امدن

تعال

( آمدن ) ( مصدر ) ( آمد آید خواهد آمد بیا آینده آمده ) ۱ - رسیدن فرارسیدن اتیان ایاب قدوم مقابل رفتن شدن . ۲ - شدن گشتن گردیدن . ۳ - سر زدن صادرشدن واقع شدن . ۴ - گذشتن سپری شدن . ۵ - اصابت کردن رسیدن . ۶ - گنجیدن . ۷ - پدیدار گشتن مرئی شدن . ۸ - نمودن احساس گردیدن . ۹ - پرداختن مشتعل گشتن . ۱٠ - تولید شدن زادن . ۱۱ - باز گشتن مراجعت کردن . ۱۲ - ظاهر شدن تدریجی تصویر روی شیشه یا کاغذ در دوای ظهور. ۱۳ - متناسب بودن برازنده بودن : این لباس به شما میاید . ۱۴ - حرکت دادن و جنبانیدن و اشاره کردن بناز و غمزه یا شوخی و بیشرمی : چشم و ابرو آمدن گردن آمدن .

---

شهری است در آلمان در ایالت هانور

( آمدن ) (مَ دَ ) [ په . ] (مص ل . ) ۱ - رسیدن ، فرا - رسیدن . ۲ - آغاز کردن ،شروع کردن . ۳ - سر زدن ، واقع شدن . ۴ - گذشتن ، سپری شدن . ۵ - اصابت کردن ، رسیدن . ۶ - گنجیدن . ۷ - پدیدار گشتن ، پیدا شدن . ۸ - شدن ، گردیدن . ۹ - فرض کردن . ۱٠ - برآمدن ، مقابله کردن

( آمدن ) آمدن. [ م َ دَ ] ( مص ) جیاءة. جیئه. اتو. اَتْی. اتیان. اَتْوَة. جَی ْء. ( دهار ). مَجی ٔ. ایاب. قدوم. مقابل رفتن و شدن و ذهاب :
شیر خشم آورد و جست از جای خویش
آمد آن خرگوش را آلغده پیش.بدینجای از بهر او آمدم
بکینه همی جنگجو آمدم.سوی بیشه شهر چین آمدند
به آمل بروی زمین آمدند.با نعمت تمام بدرگاهت آمدم
امروز با گرازی و چوبی همی روم.شاهد که با رفیقان آید بجفا کردن آمده است. ( گلستان ). || شنیده شدن بوی. استشمام رائحه. مشموم شدن. برخاستن. منتشر گردیدن. ساطع بودن. فائح گشتن. مرتفع گردیدن بوی. نفح. نفاح. فوح. دمیدن بوی. دمیده شدن عطر و جز آن :
از گیسوی او نسیم مشک آید
وز زلفک او نسیم نسترون.از زلف تو بوی عنبر و بان آید
زآن تنگ دهان هزار چندان آید.ناید بوی عبیر و گل ز سماروغ.از دهان تو همی آید غساک
پیر گشتی ریخت مویت از هباک.چه سود چون همی ز تو گند آید
گر تو به نام احمد عطاری. || شدن. گشتن. گردیدن :
ازیرا کارگر نامد خدنگم
که بر بازو کمان سام دارم.دانی که دل من که فکنده ست بتاراج
آن دو خط مشکین که پدید آمدش از عاج.که یزدان پاک ازمیان گروه
برانگیخت ما را [ فریدون ] ز البرز کوه
بدان تا جهان از بد اژدها
بفرمان و گرز من آید رها.بیامد خرامان و بردش نماز
ببر در گرفتش زمانی دراز
همی چشم و رویش ببوسید دیر
نیامد ز دیدار آن شاه سیر.نهان بود چند از دم اژدها
نیامد بفرجام هم زو رها.که روی زمین از بد اژدها
بشمشیر کیخسرو آمد رها.قلم بساعتی آن کارها تواند کرد
که عاجز آید از آن کارها قضا و قدر.نامه ها نبشته آمد و نسخت پیش برد [ استاد عبدالغفار ]. ( تاریخ بیهقی ). لشکر منصور با رایت ما که بدین رباط رسد باید که وی اینجا بحاضر آید. ( تاریخ بیهقی ). آنچه از خزانه برداشته اند... بدین معتمد سپارد تا بدان واقف شده آید. ( تاریخ بیهقی ). باید نسخت آنچه با کدخدایش بگوزگانان فرستاده است از خزانه بدین معتمد داده آید. ( تاریخ بیهقی ). فصلی بخط ما در آخر آن است که عبدوس را فرموده آمد. ( تاریخ بیهقی ). و مصرح گفته آمده است که اگر آنچه مثال دادیم بنزد وی آن را امضا نباشد... ناچار ما را باز باید گشت. ( تاریخ بیهقی ). خواستم [ سلطان مسعود ] این شادی بدل امیر برادر رسانیده آید. ( تاریخ بیهقی ). چون از سرای عدنانی بگذشته آید باغیست بزرگ. ( تاریخ بیهقی ). آنچه فرمودنی بود در هر باب فرموده آید. ( تاریخ بیهقی ). و خمارتاش حاجب را نیز فرموده آمد. ( تاریخ بیهقی ). از چند سال باز گریخته از برادر بمکران نشانده آید. ( تاریخ بیهقی ). و امید می داشتیم که مگر سلطان مسعود وی [ امیرمحمد ] را بخواند سوی هرات و روشنائی پدیدار آید. ( تاریخ بیهقی ). و وی را آرزوهای دیگر خیزد چنانکه فاداده آید یک ناحیت که خواست. ( تاریخ بیهقی ). قوت پیغمبران معجزات آمد یعنی چیزها که خلق از آوردن مانند آن عاجز آیند. ( تاریخ بیهقی ). و سه روز تعزیت ملکانه برسم داشته آمد. ( تاریخ بیهقی ). رسولی نامزد کرد سوی بوجعفر پسر کاکو علاءالدوله و فرستاده آمد. ( تاریخ بیهقی ). امیرالمؤمنین بشفاعت نامه ای نوشته بود تا صفاهان بدو بازداده آید. ( تاریخ بیهقی ).

( آمدن ) ۱. رسیدن، فرارسیدن.
۲. پدیدار گشتن.
۳. بازگشتن.
۴. اتفاق افتادن.
۵. برازنده بودن، متناسب بودن: دکتر بودن به او می آمد.
۶. متولد شدن.

( آمدن ) اَوُدِن
( آمدن ) اِویدِن؛ ویدِن

آمدن
ایاب