هستیا

هِستیا (به یونانی: Ἑστία) در اساطیر یونانی، ایزدبانوی باکرهٔ خانه و کانون خانواده، آتشدان و معماری بود. او نخستین فرزند کرونوس و رئا به شمار می رفت و هم چنین او بزرگ ترین خواهر زئوس بود. در تمام مراسم خانوادگی قربانی ای برای او انجام می شد. هستیا یکی از سه الههٔ بزرگ نسل اول المپ نشینان (هرا، دمتر و هستیا) بود که در کنار برادرانش زئوس، پوزئیدون و هادس فرزندان کرونوس و رئا بودند. او به عنوان الههٔ اجاق خانواده مسئول پخت و پز نان و آماده سازی غذا برای خانواده را بر عهده داشت. او در اصل یکی از دوازده ایزد المپ نشین بود و هیچ تاج و تختی نداشت، اما جای خود را به هفائستوس (در روایاتی دیونیسوس) داد تا به مراقبت از آتش مقدس اجاق المپ بپردازد. هِستیا مهربانترین ایزدبانو در میان المپ نشینان است. او قابل قیاس با وستا در اساطیر روم باستان است.
صفا، شجاع الدین (۱۳۸۳). افسانه خدایان. تهران: دنیای نو.
دیکسون کندی، مایک (۱۳۸۵). دانشنامه اساطیر یونان و روم. تهران: طهوری.
گریمال، پیر. فرهنگ اساطیر یونان و روم. تهران: دانشگاه تهران.
آابپتجچخدرزژسشفکگلمنوهی
در روایتی آمده که او چنان برای برقراری رابطه از سوی پوزئیدون و آپولون تحت فشار قرار گرفت که به سر زئوس قسم یاد کرد بکارتش را تا ابد حفظ کند. در یکی از روزها، نزدیک بود توسط ایزد صغیر حاصلخیزی پریاپوس مورد تجاوز قرار گیرد، اما توسط خری نجات پیدا کرد. او زمانی که می خواست با هستیا در حال خواب بیامیزد، صدای خر باعث از بین رفتن نعوظ آلتش و همچنین بیدار شدن هستیا و فرار او شد.
هستیا از سوی عموم مردم پرستش نمی شد و این به سبب فقدان معابد و زیارتگاه های مرتبط با او بود. او بر روی تصاویر گلدان های آتنی به شکل زنی فروتن و محجبه که برخی مواقع شاخه گلی نیز بر دست داشت به تصویر کشیده می شد.

هِسْتیا (Hestia)
هِسْتیا
در اساطیر یونان، الهۀآتش کاشانه (همتای وِستای رومیان)؛ حامی خانه و بزرگ ترین دختر دو تن از تیتانها به نام های کرونوسو رئا. گاه او را تجسم زمین به منزلۀ مرکز عالم می دانستند و همتای دِمِتِر، الهۀ غلات، و کوبِلِه، الهۀ زمین، در اساطیر فریگیابود. هستیا را اساساً در مقام الهۀ آتش کاشانه می پرستیدند اما در مقام الهۀ خانه نیز در بسیاری از دولت شهرها، در آتشکدۀ شهر که آتش آن را همواره روشن نگه می داشتند و پروتانئوم(تالار شهر) نامیده می شد، پرستندگان فراوان داشت. پروتانئوم مرکز گردهمایی قضات شهر بود و آن را پرستشگاه حاجتمندان می دانستند. اجتماعات کوچنده از آتشکدۀ شهر پیشین خود آتش برمی داشتند تا پرستشگاه جدیدی بنا کنند. در اسطوره ها آمده است که کرونوس، فرمانروای اعظم جهان، هستیا را هنگام تولد همچون برادرانش پلوتونو پوسیدونو خواهرانش هِراو دمتر، بلعید، زیرا عقیده داشت که یکی از فرزندانش او را از قدرت ساقط خواهد کرد. زئوس، که او را پس از تولد پنهان کرده بودند، کرونوس را مجبور کرد که تا پیش از به دست گرفتن قدرت همۀ آن ها را بالا بیاورد. هنگامی که آپولونو پوسیدون از او تقاضای ازدواج کردند، هستیا سوگند خورد که باکره بماند، و زئوس او را به نظارت بر قربانی ها گماشت.