بنفش

بنفسج , بنفسجی

اسم: بنفش (دختر) (کردی)
معنی: نگا «وةنةوش» ( نگارش کردی

کبودرنگ، رنگ کبود، ترکیبی ازرنگ آبی وسرخ
( اسم ) ۱ - رنگی است فرعی که از ترکیب دو رنگ اصلی قرمز و آبی بدست آید . ۲ - نوعی از جواهر کریمه .

(بَ نَ ) (اِ. ) ۱ - رنگی است فرعی که از ترکیب دو رنگ اصلی قرمز و آبی بدست آید. ۲ - نوعی از جواهر کریمه .
(بَ نَ ) ( اِ. ) کبود رنگ . رنگی غیراصلی که از ترکیب دو رنگ قرمز و آبی به دست آید.

بنفش. [ ب َ ن َ ] ( ص ، اِ ) کبودرنگ و نیلگون. ( غیاث ). بنفشه رنگ. ( آنندراج ). رنگ کبود مانند رنگ گل بنفشه. ( ناظم الاطباء ). کبود. ( شرفنامه منیری ). رنگی است فرعی که از ترکیب دو رنگ اصلی قرمز و آبی بدست آید. ( فرهنگ فارسی معین ). رنگی چون رنگ پوست ِ بادنجان. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
یکی شیرپیکر درفش بنفش
درافشان گهر در میان درفش.همه جامه ها سرخ و زرد و بنفش
شهنشاه با کاویانی درفش.ماه منیر صورت ماه درفش تست
روز سپید سایه چتر بنفش تست.زده هم برش گاوپیکر درفش
سپر زرد و برگستوان بنفش.زان تیغ کان بنفش تر است از پر مگس
منقار کرکسان فلک میهمان اوست.ستاده ملک زیر زرین درفش
ز سیفور بر تن قبای بنفش.گویند برگ سبز شود اطلس بنفش
آری شود ولیک بخون جگر شود.- بنفش کردن ؛ کبودکردن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ).
|| نوعی از جواهر کریمه . ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). نوعی از احجار کریمه و آن چهار گونه است. ماذینی و آن سرخ روشن است. و رطب و آن سرخی سیر است و بنفسجی و آن سیاهی است که بسرخی کمی زند و پرطاوسی و کمی مایل به کبودی است. و سیادشت و آن زردی روشن است.( یادداشت بخط مؤلف ).

کبودرنگ، رنگ کبود، ترکیبی از رنگ آبی و سرخ.

بَنَوش