نووالیس

گئورگ فیلیپ فریدرش فون هاردنبرگ (آلمانی: Georg Philipp Friedrich Freiherr von Hardenberg) با نام مستعار نووالیس (آلمانی: Novalis؛ زاده ۲ مهٔ ۱۷۷۲ درگذشته ۲۵ مارس ۱۸۰۱(1801-03-25)) یک شاعر، فیلسوف، و مهندس عمران اهل آلمان بود.یاکوب بوهمه، یوهان گوتلیب فیشته، یوهان ولفگانگ گوته، باروخ اسپینوزا
نووالیس در کنار کسانی همچون فریدریش ویلهلم یوزف شلینگ و برادران شلگل (فریدریش و آوگوست) و شلایرماخر، از اعضای اصلی حلقه های ادبی جنبش رمانتیسم اولیه آلمان بود.
در بهار ۱۷۹۹ شلایرماخر و فریدریش شلگل و نووالیس در پی مذهبی جدید یا لااقل بازگشتن به ریشه های هرگونه مذهب سخن می گفتند و در جستجوی انجیلی جدید بودند که منجر به بت پرستی و غرور و خرافه های گذشته نشود؛ و کلیسایی که یگانه بنیادش خویشاوندی روح باشد نه اجبار دولت.

نووالیس (۱۷۷۲ـ۱۸۰۱)(Novalis)
(نام اصلی: فریدریش لئوپولت فون هاردنبرگ) شاعر پیشگام رمانتیک آلمانی. دفتر سرودهای درشب (۱۸۰۰) را با تأثیرپذیری از مرگ زوفی فون کون، نامزدش، سرود. سرخوشانه خود را با محبوب ازدست رفته اش همدل احساس می کرد و کوشید تا روح خویش را از مسائل مادی رها سازد و بدین سبب بسیاری از اشعارش نیز حاکی از گرایش او به عرفان اند. از او دو رمان ناتمام شاگردان درساییس و هاینریش فون اُفتردینگن به یادگار مانده است. نووالیس در اوبرویدراشتت، در تورینگیا، به دنیا آمد و در ینا، لایپزیگ، ویتنبرگ تحصیل کرد. در ۱۷۹۵ حسابرس کارخانۀ زاکسون زالت شد که پدرش مدیر آن بود. مرگ زوفی، و اراسموس، برادرش (هردو ۱۷۹۷) ضربه ای سخت بر او وارد کرد، اما این تراژدی در نووالیس نیرویی شاعرانه و عرفانی پدید آورد. نوشتن رمانس هاینریش فون اُفتردینگن را در ۱۸۰۰ آغاز کرد، اما سال بعد از بیماری سل درگذشت. مجموعۀترانه های مقدس (۱۸۰۲) او نیز پس از مرگش منتشر شد.

نووالیس(زاده ۲ مهٔ ۱۷۷۲ درگذشته ۲۵ مارس ۱۸۰۱)شاعر، فیلسوف، و مهندس عمران اهل آلمان بود.
• «وقتی که ما خواب می بینیم که داریم خواب می بینیم، ما نزدیک بیداری هستیم.»Edgar Allan Poe در A Tale of the Ragged Mountains• «حیات متعالی، همان ریاضیات است.»Das höchste Leben ist Mathematik• «ریاضیات زندگی خدایان است.»• «عشق جادو می کند، هدف غائی داستان این دنیا عشق است، پناهگاه گیتی.»• «جایی که بچه ها حضور دارند، آنجا عصر طلایی وجود دارد.»Fragment No. 97• «با رمانتیسم است که جهان هستی، ما را از جادو، رازها و شگفتی هایش آگاه می سازد. رمانتیسم احساس به فهمیدن عادی را همچون خارق العاده، مأنوس و آشنا را همچون عجیب و غریب، دنیوی را همچون روحانی و مقدس و محدود را همچون نامحدود به ما تعلیم می دهد.»Bildung in Early German Romanticism" by Frederick C. Beiser