یوی بزرگ

یو(چینی:禹)(قرن ۲۱ پیش از میلاد) با نام سی ونمینگ(چینی: 姒文命) و با لقب یوی بزرگ(大禹 دا یو) نخستین فرمانروا و بنیان گذار دودمان افسانه ای شیا بود که بر اساس اسطوره، در سال ۲۰۵۹ پیش از میلاد در سال ببر زاده شد. تختگاه یو در شهر یانگ بود. افسانه یو در چین چیزی مشابه طوفان نوح در افسانه های سامی است. یو در کوه کائوجی درگذشت.
جی.مناسک و ام.سویمی (۱۳۵۴)، اساطیر ملل آسیایی، ترجمهٔ محمود مصوررحمانی و خسرو پورحسینی، تهران: انتشارات مازیار
شنسو ژان (۱۳۷۴)، تاریخ چین، ترجمهٔ محمد پارسیپور، تهران: نشر علم
مین لوهوئی (۱۳۵۴)، دودمانهای شاهی چین، تهران: انتشارات امیرکبیر
یو که پسر کوئن یا همان شون بود، مأموریت یافت که آب ها را مهار کند. او مجهزتر از پدرش بود. او خاک سحرآمیز را در اختیار داشت، اژدهای بالدار یاور او بود، شبیه همان که در مبارزهٔ میان هوانگ تی و تشه یو (جنگ تشولو) بدان اشاره شده است.
یو با بهره از خاک سحرآمیز توانست سرچشمهٔ آب های عظیم را که تعدادشان ۲۳۳۵۵۹ عدد بود، مسدود کند. این سرچشمه ها بسیار عمیق بودند. این عمق زیاد این نظریه را مطرح می کند که ممکن است این سرچشمه ها با اقیانوس های زیرزمینی در ارتباط باشند.
یو همچنین با استفاده از خاک سحرآمیز، کوه های اصلی را بنا کرد، این کوه ها به خاطر ارتفاع زیادی که داشتند، بر طغیان آب مسلط بودند و سیلاب از آن ها عبور نمی کرد. علاوه بر آن به علت سنگینی شان، موجب استحکام بیشتر زمین می گشتند.