مترادف هور : آفتاب، خور، خورشید، ستاره، شمس، مهر
متضاد هور : قمر، ماه
هور
مترادف هور : آفتاب، خور، خورشید، ستاره، شمس، مهر
متضاد هور : قمر، ماه
فارسی به انگلیسی
عربی به فارسی
نهرکوچک يا فرعي , شاخه فرعي رودخانه , مرداب , سياه اب , لجن زار , باتلا ق
فرهنگ اسم ها
(تلفظ: hur) (اوستایی) خورشید ، مهر ، خور .
اسم: هور (دختر) (اوستایی، فارسی) (تلفظ: hur) (فارسی: هور) (انگلیسی: hur)
معنی: خورشید، مهر، خور، از شخصیتهای شاهنامه، نام دانایی پرهیزکار در زمان بهرام گور پادشاه ساسانی
معنی: خورشید، مهر، خور، از شخصیتهای شاهنامه، نام دانایی پرهیزکار در زمان بهرام گور پادشاه ساسانی
مترادف و متضاد
آفتاب، خور، خورشید، ستاره، شمس، مهر ≠ قمر، ماه
فرهنگ فارسی
خورشید، آفتاب، خور، ستاره وبخت طالع هم گفته شده
( اسم ) درختی از تیر. فرفیون که خاص آمریکای مرکزی است که شیره ای بسیار سمی دارد و چنانچه ترشحات این گیاه حتی بمقدار کم در جریان آب نهرها وارد شود آب را سمی می کند و از این جهت افراد بومی جهت شکار ماهیها از آن استفاده میکنند میو. این گیاه کپسولی شکل است و پس از رسیدن در موقع شکفتن کپسول صدای شدیدی مشابه باصدای طپانچه ایجاد میکند و دانه های نبات و حتی قطعات آنرا بمسافت زیادی پرتاب میکند .
تهمت نهادن بر کسی در کاری
( اسم ) درختی از تیر. فرفیون که خاص آمریکای مرکزی است که شیره ای بسیار سمی دارد و چنانچه ترشحات این گیاه حتی بمقدار کم در جریان آب نهرها وارد شود آب را سمی می کند و از این جهت افراد بومی جهت شکار ماهیها از آن استفاده میکنند میو. این گیاه کپسولی شکل است و پس از رسیدن در موقع شکفتن کپسول صدای شدیدی مشابه باصدای طپانچه ایجاد میکند و دانه های نبات و حتی قطعات آنرا بمسافت زیادی پرتاب میکند .
تهمت نهادن بر کسی در کاری
فرهنگ معین
۱ - (اِ. ) آفتاب ، خورشید. ۲ - ستاره ، بخت ، طالع .
لغت نامه دهخدا
هور. [ هََ ] ( ع مص ) تهمت نهادن بر کسی در کاری. || گمان بردن به چیزی. || بازگردانیدن از چیزی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || برانگیختن کسی را برچیزی. ( منتهی الارب ). || کشتن قومی را و بر روی درافتادن قوم بر یکدیگر. || نصیحت کردن به غرض. || استوار کردن چیزی را. || بر زمین زدن. || شکستن بنا را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شکسته و ویران شدن بنا. ( منتهی الارب ). فروریخته شدن. ( ترجمان القرآن ). ریهیده شدن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) دریای خرد که به ریزش آب به بیشه ها و مانند آن فراخ گردد. ج ، اهوار. || گله گوسپندان بدان جهت که از کثرت بعضی بر بعضی می افتد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
هور. ( ع مص ) تهمت نهادن بر کسی در کاری. ( منتهی الارب ). هَور. رجوع به هَور شود.
هور. ( اِ ) نامی است از نامهای آفتاب. ( برهان ). خور. خورشید. شمس. شارق.ذکاء. شید. بیضا. سور ( سانسکریت ). مهر :
خداوند ماه و خداوند هور
خداوند روز و خداوند زور.
بلند آفریننده ماه و هور.
چو روی عاشقان شود ضیای او.
زبرجدش خرطوم و دندان بلور.
سپهری شد ایوان پر از ماه وهور.
گیر که گیتی همه ماه است و هور.
نگه کرد سر تا سرین ستور.
ز وسواس دیو فریبنده دور.
دوستت دوستکام و دشمن کور.
که سر برنداری ز بالین گور.
زشت باشدبه چشم موشک کور.
ز بیژن فزون بود هومان به زور
هنر عیب گردد چو برگشت هور.
به سنگستان غم رفت آبگینه.
هور. ( ع مص ) تهمت نهادن بر کسی در کاری. ( منتهی الارب ). هَور. رجوع به هَور شود.
