الاتو

اِلاتو یک آب سنگ حلقوی از سه آبخوست در جزایر کارولین میانی در اقیانوس آرام است. این آب سنگ حلقوی، یک منطقه شهرداری در ایالت یاپ، ایالات فدرال میکرونزی نیز هست. آب سنگ حلقوی یوریپیک در فاصله نزدیک به ۱۰ کیلومتر (۶٫۲ مایل) باختر آب سنگ حلقوی لاموترک قرار دارد. در سال ۲۰۰۰، ۹۶ نفر در مساحت ۰٫۵ مترکیلومربع (۰٫۱۹ مایل مربع) زندگی می کردند.
یوریپیک
فایس، میکرونزی
فارائولپ
گافروت
ایفالیک
لاموترک
نگولو
پیکلوت
ساتاوال
سورول
یولیتی
ولئای
آبخوست الاتو از دو آب سنگ حلقوی پدید آمده که شکل آن را مانند عدد هشت "8" در زبان انگلیسی کرده است. درازای کلی آن ۱۴ کیلومتر (۸٫۷ مایل) و پهنای آن ۲ کیلومتر (۱٫۲ مایل) است. بخش شمالی "اِلاتو" نام دارد که از دو تالاب داخلی و سه آبخوست کوچک پدید آمده است. آبخوست الاتو با یک یال نازک به آبخوست جنوبی که «لامولیور» نامیده می شود وصل شده است. لامولیور دو آبخوست کوچک دارد. الاتو و لامولیور هر دو بخشی از یک آبکوه هستند. مساحت خشکی کل هر دو بخش، تنها ۰٫۵۲۶ مترکیلومربع (۰٫۲۰۳ مایل مربع) است. مدیریت آب سنگ حلقوی «الیمارائو» بر عهده الاتو است.
در ۱۸۹۹ امپراتوری استعماری آلمان، بر همه آبخوست های جزایر کارولین ادعای مالکیت کرد. پس از جنگ جهانی اول، این آبخوست ها به کنترل امپراتوری استعماری ژاپن در آمدند. پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده آمریکا کنترل این آبخوست ها را به عهده گرفت. از ۱۹۴۷ آب سنگ حلقوی الاتو به عنوان بخشی از قلمرو تراست جزایر اقیانوس آرام مدیریت شد و در ۱۹۷۹ بخشی از ایالات فدرال میکرونزی شد.