عبدالحمید کاتب

عبدالحمید ابن یحیی کاتب، از دانشمند علوم اسلامی و استاد شعر عرب بود. او از کاتبان و ملازمان خلیفه اموی مروان بن محمد بود وی در سال ۷۴۹ میلادی درگذشت.به تشویق او بود که عبدالملک بن مروان سکهٔ زر و سیم ضرب کرد. در سال ۵۷ هجری قمری به وزارت عبدالملک مروان رسید و در زمان منصور دستگیر شد. نظام عقیلی در کتاب آثار الوزراء می نویسد پس از دستگیری عبدالحمید را نزد منصور آوردند و چون حکم به قتل وی داد گفت «امیرالمؤمنین مرا مکش که مانند من مترسلی در عالم کم توان یافت.» منصور گفت «آری تو آنکسی که به نامه ای هنگامه ای را بر می شکستی و به تدبیری ابواب سهولت مهمات را بر ما می بستی.» آنگاه او را با شکنجه کشتند.
ویکی پدیای انگلیسی
عبدالحمید کاتب - پایگاه مجلات تخصصی نور
عبدالحمید کاتب اهوازی (۱۳۲–۷۵ هجری)

عَبدُالحمید کاتب (۶۶ـ۱۳۲ق)
نویسنده و منشی دیوانی ایرانی نژاد. در عراق زاده شد، به دمشق رفت و در شغل ناسخ، شاگرد و داماد سالم ابوالعلاء بود. در عهد هشام بن عبدالملک، خلیفۀ اُمَوی، کاتب رسمی و سپس منشی مروان بن محمد، حاکم اسلامی ارمنستان، شد و در ملازمت او به دمشق بازگشت (۱۲۶ق). در زمان خلافت مروان، به ریاست دیوان رسید و، سرانجام، همراه با آخرین خلیفۀ اموی به دست عباسیان کشته شد. او را بانی نثر و تعالی دهندۀ مکتوب نویسی عربی می شمارند و در بلاغت به او مَثَل می زنند. مکاتیب رسمی و شخصی بازمانده از عبدالحمید، او را مُبلّغ پرشور حکومت، سیاست و جهان بینی اموی معرفی می کند.