عصب کشی

عصب کِشی (به انگلیسی: Endodontic therapy) یا درمان کانال ریشه (به انگلیسی: Root canal therapy) معالجه مجرای ریشه دندان (پالپ) است. عصب کشی اعمالی است که در طی آن مواد عفونی و عصب موجود در مغز دندان برداشته می شود تا دندان از آسیب میکروب ها در آینده در امان باشد.
ریشه درمانی
کانال ریشه و حفره مغز دندان حفره هایی در ساختمان دندان هستند که به طور طبیعی بافت های عصبی و رگ های خونی و بافت های سلولی دیگری را در خود جای می دهند. در صورتی که پوسیدگی دندان در مراحل اولیه درمان نشود، پوسیدگی از مینای دندان عبور نموده و به عاج می رسد و در ادامه می تواند به فضای پالپ (یا همان مغز دندان) گسترش یابد. ورود میکروب ها به پالپ دندان باعث ایجاد التهاب در پالپ شده و این التهاب باعث افزایش حجم پالپ می شود. با توجه به اینکه پالپ دندان یک محفظه بسته است، التهاب باعث افزایش شدید فشار داخلی آن می شود. این افزایش فشار، منجر به فشار آمدن به پایانه های عصب دندان شده و درد دندان شروع می شود.
هنگام عصب کِشی، دندان پزشک بعد از برداشتن پوسیدگی ها یا نسج دندانی، به کانال هایی که داخل ریشه دندان قرار دارند، دسترسی پیدا می کند و ابتدا پالپوتومی صورت می گیرد یعنی با سوراخ کردن سقف پالپ و جاری شدن خون، فشار داخل پالپ کاهش پیدا کرده و درد کم می شود. (تعداد کانال ها بستگی به دندان دارد مثلاً دندان نیش تک کاناله است ولی دندان آسیا سه یا چهار کانال دارد)
کاری که دندان پزشک انجام می دهد، این است که جلوی این روند را قبل از اتفاق افتادن بگیرد یا اینکه بعد از اتفاق افتادن، آن را درمان کند. این کار با خارج کردن محتویات کانال ریشه و تمیز کردن آنها، شکل دادن کانال های ریشه به نحوی که مواد دارویی شستشودهنده تا انتهای کانال ها برسد و در آخر با پرکردن کانال های ریشه طوری که کاملاً بسته شوند و امکان عبور میکروب ها و محصولاتشان از مسیر آن ها کاهش یابد، انجام می شود.