کتاب خوان

کتاب خوان (به آلمانی: Der Vorleser) رمانی اثر برنهارد شلینک نویسنده و قاضی آلمانی است. این رمان در سال ۱۹۹۵ در آلمان و پس از ترجمه به انگلیسی در سال ۱۹۹۷ در آمریکا منتشر شد. کتاب خوان با محتوای جنایی به موضوع عشق و هولوکاست می پردازد. این رمان در آلمان و آمریکا فروش بسیار بالایی داشته و برنده جایزه های متعددی نیز شده است.
از این رمان در برنامهٔ درسی دانشگاه ها و مدارس و در کلاس های ادبیات آلمانی و ادبیات هولوکاست استفاده می شود. کتابخوان نخستین و تنها کتاب آلمانی است که موفق به کسب جایگاه نخست جدول پرفروش ترین کتاب ها در فهرست روزنامه نیویورک تایمز شده است. در سال ۲۰۰۸ فیلمی با همین نام با اقتباس از این رمان توسط استیون دالدری ساخته شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
این رمان تحت عنوان کتاب خوان توسط مهدی سجودی مقدم (انتشارات مهراندیش) و با عنوان برایم کتاب بخوان توسط بهمن دخت اویسی (انتشارات فرزان روز) به زبان فارسی ترجمه شده است.
این رمان در لیست ۱۰۰۱ کتاب که باید قبل از مرگ بخوانید و همچنین لیست روزنامه گاردین (۱۰۰۰ رمان که هر شخص باید بخواند) قرار دارد.

---

---

کتاب خوان (Der Vorleser) عنوان رمانی اثر نویسندهٔ آلمانی، بِرنْهارد شْلِینک، در سال ۱۹۹۵ میلادی منتشر و به فاصلهٔ کمی پس از انتشار، به سرعتی باورنکردنی، جزو رمان های پرفروش جهان درآمد که تاکنون به ۴۷ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده است.
• «امروز خیلی دوست دارم به گفت وگویی که با پدرم داشتم، فکر کنم. فراموشش کرده بودم، بعد از مرگش بود که در اعماق خاطراتم یادآوری برخوردها، اتفاقات و تجارب خوبی را که با او داشتم، شروع کردم. وقتی آن ها را می یافتم، هم شگفت زده می شدم و هم خوشحال.»• «به همراه این تصاویر، تصاویر دیگری هم می دیدم. هانا را می دیدم که در آشپزخانه دارد جوراب می پوشد، حوله به دست کنار وان حمام ایستاده است، سوار دوچرخه است با دامنی که باد تویش می پیچد، در اتاق کار پدرم ایستاده است، جلوی آینه می رقصد، کنار استخر نگاهم می کند، هانا که به من گوش می دهد، با من حرف می زند، به من می خندد و دوستم دارد. هانایی که با چشم هایی بی روح و دهان جمع شده دوستم دارد، کاملاً ساکت، به من که می خواندم، گوش می دهد و سرآخر با مشت می کوبد به دیوار، با قیافه ای که مبدل به ماسکی زشت می شود، با من حرف می زند. بدتر از همه خواب هایی بودند که هانای خشن، ظالم و بی رحم در کنار من بود؛ مشتاق و خجالت زده و البته شرمنده و عصبانی از خواب می پریدم؛ و پُر از وحشت بودم که به راستی من کی هستم.»• «می خواستم گناهانِ هانا را، همزمان، هم درک کنم و هم محکوم کنم. اما این طوری خیلی وحشتناک بود. وقتی سعی می کردم که درکشان کنم، حس می کردم آن طور که بایدوشاید محکومشان نکرده ام، و وقتی که محکومشان می کردم، دیگر جایی برای درک کردن باقی نمی ماند. حتی اگر می خواستم هانا را درک کنم، معنی اش این بود که از نو به او خیانت می کردم. نمی توانستم راه حلی برایش پیدا کنم. من می خواستم هر دو را در کنار هم داشته باشم؛ درک و محکومیت. اما این دو تا کنار هم جور درنمی آمدند.»• «هرگز نامه ای به هانا ننوشتم. اما به خواندنم ادامه دادم. وقتی برای یک سال در آمریکا بودم، ازآنجا برایش نوارها را می فرستادم. وقتی در تعطیلات بودم یا بخصوص خیلی کار داشتم، زمان زیادتری می برد تا نوار بعدی آماده شود؛ هیچ وقت برنامه معینی تنظیم نکرده بودم، اما نوارها را گاهی اوقات هر هفته یا دو هفته یک بار' و گاهی حتی سه چهار هفته در میان می فرستادم. برایم هم مهم نبود که حالا هانا خودش می تواند بخواند و به نوارهایی که برایش می فرستم، احتیاج دارد یا نه. او چیزهای دیگر را هم می توانست بخواند. بلند خواندن برای من راهی بود برای حرف زدن با او و همراه او.»• «انتظار را در چهره اش دیدم. مرا که شناخت، صورتش از شادی درخشید. همین طور که نزدیک تر رفتم، با چشم هایش وراندازم کرد؛ چشم هایی جستجوگر، پرسنده، مردد و آزرده. بعد هم تمامشان از صورتش محو شد. به کنارش که رسیدم، لبخند خسته اما دوستانه ای زد. «بزرگ شدی، بچه.» کنارش نشستم و دستم را گرفت.»• کتاب خوان، بِرنْهارد شْلینک، ترجمهٔ مهدی سجودی مقدم.

کتاب خوان (فیلم). کتاب خوان (به انگلیسی: The Reader) فیلمی آمریکایی محصول سال ۲۰۰۸ به کارگردانی استیون دالدری است. فیلمنامه کتاب خوان را دیوید هیر با اقتباس از رمانی به همین نام اثر برنهارد شلینک (۱۹۹۵) نوشته است.
•