هور. ( اِ ) نامی است از نامهای آفتاب. ( برهان ). خور. خورشید. شمس. شارق.ذکاء. شید. بیضا. سور ( سانسکریت ). مهر :
خداوند ماه و خداوند هور
خداوند روز و خداوند زور.
فردوسی.
به نیروی یزدان که او داد زوربلند آفریننده ماه و هور.
فردوسی.
بدان گهی که هور قیرگون شودچو روی عاشقان شود ضیای او.
منوچهری.
تن پیل و یاقوت رخشان چو هورزبرجدش خرطوم و دندان بلور.
اسدی.
ز عکس می زرد و جام بلورسپهری شد ایوان پر از ماه وهور.
اسدی.
گیر که گیتی همه چنگ است و نای گیر که گیتی همه ماه است و هور.
انوری.
درآن رخنه از نور تابنده هورنگه کرد سر تا سرین ستور.
نظامی.
سروش درفشان چو تابنده هورز وسواس دیو فریبنده دور.
نظامی.
باد تا بر سپهر تابد هوردوستت دوستکام و دشمن کور.
نظامی.
بتابد بسی ماه و پروین و هورکه سر برنداری ز بالین گور.
سعدی.
نور گیتی فروز چشمه هورزشت باشدبه چشم موشک کور.
سعدی.
|| بخت و طالع. ( برهان ). اختر. اقبال. روز : ز بیژن فزون بود هومان به زور
هنر عیب گردد چو برگشت هور.
فردوسی.
به هور هندوان آمد خزینه به سنگستان غم رفت آبگینه.
نظامی.
- شبگیر هور ؛ ظاهراً صبحگاه مقارن طلوع خورشید : هور. (اِ) نامی است از نامهای آفتاب . (برهان ). خور. خورشید. شمس . شارق .ذکاء. شید. بیضا. سور (سانسکریت ). مهر :
خداوند ماه و خداوند هور
خداوند روز و خداوند زور.
به نیروی یزدان که او داد زور
بلند آفریننده ٔ ماه و هور.
بدان گهی که هور قیرگون شود
چو روی عاشقان شود ضیای او.
تن پیل و یاقوت رخشان چو هور
زبرجدش خرطوم و دندان بلور.
ز عکس می زرد و جام بلور
سپهری شد ایوان پر از ماه وهور.
گیر که گیتی همه چنگ است و نای
گیر که گیتی همه ماه است و هور.
درآن رخنه از نور تابنده هور
نگه کرد سر تا سرین ستور.
سروش درفشان چو تابنده هور
ز وسواس دیو فریبنده دور.
باد تا بر سپهر تابد هور
دوستت دوستکام و دشمن کور.
بتابد بسی ماه و پروین و هور
که سر برنداری ز بالین گور.
نور گیتی فروز چشمه ٔ هور
زشت باشدبه چشم موشک کور.
|| بخت و طالع. (برهان ). اختر. اقبال . روز :
ز بیژن فزون بود هومان به زور
هنر عیب گردد چو برگشت هور.
به هور هندوان آمد خزینه
به سنگستان غم رفت آبگینه .
- شبگیر هور ؛ ظاهراً صبحگاه مقارن طلوع خورشید :
بپرسید از ایشان که شبگیر هور
شنیدید آواز نعل ستور .
- نوروز هور.
|| در شعر ذیل از ناصرخسرو این کلمه آمده است و در حاشیه ٔ دیوان بدان معنی نگاه و نظر داده شده است اما ظاهراً بموقع و بگاه و بوقت معنی میدهد :
اکنون نگر به کار که کارت به دست توست
برگ سفر بساز و بکن کارها به هور.
|| نام ستاره ای هم هست که هر هزار سال یک بار طلوع کند. || به هندی به معنی دیگر باشد. (برهان ). || نام روز یازدهم از سی روز ماه نزد پارسیان . خور :
به آذرمه اندر بد و روز هور
که از شیر پردخته شد پشت گور.
خداوند ماه و خداوند هور
خداوند روز و خداوند زور.
فردوسی .
به نیروی یزدان که او داد زور
بلند آفریننده ٔ ماه و هور.
فردوسی .
بدان گهی که هور قیرگون شود
چو روی عاشقان شود ضیای او.
منوچهری .
تن پیل و یاقوت رخشان چو هور
زبرجدش خرطوم و دندان بلور.
اسدی .
ز عکس می زرد و جام بلور
سپهری شد ایوان پر از ماه وهور.
اسدی .
گیر که گیتی همه چنگ است و نای
گیر که گیتی همه ماه است و هور.
