ ها از کشورهای آسیای میانه مانند هندوستان، چین، تایوان و ویتنام خریداری می گردند و از کیفیت بسیار بالایی برخوردار می باشند. این نوع سنگ شامل ۲ نوع طبیعی ورنگ شده می باشد که از انواع آن می توان به سنگهایی با نام هلویی و نخودی و قرمز رنگ شده، بلک گالکسی، شانسی بلک، کارمن رد، بالتیک براون، مپل رد، جوپارنا، مولتی کالررد ولگابلو، بیداسر قهوه ای، بیداسر سبز، باش پارادیسو، تن براون، سیلور پرل … اشاره کرد.

گرانیت (granite)
(یا: سنگ خارا) سنگ آذرین نفوذی درشت دانه ای، معمولاً حاوی کانیهای کوارتز، فلدسپات، و میکای بیوتیتی. بسته به ترکیب شیمیایی فلدسپات ممکن است صورتی رنگ یا خاکستری باشد. گرانیت عمدتاً مصارف ساختمانی دارد. گرانیت ها غالباً تودۀ نفوذی وسیعی را در هستۀ رشته کوه ها تشکیل می دهند و معمولاً با مناطقی از سنگ دگرگونی، سنگی دگرسان شده براثر گرما و فشار، احاطه شده اند. مشخصۀ نواحی گرانیتی منظره ای باتلاقی است. در مناطق رخنمون، بستر سنگ در طول درزهها و ترکها دچار هوازدگی می شود و تک قله ها یا چکادهایی سنگی ایجاد می کند که از قطعات سنگی گردی، انباشته بر روی هم، تشکیل شده اند. گرانیت فراوان ترین نمونۀ سنگ نفوذی است.