کلمه جو
صفحه اصلی

همای و همایون

فرهنگ فارسی

داستانی است عشقی که در بحر متقارب سروده شده . این مثنوی را خواجوی کرمانی در سال ۷۳۲ در بغداد سرود و ظاهرا بنام سلطان ابوسعید یا بنام وزیر او غیاث الدین محمد میباشد و این دو را در مقدمه مدح نموده . در این مثنوی خواجو از سبک نظامی پیروی کرده و گذشته از آن تاثیر سبک شاهنامه در آن کاملا محسوس است .

دانشنامه عمومی

نام داستانی از خواجوی کرمانی حاوی 4435 بیت در وصف عشق همای پسر منوشنگ شاه، پادشاه شام، به عشق همایون دختر خاقان چین. این داستان شبیه رمانس است. عاشق و معشوق بعد از فراز و فرودهای بسیار به هم می رسند. شاعر در این اثر به خسرو و شیرین، ویس و رامین، شاهنامه فردوسی و ... نظر داشته است و بسیاری از اشعار آنها را جواب گفته است.


دانشنامه آزاد فارسی

هُمای و هُمایون
سرودۀ خواجوی کرمانی، مثنوی عاشقانۀ فارسی در بحر متقارب در ۴,۴۰۷ بیت. این مثنوی که نخستین منظومه از خمسۀ خواجو است در مورد داستان عشق همایون با همای دختر فغفور چین است. خواجو آن را در ۷۳۲ق به پیروی از اسکندرنامۀ نظامی سروده و در آن ابوسعید بهادرخان و وزیر او غیاث الدین محمد رشیدی را ستوده است. همچنین تأثیر شاهنامه در آن محسوس است. دانسته نیست که داستان این مثنوی ساختۀ شاعر است یا برگرفته از داستانی کهن. همای و همایون در لاهور (۱۲۸۹ق) و بمبئی (۱۳۲۰ق) و به کوشش کمال عینی در تهران (۱۳۴۸ش) به چاپ رسیده است.


کلمات دیگر: