کارخانه قند شازند نام کارخانه ای است که در شهر شازند در استان مرکزی واقع شده است. این کارخانه، اولین کارخانه تولیدی استان مرکزی بود که در سال ۱۳۱۷ خورشیدی تأسیس شد. این کارخانه بعد از انقلاب مصادره و به نام بنیاد مستضعفان شد.
ظرفیت این کارخانه در سال ۱۳۴۰ خورشیدی به ۲۵۰۰۰ تن، در سال ۱۳۴۵ خورشیدی به ۵۴۰۰۰ تن و در سال ۱۳۵۵ به ۶۸۰۰۰ تن رسیده بود. میزان ظرفیت تولید در سال ۱۳۶۳ به ۲۴۰۰۰۰ تن رسید. مساحت کارخانه ۱۴ هکتار بوده و ماشین آلات مورد نیاز را از کشور چکسلواکی سابق و آلمان غربی تهیه کرده بودند.در آن زمان به دلیل دور بودن محل کارخانه از نقاط شهری، مسئولان این کارخانه اقدام به ساخت شهرک در اطراف آن کردند.
از جمله عوامل تعطیلی این کارخانه صفرشدن تعرفه واردات شکر، فرسودگی تجهیزات کارخانه و عدم بازسازی آن بود.واردات بی رویه شکر با نرخ پایین توسط رانت خواران که به موضوع سلطان شکر در ایران مشهور شده است، به عنوان عامل دیگری موجب گردیده است، تا این کارخانه نتواند به حیات خود ادامه دهد و چرخه تولید آن در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ از حرکت بازایستاد و فعالیت آن پس از ۷۳ سال بطور کامل متوقف شود.
بر اثر تعطیلی کارخانه ۳۰۰ نفر از پرسنل آن بیکار شدند.
ظرفیت این کارخانه در سال ۱۳۴۰ خورشیدی به ۲۵۰۰۰ تن، در سال ۱۳۴۵ خورشیدی به ۵۴۰۰۰ تن و در سال ۱۳۵۵ به ۶۸۰۰۰ تن رسیده بود. میزان ظرفیت تولید در سال ۱۳۶۳ به ۲۴۰۰۰۰ تن رسید. مساحت کارخانه ۱۴ هکتار بوده و ماشین آلات مورد نیاز را از کشور چکسلواکی سابق و آلمان غربی تهیه کرده بودند.در آن زمان به دلیل دور بودن محل کارخانه از نقاط شهری، مسئولان این کارخانه اقدام به ساخت شهرک در اطراف آن کردند.
از جمله عوامل تعطیلی این کارخانه صفرشدن تعرفه واردات شکر، فرسودگی تجهیزات کارخانه و عدم بازسازی آن بود.واردات بی رویه شکر با نرخ پایین توسط رانت خواران که به موضوع سلطان شکر در ایران مشهور شده است، به عنوان عامل دیگری موجب گردیده است، تا این کارخانه نتواند به حیات خود ادامه دهد و چرخه تولید آن در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ از حرکت بازایستاد و فعالیت آن پس از ۷۳ سال بطور کامل متوقف شود.
بر اثر تعطیلی کارخانه ۳۰۰ نفر از پرسنل آن بیکار شدند.
wiki: کارخانه قند شازند