انوری .
درآن رخنه از نور تابنده هور
نگه کرد سر تا سرین ستور.
نظامی .
سروش درفشان چو تابنده هور
ز وسواس دیو فریبنده دور.
نظامی .
باد تا بر سپهر تابد هور
دوستت دوستکام و دشمن کور.
نظامی .
بتابد بسی ماه و پروین و هور
که سر برنداری ز بالین گور.
سعدی .
نور گیتی فروز چشمه ٔ هور
زشت باشدبه چشم موشک کور.
سعدی .
|| بخت و طالع. (برهان ). اختر. اقبال . روز :
ز بیژن فزون بود هومان به زور
هنر عیب گردد چو برگشت هور.
فردوسی .
به هور هندوان آمد خزینه
به سنگستان غم رفت آبگینه .
نظامی .
- شبگیر هور ؛ ظاهراً صبحگاه مقارن طلوع خورشید :
بپرسید از ایشان که شبگیر هور
شنیدید آواز نعل ستور .
فردوسی .
- نوروز هور.
|| در شعر ذیل از ناصرخسرو این کلمه آمده است و در حاشیه ٔ دیوان بدان معنی نگاه و نظر داده شده است اما ظاهراً بموقع و بگاه و بوقت معنی میدهد :
اکنون نگر به کار که کارت به دست توست
برگ سفر بساز و بکن کارها به هور.
ناصرخسرو.
|| نام ستاره ای هم هست که هر هزار سال یک بار طلوع کند. || به هندی به معنی دیگر باشد. (برهان ). || نام روز یازدهم از سی روز ماه نزد پارسیان . خور :
به آذرمه اندر بد و روز هور
که از شیر پردخته شد پشت گور.
فردوسی .
هور. (اِخ ) نام یکی از نجبای معاصر با بهرام گور. (ولف ) :
یکی نامه بنوشت بهروز هور
به نزد شهنشاه بهرام گور.
یکی نامه بنوشت بهروز هور
به نزد شهنشاه بهرام گور.
فردوسی .
هور. (ع مص ) تهمت نهادن بر کسی در کاری . (منتهی الارب ). هَور. رجوع به هَور شود.
هور. [ هََ ] (ع مص ) تهمت نهادن بر کسی در کاری . || گمان بردن به چیزی . || بازگردانیدن از چیزی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || برانگیختن کسی را برچیزی . (منتهی الارب ). || کشتن قومی را و بر روی درافتادن قوم بر یکدیگر. || نصیحت کردن به غرض . || استوار کردن چیزی را. || بر زمین زدن . || شکستن بنا را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شکسته و ویران شدن بنا. (منتهی الارب ). فروریخته شدن . (ترجمان القرآن ). ریهیده شدن . (زوزنی ) (تاج المصادر) (از اقرب الموارد). || (اِ) دریای خرد که به ریزش آب به بیشه ها و مانند آن فراخ گردد. ج ، اهوار. || گله ٔ گوسپندان بدان جهت که از کثرت بعضی بر بعضی می افتد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
هور. [ هََ وَ ] (اِخ ) دهی است از بخش دهلران شهرستان ایلام . دارای 180 تن سکنه ، آب آن از چشمه ها و محصول عمده اش غله و لبنیات و پشم است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
فرهنگ عمید
۱. خورشید، آفتاب: نور گیتی فروز چشمهٴ هور / زشت باشد به چشم موشک کور (سعدی: ۱۲۸ ).
۲. ستاره.
۳. بخت، طالع: ز بیژن فزون بود هومان به زور / هنر عیب گردد چو برگشت هور به یکبارگی تیره شد هور تو / کجا شد چنان مردی و زور تو (فردوسی: ۴/۵۲ ).
۲. ستاره.
۳. بخت، طالع: ز بیژن فزون بود هومان به زور / هنر عیب گردد چو برگشت هور به یکبارگی تیره شد هور تو / کجا شد چنان مردی و زور تو (فردوسی: ۴/۵۲ ).
۱. خورشید؛ آفتاب: ◻︎ نور گیتی‌فروز چشمهٴ هور / زشت باشد به چشم موشک کور (سعدی: ۱۲۸).
۲. ستاره.
۳. بخت؛ طالع: ◻︎ ز بیژن فزون بود هومان به‌زور / هنر عیب گردد چو برگشت هور ـ به‌یکبارگی تیره شد هور تو / کجا شد چنان مردی و زور تو (فردوسی: ۴/۵۲).
دانشنامه عمومی
مانداب یا هور به جایی در طبیعت می گویند که آب در آن مانده و گیاهان کوتاه بیشتر از جنس علف و نی بر آن روییده باشد.
