کشکول شیخ بهایی

کشکول شیخ بهایی کتابی جُنگ مانند از شیخ بهایی شامل شعرها و نثرهای مورد علاقه او است. برخی از این شعرها و نثرها از خود وی و برخی نیز گردآوری او از دیوان ها و کتاب های مورد علاقه اش هستند. مطالب این کتاب، مضامینِ دینی، تاریخی، ادبی، ریاضی و نجومی دارند. این مطالب اغلب بی هیچ نظم خاصی به دنبال هم آمده اند. با این حال این اثر بیش از سایر تالیفات وی خواننده را به ضمیر فکری شیخ بهایی نزدیک می کند.

کَشْکول شیخ بهایی
جُنگ مانندی از مطالب گوناگون به نظم و نثر فارسی و عربی تألیف شیخ بهایی. مؤلف این کتاب را، در ۱۰۳۰/۱۰۳۱ش، در پنج بخش با موضوعات متعددی، ازجمله ادبیات، فقه و تفسیر، اخلاق، ریاضی و نجوم در مصر نوشت. این اثر گزیدۀ مطالبی است، بیشتر در قالب حکایات، که شیخ بهایی طی مطالعات و سفرهای خود، از منابع گوناگون برگرفته و آن ها را در یک جا گرد آورده است؛ از این رو، محتوا و زبان آن یک دست نیست. گاهی مطالب طنز آمیز نیز، در میانۀ متن دیده می شود. شیوۀ تألیف این کتاب مانند مَخْلاة، کتاب دیگر شیخ بهایی، است، با این تفاوت که مطالب کشکول تازگی بیشتری دارد. این اثر، که در سال های پختگی شیخ بهایی نوشته شده، از مشهورترین آثار اوست و به سبب حسن انتخاب و دربرداشتن بعضی مطالب، که ظاهراً مرجع اصلی آن ها موجود نیست، اهمیت دارد. کشکول بارها به چاپ رسیده است (بولاق، ۱۲۶۶ق). قسمت های عربی اثر توسط ایثم کردستانی و ملامحمد باکویی به فارسی درآمده است.

[ویکی شیعه] کشکول شیخ بهائی (کتاب). الکَشْکول معروف به کَشْکول شیخ بهائی از مشهورترین تالیفات شیخ بهاءالدین محمد عاملی متوفای ۱۰۳۰ق در سه جلد و به زبان عربی است.اشعار گوناگون عرب و فارسی، فرازهایی حکیمانه و اشاره به جملات ناب و نغز حکما و عرفا و علمای اخلاق اسلامی، ایرانی و یونانی بخش های مختلف کتاب را تشکیل می دهد.
محمد بن عزّالدین حسین (۹۵۳ق ۱۰۳۱/۱۰۳۰ق) متخلص به بهائی و معروف به شیخ بهائی و بهاءالدین عاملی، فقیه، محدث، حکیم، ریاضیدان و دانشمند ذوالفنون قرن ۱۰و ۱۱ق. شیخ بهائی دارای ۱۲۳ اثر در علوم دینی و شعر و ادبیات است.
کشکول، کتابی است مفصل و بسیار بی نظم، که در آن احادیث نبوی و تفاسیر قرآنی و قواعد نحوی با داستانهای سرگرم کننده و براهین هندسی و اشعار منتخب، درهم آمیخته است. بی نظمی کتاب استفاده از آن را مشکل کرده است.