سوره مدّثر در مکه نازل شده و دارای ۵۶ آیه است. کلمه مدثر از آیه نخست این سوره " یا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ" گرفته شده که - با تشدید دال و تشدید ثاء- در اصل "متدثر" بوده و از مصدر "تدثر" مشتق شده، و "معنایش پیچیدن جامه و پتو و امثال آن به خود در هنگام خواب است"، و خطاب در این جمله به محمد است، که در چنین حالی بوده، و لذا به همان حالی که داشته یعنی "پتو به خود پیچیده" مورد خطاب قرار گرفته، تا ملاطفت را برساند، نظیر جمله "یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ" که این انس و ملاطفت را می رساند. در ضمن یکی از نام های پیامبر اسلام مدثر است.
ترجمهٔ فارسی
این سوره جزو اولین سوره ها است و گفته شده بعد از دعوت آشکار محمد (بقول برخی: دومین سوره و بعد از مزمل یا علق) و در مکه نازل شده است.
محورهای اصلی سوره عبارتند از:
در حدیثی از محمد باقر آمده است: .mw-parser-output blockquote.templatequote{margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite{line-height:1em;text-align:right;padding-right:2em;margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite cite{font-size:85%}