سیل

سیل به معنی طغیان کردن آب، زیر آب رفتن گستره ای از زمین و طوفانی شدن می باشد. در معنای «آب جاری شده»، کاربرد این واژه بر ریزش جریان دلالت داشته و مخالف معنی عدم ریزش یا «فرونشینی» است.«سیل»، طوفان جهانی افسانه و احتمالاً تاریخ، به عنوان طوفان در اساطیر بکار رفته است.در خلال یا پس از یک بارندگی شدید، مقدار دبی رودخانه به سرعت افزایش یافته و در نتیجه آب از بستر عادی خود سر ریز و دشت سیلابی و مناطق اطراف را دربر می گیرد. با بررسی دشت سیلابی قدیمی و آبرفت های آن، شاید بتوان با درجه ای از تقریب احتمال وقوع و بزرگی سیل های آتی منطقه را مشخص کرد. اصولاً بزرگی سیل ها و تکرار آن ها در طول زمان تابع شدت بارندگی، نفوذپذیری زمین و وضع توپوگرافی منطقه است.
حریم رودخانه
مسیل
سد
آبراه
کانال آب
طوفان (اسطوره شناسی)
قحطی
سیل آنی
نقشه برداری از آب های سطحی
سیلاب دشت
خاکریز
هواشناسی
طوفان عظیم اثر داگلاس برینکلی
سیل در بنگلادش
سیل در هلند
سیل در ایالات متحده
ترانس واسمنت
البته امروزه به دلیل دخالت های بی رویه در بسیاری نقاط که قبلاً سیل نمی آمده، طغیان های بزرگی مشاهده می شود. فعالیت بشر به چند صورت احتمال وقوع سیل را افزایش می دهد. از آن جمله می توان به ساختمان سازی در دشت سیلابی رود که مستلزم اشغال بخش هایی از آن است و باعث کاهش ظرفیت طبیعی رود می شود، اشاره کرد. به این ترتیب محدوده ای از دشت سیلابی که در زمان طغیان زیر آب می رود، گسترده تر می گردد.
شهرسازی ها و حذف گیاهان باعث کاهش مقدار آب نفوذی و افزایش آب سطحی می شود. حجم زیاد آب از یک طرف بر بزرگی طغیان می افزاید و از طرفی با افزایش فرسایش، رسوباتی به وجود می آورد که با برجای گذاشتن آن ها ظرفیت بستر اصلی رود کاهش می یابد. موارد پیش معمولاً تأثیر تدریجی دارند، ولی سیل های ناگهانی و فاجعه آمیز اغلب بر اثر تخریب سدها و بندها، ایجاد می شوند.
از زمان های ماقبل تاریخ، مردم بجهت دسترسی به سیستم حمل و نقل ارزان و راحت و همچنین داشتن دسترسی به منابع غذائی و تجارت، در کنار دریاها و رودخانه ها مسکن می گزیدند؛ چنانچه جمعیت انسانی در کنار منابع طبیعی آبی متمرکز نبودند، هیچ نگرانی از بروز سیل وجود نداشت؛ ولی به هرحال وجود خاک حاصلخیز کنار رودخانه ها منوط به جاری شدن سیلاب های متعدد و وجود انواع رسوب گذاری های عادی همراه با آن می باشد.

سِیل
آبگرفتگی زمین هایی که معمولاً آب آن ها را فرا نمی گیرد. طغیان رودها معمولاً پس از بارش باران های سیل آسا، یا در فصل بهار، بعد از ذوب شدن برف های زمستانی روی می دهد. در این شرایط تخلیه رودخانه، یعنی مقدار آبی که در دورۀ زمانی معینی از آن عبور می کند بیش از حد افزایش می یابد. در این حالت آب از کرانه های رود می گذرد و به دشت سیلابی پیرامون رود سرازیر می شود. سیل های کوچک ممکن است سالی یکبار واقع شوند. آن ها را سیل سالانه می نامند که دورۀ بازگشت آن ها یکسال است. میانگین واقع شدن سیل های بزرگ تر هر ۵۰ سال یکبار است. احتمال جاری شدن سیل در کانالی کارآمد که مقطع نیم دایره ای دارد، بسیار اندک است. در هنگام طوفانی شدن دریا، یا وقوع مدی با ارتفاع استثنایی، نواحی ساحلی را آب فرا می گیرد.

