موتور

موتور یا محرک ابزاری است که انرژی را برای بکار انداختن وسایل نقلیه، دستگاه های دیگر یا تولید الکتریسیته، به کار مکانیکی تبدیل می کند.
انواع اصلی موتورها عبارتند از:موتور بخار، بنزینی، دیزل، الکتریکی، جت و موشک. در هر یک از این موتورها انرژی از سوختهایی چون زغال سنگ، بنزین و گازوئیل بدست می آید. همه موتورها، موتورهای درون سوز هستند. به این معنا که سوخت درون موتور می سوزد. موتور بخار، تنها موتور برون سوز است.
در قرن هجدهم میلادی، بیشتر نیروی صنایع مربوط به انقلاب صنعتی، از موتورهای بخار بدست می آمد. در سال ۱۷۱۲، یک انگلیسی بنام توماس نیو کامن، نخستین موتور بخار کار آمد را برای تلمبه زدن آب به بیرون از معادن زغال سنگ را اختراع کرد. در سال ۱۷۶۵، یک مهندس اسکاتلندی بنام جیمز وات، موتور بخار نیوکامن را کاملتر کرد و دستگاهی با کارایی بیشتر ساخت. چیزی نگذشت که موتورهای بخار را برای فراهم آوردن نیروی ماشین آلات کارخانه ها بکار گرفتند. پس از آن نیز برای لوکوموتیوها، از جمله لوکوموتیو راکت، استفاده کردند. این لوکوموتیو را جورج استیونسون، مهندس انگلیسی، در سال ۱۸۲۹ میلادی ساخت.
در دنیای برق موتور وسیله ای است که انرژی الکتریکی را به انرژی مکانیکی دورانی تبدیل می کند. با توجه به نوع انرژی الکتریکی مورد استفاده در موتور، موتورها به دسته های:۱- موتورهای AC یا جریان متناوب۲- موتورهای DC یا جریان مستقیمتقسیم بندی می شوند که البته هر کدام از این دو نوع، خود به دسته های جزئی تری تقسیم بندی می شوند.تمام موتورهای الکتریکی از ۲ قسمت کلی استاتور و روتور تشکیل شده اند.

موتور (engine)
وسیله ای برای تبدیل انرژی ذخیره شده به حرکت یا کار مفید. ذخیرۀ انرژی بیشتر موتورها به صورت سوخت است. انرژی ذخیره شده در سوخت، پس از سوختن به صورت انرژی گرمایی درمی آید. موتور گرمایی به همین مناسبت نام گذاری شده است. سپس، انرژی گرمایی به انرژی جنبشی تبدیل می شود. گاهی موتورهای گرمایی را براساس نوع سوختشان به موتورهای بنزینی و موتورهای دیزل دسته بندی می کنند. گاهی این دسته بندی به نحوۀ سوختن سوخت در داخل موتور، موتور درون سوز، یا در خارج آن، ماشین بخار، بستگی دارد و گاهی نیز، مبتنی بر نحوۀ تولید حرکت موتورها به صورت حرکت رفت و برگشتی یا حرکت چرخشی، مثلاً در توربین یا موتور وانکِل است.

[ویکی فقه] موتور از القاب حضرت مهدی (علیه السلام) است.
موتور از نظر لغت به کسی گویند که یکی از خویشاوندانش کشته شده؛ ولی خون بهای او گرفته نشده است.
مراد از موتور بوالده یا بأبیه
در برخی روایات، از امام زمان (علیه السلام) با عنوان «موتور بوالده» یا «موتور بابیه» (امام باقر (علیه السلام) فرمود: «صاحب هذا الامر هو الطّرید الشّرید الموتور بابیه») یاد شده است؛ یعنی کسی که پدرش کشته شده و از خون او مطالبه و خون خواهی نشده است.
← مراد از پدر در روایت یادشده
۱. ↑ طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۴۶۳.
...