هیپوگلیسمی

هیپوگلیسِمی (به فرانسوی: hypoglycémie) به افتِ قند خون به زیر شصت (میلی گرم بر دسی لیتر) گفته می شود.
دیابت
هیپرگلیسمی
علائم هیپوگلیسمی عبارت اند از: احساس ضعف یا گرسنگی، رنگ پریدگی، عرق سرد، تپش قلب، سرگیجه، گیجی، خواب آلودگی. در صورتی که به این علائم توجه نشود و عوارض ادامه پیدا کند، نهایتاً باعث بیهوشی و مرگ می شود.
درمان مناسب حملات هیپوگلیسمی در موارد اورژانس و اگر بیمار هنوز هوشیار است در دهان گذاشتن دو قاشق شکر یا محلول آن در آب است. در صورتی که بیمار هوشیاری خود را از دست داده باید مقدار ده میلی لیتر گلوکز درون رگ تزریق گردد. در موارد غیر اورژانس مصرف کربوهیدرات های ساده و با جذب سریع است که به سرعت تبدیل به قند (گلوکز) شده و جذب خون می گردند. از جمله این انتخاب های مناسب می توان به حبه قند، آب میوه و نوشابه گازدار اشاره کرد. مصرف شکلات یا بیسکویت مناسب نیست چون این غذاها حاوی چربی فراوان هستند که باعث دیر جذب شدن قند موجود در آن ها می شود. نکته قابل ذکر دیگر رعایت تعادل در مصرف غذاهای شیرین هنگام هیپوگلیسمی است زیرا مصرف بیش از حد و پشت سرهم این غذاها باعث بالا رفتن قند خون می شود.بهترین کار این است که مقدار مناسبی از این غذاها (۵-۴ حبه قند یا یک لیوان آب میوه یا نوشابه) خورده شود و اگر پس از گذشت ۱۵ دقیقه هنوز علائم هیپوگلیسمی باقی مانده بود همین تعداد دوباره مصرف شود.

هیپوگِلیسْمی (hypoglycaemia)
کاهش غیرطبیعی قند خون (گلوکز) به میزان کمتر از ۶۰ میلی گرم در میلی لیتر. این عارضه مغز را از نظر تأمین انرژی در مضیقه قرار می دهد. هیپوگلیسمی باعث ضعف، تعریق، اختلال هوشیاری و گاه غشمی شود. این مشکل غالباً در بیماران دیابتی دیده می شود و علت آن تزریق بیش از حد انسولیناست. درمان آن تجویز گلوکز است. داروهای پایین آورندۀ قند خونغلظت قند خون را کاهش می دهند. بیماران دیابتی ای که وابسته به انسولین نباشند می توانند با مصرف این داروها و رژیم غذایی مناسب قند خون خود را در حد مطلوب نگه دارند.