سیل (زمین شناسی). سیل (زمین شناسی)(sill)
ورقه ای از سنگ آذرین، حاصل از اثر نفوذ ماگما (سنگ مذاب) به فضای بین لایه های سنگ موجود. در مقابل، دایک هنگامی تشکیل می شود که ماگما لایه های سنگی را برش می دهد و از آن ها عبور می کند. سیل معمولا از دولریت تشکیل می شود که سنگی بسیار مقاوم در برابر فرسایش و هوازدگی است. سیل غالباً پشته هایی را در چشم انداز تشکیل می دهد یا با قطع رودخانه ها سبب تشکیل آبشار می شود.

[ویکی فقه] سیل به جریان پر تلاطم و شدید آب، پدید آمده از بارش شدید باران یا آب شدن ناگهانی برفها گفته می شود.
از آن به مناسبت در باب صلات سخن گفته‏ اند.
نمازگزاردن در بستر سیل مکروه است.

[ویکی الکتاب] معنی سَیْلَ: سیل
معنی جُرُفٍ: محلی است که سیل زیر آن را شسته باشد ، بطوری که بالای آن هر لحظه در شرف ریختن باشد
معنی رَّابِیاً: گردنده(در عبارت "زَبَداً رَّابِیاً "چون کف همواره بر روی سیل میچرخد و بالا میآید به آن صفت گردنده داده است )
معنی شَفَا جُرُفٍ: لبه مسیل ( جرف محلی است که سیل زیر آن را شسته باشد ، بطوری که بالای آن هر لحظه در شرف ریختن باشد)
معنی عَرِمِ: سد در مقابل رودخانه ، که آب را حبس میکند - باران سیل آسا (منظور از سیل عرم عذابی است که شامل مردم سبأ شد وسدی که برروی رودخانه بسته بودند شکسته شد وباعث هلاک آن قوم تبه کار گردید)
معنی غُثَاءً: خار و خاشاکی که سیل به کنار بیابان میریزد ( منظور از آن در آیه ی شریفه"فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَیٰ " گیاه خشکیده است )
معنی أَوْدِیَةٌ: دره های محل عبور سیل (جمع وادی و وادی محلی است که سیلاب از آنجا میگذرد ، و به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی میگویند ، و جمع این کلمه اودیه میآید )
معنی یُکْشَفُ عَن سَاقٍ: شدت وسختی به نهایت میرسد (تعبیر کشف از ساق مثلی است برای افاده نهایت درجه شدت ، چون وقتی انسان به سختی دچار زلزله یا سیل یا گرفتاری دیگر میشود ، دامن لباسش را بالا کشیده کمر را میبندد ، تا بهتر و سریعتر به تلاش بپردازد ، و وسیله فرار از گرفتاری را فر...
ریشه کلمه:
سیل (۴ بار)

جاری شدن «سالَ الْماءُ سیلاً و سیلاناً» ایضاً اسم امده یعنی آبی که می‏آید و باران آن در جای دیگر باریده (راغب) رجوع شود به «عرم» . اساله:ذوب کردن . قطر را مس را برای او ذوب کردیم اساله حالتی است که در مذاب بعد از ذوب شدن پیدا می‏شود. گویا منظور آن است که او را وسیله دادیم تا مس را ذوب کند و مانند چشمه جاری شود در جوامع الجامع این تسمیه را به اعتبار مأیول دانسته است.

[ویکی الکتاب] معنی سُئِلَ: سؤال شد
ریشه کلمه:
سئل (۱۲۸ بار)