تاج خروس

تاج خروس . [ ج ِ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تکه ٔ گوشت سرخی که روی سر خروس است . (فرهنگ نظام ). پاره ای گوشت سرخ ، برهنه از پر که بر سر خروس است . گوشت پاره ٔ سرخ و مضرس که بر فرق خروس برآمده است . خوچ . خوچه . خودخروج . خود خرده . (برهان ):
عرف . تاج خروس . معرفه ؛ تاج خروس . (منتهی الارب ). رجوع به تاج شود.

تاج خروس . [ خ ُ ] (اِ مرکب ) گلی است که برگهای کلفت و قرمز مثل تاج ِ خروس دارد و نام دیگرش بستان افروز و عبهر است . (فرهنگ نظام ). گلی است سرخ رنگ که در دیارما [ هند ] آنرا کلفه گویند. (غیاث اللغات ). گل یوسف ؛ گل بستان افروز را گویند که گل تاج خروس باشد و بعضی گل زرد را گفته اند. ضومر؛ گل بستان افروز است و آنرا تاج خروس هم می گویند، بوئیدن آن عطسه آورد. اماریطن . حوراسفند. طروقون . صریرا. (برهان ). دج الامیر. زلایف الملوک . گل حلوا. زلف عروسان ، تاج خروس که برگ پای گلهای کوچک آن رنگین و بزرگ میشوند و چون تشکیل سنبله های بزرگ میدهند اقسام آن رابرای زینت میکارند. (گیاه شناسی گل گلاب ص 275). || تاج خروس عادی ، نوعی است از تاج خروس . || تاج خروس رشته ای نوعی است از تاج خروس .

گیاهی یک‌ساله با برگ‌های درشت و گل‌های سرخ‌رنگ که بلندیش تا نیم‌متر می‌رسد و یک نوع از آن برگ‌هایش سرخ‌رنگ است و گل‌های ارغوانی دارد؛ بوستان‌افروز؛ گل حلوا؛ گل یوسف.
⟨ تاج‌خروس دم‌روباهی: (زیست‌شناسی) نوعی تاج‌خروس که دارای گل‌های دراز و آویزان است.
⟨ تاج‌خروس مخملی: (زیست‌شناسی) نوعی تاج‌خروس که گل‌هایش به‌هم‌پیوسته و شبیه تاج خروس است.

تکیه ای: tâǰxerus
طاری: tâǰ
طامه ای: tâǰ
طرقی: tâǰ
کشه ای: tâǰ
نطنزی: tâǰ