مانداب گونه ای تالاب به شمار می آید.
مانداب گونه ای تالاب به شمار می آید.
wiki: فرعونی در دودمان سیزدهم بود. نام او در فهرست پادشاهان تورین به صورت او-ایب-رع آمده است. او به احتمال زیاد در حوالی سال ۱۷۲۳ پیش از میلاد تنها برای مدت کمی فرمانروا بوده و فرصتی برای ساخت هرم نداشته است.
K.S.B. Ryholt (۱۹۹۷)، The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period، Copenhagen: Museum Tusculanum Press، ص. ۳۳۶–۳۳۷
Verner, Miroslav (۱۹۹۷)، The Pyramids: The Mystery, Culture, and Science of Egypt's Great Monuments، Grove Press، ص. ۰–۸۰۲۱-۳۹۳۵–۳
بیشتر اطلاعات دربارهٔ هور از آرامگاه او در دهشور که در نزدیکی هرم آمنمهات سوم واقع است، به دست آمده است. این گور در هنگام کشف به صورت بسیار خوبی باقی مانده بود و هنوز تابوت چوبین شاه در آن وجود داشت. به همراه تابوت، یک تندیس، مقداری جواهرات و ظروف کانوپیک، دو سنگ یادبود، و چندین شی دیگر وجود داشتند.
در نزدیکی گور شاه، گور دست نخوردهٔ «دختر شاه» نوب هتپتی خرد قرار داشت. او به احتمال زیاد دختر تنی شاه یا اینکه دختر تنی شاه آمنمهات سوم بوده است.
K.S.B. Ryholt (۱۹۹۷)، The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period، Copenhagen: Museum Tusculanum Press، ص. ۳۳۶–۳۳۷
Verner, Miroslav (۱۹۹۷)، The Pyramids: The Mystery, Culture, and Science of Egypt's Great Monuments، Grove Press، ص. ۰–۸۰۲۱-۳۹۳۵–۳
بیشتر اطلاعات دربارهٔ هور از آرامگاه او در دهشور که در نزدیکی هرم آمنمهات سوم واقع است، به دست آمده است. این گور در هنگام کشف به صورت بسیار خوبی باقی مانده بود و هنوز تابوت چوبین شاه در آن وجود داشت. به همراه تابوت، یک تندیس، مقداری جواهرات و ظروف کانوپیک، دو سنگ یادبود، و چندین شی دیگر وجود داشتند.
در نزدیکی گور شاه، گور دست نخوردهٔ «دختر شاه» نوب هتپتی خرد قرار داشت. او به احتمال زیاد دختر تنی شاه یا اینکه دختر تنی شاه آمنمهات سوم بوده است.
wiki: هور (فرعون)
هورام اسم پدربزرگ کوروش کبیره و معنی زرتشتی اون طلوع افتابه و ریشه دیگرش به کردی یعنی پسر خوش اخلاق و خنده رو
افتاب، خورشید.
دانشنامه آزاد فارسی
هور (Hor)
(یا: طور هارون) در عهد عتیق، قله ای از جبل سَعیردر سرحد اَدومیه(اعداد ۲۰: ۲۲؛ ۳۳: ۳۷). یکی از اتراقگاه های بنی اسرائیل در مسیر پیچاپیچ سفرشان در بیابان شد، چون اَدومیانبه ایشان اجازۀ عبور از سرزمین شان را ندادند. در این منزلگاه بود که هاروندرگذشت (۳۳: ۳۷).
(یا: طور هارون) در عهد عتیق، قله ای از جبل سَعیردر سرحد اَدومیه(اعداد ۲۰: ۲۲؛ ۳۳: ۳۷). یکی از اتراقگاه های بنی اسرائیل در مسیر پیچاپیچ سفرشان در بیابان شد، چون اَدومیانبه ایشان اجازۀ عبور از سرزمین شان را ندادند. در این منزلگاه بود که هاروندرگذشت (۳۳: ۳۷).
wikijoo: هور
هور (جغرافیا). رجوع شود به:خور
wikijoo: هور_(جغرافیا)
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی حُور: سفیدان (جمع حوراء است و "حور عین " به معنای زنانی است که سفیدی چشمانشان بسیار سفید ، و سیاهی آن نیز بسیار سیاه باشد ، و یا به معنای زنانی است که دارای چشمانی درشت چون چشم آهو باشند . )
تکرار در قرآن: ۲(بار)
سقوط. انهدام. «هارَ الْبِناءُ: اِنْهَدَمَ وَ سَقَطَ» متعدی نیز به کار رفته است انهیار نیز به معنی انهدام است در نهج البلاغه خطبه 2 فرموده: «و خُذِلَ الْایمانُ فَانْهارَتْ دَعائِمُهُ» ایمان مخذول شد و ستونهایش ساقط گردید. . یا آنکه ساختمانش را در کنار گودال ساقط شونده بنا کرده و آن را به آتش جهنم ساقط نموده است «هار» اسم فاعل و به معنی ساقط شونده است. از این لفظ فقط دو مورد در قرآن یافته است.
