نان فطیر

فطیر نانی را گویند که خمیر آن را مایه (عامل ورآورنده) نزده باشند و برنیامده و نرسیده باشد. به همین دلیل هم این نان بافت خاصی داشته و حالت بیات شده دارد. در واقع خمیر این نان مانند نان های دیگر نرسیده است! به بعضی از شیرینی هایی که در بعضی شهرهای کشور پخته می شود هم فطیر می گویند همچنین انواع دیگری از نان و نان شیرینی محلی با نام «فطیر» در نواحی ایران پخته می شودکه گاه مایه می زنند.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bread#Leavening
https://en.wikipedia.org/wiki/Matzo
در ایران انواع مختلفی نان محلی یا شیرینی است که در برخی از استان های ایران (از جمله استان زنجان، استان مرکزی، آذربایجان شرقی، خراسان و لرستان) تهیه و استفاده می شود.
نان شیرینی فطیر از آرد، شکر، تخم مرغ و مواد دیگر تشکیل شده است و مانند نان آن را در تنور پخت می کنند. فطیر انواع مختلفی از جمله کسمه و شیرمال دارد.انواع مختلفی از این نان شیرینی محلی در نقاط مختلف ایران پخته می شود و ار معروف ترین آن ها فطیر اراک است. یکی از این انواع، شیرینی است به نام توتک که در ساوه، و مامونیه (زرندیه) پخته می شود. لازم است ذکر شود که انواع مشابهی از این شیرینی را در منطقه استان مرکزی ایران می توان با نام های گوناگون یافت.این نان یکی از نان های تنوری و سنتی است. طعم آن دارای شیرینی ملایمی است و به این ترتیب با مواد گوناگون مانند کره، پنیر، مربا، عسل، خامه و … قابل خوردن است.برای نگهداری این نان باید از ظرفی دربسته استفاده کرد تا هوا وارد آن نشود و در جای خشک و تاریک قرار داد.
در تداول مردم گناباد، فطیر دو معنی دارد: یکی نانی که مایه یا خمیر ترش به آن نزنند و دیگر نان روغنی.