ارغوانی

ارغوانی به رنگی در میان دو رنگ بنفش و زرشکی گفته می شود.این رنگ ثانویه با مخلوط کردن رنگ های اصلی سرخ و آبی در نسبت های برابر به وجود می آید. در واقع ارغوانی، رنگ سرخابی تیره است.
ارغوانی رنگ عارف ها و روانگران رنگ اسرارآمیز و با شکوهی است. دوستداران این رنگ پیوسته مجذوب زیبایی ها و ظرافت ها می شوند. مغرور و اجتماعی اند. معاشرت با آن ها لذت بخش است و بیشتر مورد پسند عرفا نیز است.
دربارهٔ کشف رنگ ارغوانی، افسانه ای است که می گوید سگ مادکارت خدای فینیقی ها با به دندان گرفتن یک صدف دریایی دهانش به رنگ ارغوان درآمد. در آن زمان برای رنگ کردن یک شنل سلطنتی کشتن هزار جانور نرم تن ضرور بود. اینک دیگر رنگ ارغوانی را برای شنل امپراتوران از صدف نمی گیرند ولی در ادکسانای مکزیک هنوز هم این نرم تنان را از صخره ها جدا می کنند و نخ های خود را همان کنار دریا با تراوش های این صدف رنگ می زنند. زمانی پارچه هایی را که با این شیوه رنگ می شد، به عنوان خراج برای حکمران ازنگ می فرستادند. نمونه دیگر تهیه رنگ قرمز جگری از حشره گیاه کاکتوس به نام قرمز دانه در جزایر قناری است. این حشره به عنوان منبع تغذیه به گیاه می چسبد و روی ان گرده افشانی سفید می کند. این حشرات را قبل از تخم گذاری از گیاه جدا می کنند و پس از خشک کردن می سایند و عصارهٔ رنگ قرمز از آن بیرون می کشند. تجارت حشره قرمز دانه تا اواسط قرن ۱۸ در دست اسپانیایی ها بود، که درآمد بسیار داشت. پس از آن فرانسوی ها و انگلیسی ها به رموز این گونه تهیهٔ رنگ قرمز پی بردند و به بازار تولید آن وارد شدند.
ارغوانی نشانه تشریفات و شکوه است. در بعضی از کشورهای غربی این رنگ نشانه دلتنگی برای میهن است. رنگ ارغوانی بیشتر مورد توجه کودکان بخصوص دختر بچه ها است. در بعضی از کشورها دلالت بر سوگواری و مرگ دارد ولی در بسیاری از فرهنگ ها نشانه نجابت و شرافت است. این رنگ چون کمتر در طبیعت دیده می شود استفاده از آن در طراحی بسته بندی غذاهای دریایی باید با احتیاط انجام شود.لئوناردو دا وینچی معتقد بود این رنگ می تواند قدرت تفکر انسان را تا ده برابر افزایش دهد. در کشورهای مسیحی رنگ ارغوانی به معنای ثروت و توان گری است. در چین رنگ ارغوانی نماد الوهیت ،جاودانگی و امروزه همچنین نماد عشق و دلدادگی می باشد .