تکرار در قرآن: ۲(بار)
سقوط. انهدام. «هارَ الْبِناءُ: اِنْهَدَمَ وَ سَقَطَ» متعدی نیز به کار رفته است انهیار نیز به معنی انهدام است در نهج البلاغه خطبه 2 فرموده: «و خُذِلَ الْایمانُ فَانْهارَتْ دَعائِمُهُ» ایمان مخذول شد و ستونهایش ساقط گردید. . یا آنکه ساختمانش را در کنار گودال ساقط شونده بنا کرده و آن را به آتش جهنم ساقط نموده است «هار» اسم فاعل و به معنی ساقط شونده است. از این لفظ فقط دو مورد در قرآن یافته است.
wikialkb: ریشه_هور
گویش مازنی
/hoor/ هجوم – حمله
هجوم – حمله
گویش بختیاری
کیسه بزرگ بافته شده از نخ پرک را از وسط یک ردیف مىدوزند تا به دو بخش مساوى تقسیم شود، هر بخش 50 کیلو ظرفیت دارد و مخصوص حمل غلات و حبوبات است.
واژه نامه بختیاریکا
( هَور + ) باتلاق؛ گودال آبزا؛ اورژدو
( هَوَر ) خبر
خورجین
اورژدو
( هَوَر ) خبر
خورجین
اورژدو
پیشنهاد کاربران
پرتو و روشنای زیبا و درخشان
خور، هور، مهر، روز، آفتاب و خورشید، یازدهمین روز هر ماه در گاهشماری پارس است
این اسم پسرانه است نه دخترانه😡😡
خورشید، روز
تنها زبان موجود در ایران که هنوز به خورشید، هُوَر میگن لکیه، هور نامی لکی است.
هُوَر: هُوَر در زبان لکی استان لرستان به معنی خورشید است .
هُوَر: اسم دخترانه لکی است .
هُوَر: اسم دخترانه لکی است .
فکر میکنم این اسم پسرانه هست ، یا شاید هم برای دختر استفاده میشه هم برای پسر!
خورشید 🍖
کاربرد در جمله :
همی گفت کای پاک دادار هور / فزاینده ی دانش و فر و زور
کاربرد در جمله :
همی گفت کای پاک دادار هور / فزاینده ی دانش و فر و زور
این کلمه در زبان اوستایی هوَرِ یا خوَر می باشد که از واژه ی هندی اروپایی پیشین su می آید. که در زبان آکدی ṣētu ( صیتو ) که به معنی روشنایی است. گرفته شده است.
هور: خورشید
حور:زنان و مردان سیاه چشم بهشتی
حور:زنان و مردان سیاه چشم بهشتی
در ایل باری برخی از طوایف صرفا به معنای بیابان و سرزمین که سرانجام ان نا معلوم یا بی انتهاست در گویش آنها فراوان کاربرد داشت و با پیشوند سر به سر به هور زیاد استفاده میشد هنوز هم کما کان کاربرد دارد کلا جنبه منفی و نا امید کننده است یک جوری با مفهوم گم و. گور معنای نزدیکی دارد
باران در زبان مُلکی گالی
هور: دکتر کزازی در مورد واژه ی " هور" می نویسد : ( ( هور، در معنی خورشید، در پهلوی هوَر hwar ریختی است از خوَر xwar در پهلوی و دری کهن و ریخت همال و همتای آن در پارسی خُور xūr می توانست بود. این واژه در اوستا یی هوَر و در سانسکریت ثوَر بوده است. ) ) .
( ( سه جنگ گران کرده شد در سه روز
چه در شب، چه با هور گیتی فروز. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، ۱۳۸۵، ص ۳۷۴. )
( ( سه جنگ گران کرده شد در سه روز
چه در شب، چه با هور گیتی فروز. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، ۱۳۸۵، ص ۳۷۴. )
هور ؛ با ضمه ه ، واو همانند وعربی تلفظ می شود ، در گویش شهربابکی به معنی نقش قالی است ، هور سه کله ، هور گلدونی
کلمات دیگر: