قیصر

wiki: جلال پیشوائیان و شهرزاد در آن نقش آفرینی کرده اند.
کارگردان: مسعود کیمیایی
نویسنده: مسعود کیمیایی
تهیه کننده: عباس شباویز
موسیقی: اسفندیار منفردزاده
فیلم بردار و تدوین: مازیار پرتو
صدابردار: محمد محمدی
افکت، میکس: روبیک منصوری
عکس: امیر نادری
تیتراژ: عباس کیارستمی
خواننده: سوسن
رقص: شهرزاد
سازنده کفش قیصر: احمد نورائى
این فیلم از آغازِ اکران، در ایجاد موجی نو در سینمای ایران نقش بسزایی داشته است.
فاطی توسط یکی از برادران آب مَنگُل به نام منصور (جلال پیشواییان) هتک حرمت می شود. فاطی، پس از نوشتن نامه ای به مادر (ایران دفتری) و دایی اش (جمشید مشایخی)، خودکشی می کند و در بیمارستان جان می سپارد. فرمان (ناصر ملک مطیعی)، برادر بزرگ فاطی، پس از آگاه شدن از موضوع، به دکان برادران آب مَنگُل می رود. او، چون پیشتر قسم خورده بوده که هرگز از ابزارهایی مانند چاقو استفاده نکند، با دستان خالی با برادران آب مَنگُل روبرو می شود و توسط دو برادر منصور، رحیم (غلامرضا سرکوب) و کریم (حسن شاهین)، غافل گیر و کشته می شود. قیصر (بهروز وثوقی)، برادر کوچکِ فرمان، از سفر جنوب بازمی گردد و پس از آگاه شدن از قضیه، به قصد انتقام به سراغ برادران آب مَنگُل می رود. او کریم را در حمام و رحیم را در کشتارگاه از پا درمی آورَد. سپس به اتفاق ننه مشهدی، رخت شوی محله شان، برای زیارت به مشهد می رود. وقتی قیصر از زیارت بازمی گردد از خبر مرگ مادرش مطلع می شود و در گورستان، به هنگام تدفین مادرش، به کمک نامزدش (پوری بنایی) از چنگ پلیس می گریزد و به واسطهٔ رقاصه ای (شهرزاد) منصور را در ایستگاه راه آهن می یابد و او را با چاقو به قتل می رساند و خود نیز توسط پلیس دستگیر می شود.
علی شریعتی از حامیان و طرفداران فیلم قیصر در زمان خود بود. مسعود کیمیایی، در مصاحبه ای دراین باره، گفته است: دیدار من با دکتر شریعتی خیلی قبل تر از نمایش «قیصر» اتفاق افتاده بود. اما خیلی ها این ماجرا را نمی دانند. دکتر شریعتی را چندین بار دیده بودم، اما شب نمایش «قیصر» بود که از دور ایشان را دیدم و سلام وعلیکی کردیم. این که می گویند «کیمیایی» هیچ وقت دکتر شریعتی را ندیده و با او حرف نزده، حرف درستی نیست. یادم هست او «قیصر» و «گاو (فیلم)» را دیده بود و می گفت: بین این دو، فیلم موردنظر ما «قیصر» است. چون معتقد بود «قیصر» فیلم «نر» و «پرحرکتی» از کار درآمده است. خیلی هم «قیصر» را دوست داشت و ابراز لطف می کرد، اما من هیچ وقت دربارهٔ این فیلم با او حرف نزدم؛ یعنی هیچ وقت فرصتش پیش نیامد. شریعتی دربارهٔ فیلم با عباس شباویز مفصل حرف زده بود و برای او از خوبی های فیلم گفته بود.