مجارستان
فارسی به انگلیسی
Hungary
فرهنگ فارسی
کشور [ جمهوری توده ای مجارستان ] از کشورهای اروپای مرکزی است که از کشورهای شمال با کشور چکواسلواکی از مغرب با اتریش و یوگوسلاوی از جنوب با یوگوسلاوی و رومانی و از مشرق با رومانی و شوروی هم مرز است . ۹۳/۳٠٠ کیلومتر مربع وسعت ۱٠/۶۵٠/٠٠٠ سکنه دارد . پایتخت آن شهر [ بوداپست ] است که از دو شهر [ بودا ] و [ پست ] تشکیل یافته و این دو شهر در کنار رود دانوب بنا شده. شهرهای مهم دیگر آن عبارتند از : [ جیور ] [ کاروشوار ] [ پچ ] [ دبرسن ] [ تاتابانیا ] و [ ازد ] در مغرب مجارستان [ دشت کوچک ] قرار گرفته که در آن چغندر و گندم کاشته میشود. در وسط مجارستان کوهستانها و فلاتهائی مانند ستون فقرات از جنوب غربی بشمالشرقی کشیده شده که بیشتر آنها آتش فشانی هستند. در این ناحیه در بالای دریاچه [ بالاتون ] کوههای : [ سبز ] [ پیلیس ] [ باکونی ] [ بورزشونی ] و [ ماترا ] با بلندترین قله مجارستان بارتفاع ۱٠۱۵ متر و توده [ بوک ] ادامه دارند. در این کوهستانها و فلاتها کانهای : آهن لینییت بوکسیت و منگنز وجود دارد. دامنه های این کوهستانها پوشیده از تاکستانها و باغهاست . در جنوب شرقی دریاچه بالاتون و در مغرب رود دانوب ناحیه تپه ها قرار گرفته که با کوههای [ متسشک ] احاطه میشوند و دارای کانهای سرشار زغال سنگ میباشند و در آنها بطور متناوب جنگلها و زمینهای کشاورزی قرار گرفته اند. در مشرق رود دانوب دشت بزرگ [ آلفولد ] که دشت یکنواختی است گسترده میشود. در این دشت سرزمین [ پوتستا ] قابل کشاورزی و دارای استپهای چراگاه است . رودهای دانوب و [ تیسا ] آنرا آبیاری میکنند. در دشت آلفولد برنج و پنبه کاشته میشود. صنایع : در ناحیه [ دونااویوارش ] صنایع فلزسازی دایر شده و صنایع اتومبیل سازی تراکتورسازی ابزارسازی و ساختن دستگاههای برقی بافندگی و صنایع غذایی. در سالهای اخیر در مجارستان پیشرفت زیادی کرده و همچنان رو به ترقی است . ملت مجار از قبیله هائیست که از کنار رود [ اوبی ] به فنلاند آمده و سپس در قرن نهم میلادی در مجارستان ساکن شده اند. کشور مجارستان در زمان جنگ دوم جهانی بوسیله نیروی آلمان اشغال شد و در سال ۱۹۴۶ م . پس از عقب رانده شدن نیروی اشغالگر بوسیله آرتش سرخ دولت [ جمهوری توده ای ] در آن کشور تشکیل شد .
لغت نامه دهخدا
مجارستان. [ م َ رِ ] ( اِخ ) یاهنگری که مجارها آن را «مجیار نپکوزتارساساگ » نامند. یکی از کشورهای اروپای مرکزی است که در مشرق اتریش واقع است و از شمال با چکسلواکی ، از جنوب با یوگوسلاوی و رومانی و از مشرق با رومانی و شوروی هم مرز است. 93300 کیلومتر مربع وسعت و 10256000 تن سکنه دارد و پایتخت آن بوداپست است. این کشور در کنار رود دانوب واقع است و غالب کوههای این سرزمین از کوههای آتشفشانی خاموش است. قسمتی از این کشور هنوز هم براساس اقتصاد کشاورزی اداره می گردد. محصول آنجا پنبه ، گندم ، ذرت ، چغندر قند و شراب است. در امر دامداری به تربیت گاو و خوک توجه دارند و بعلت وجود معادن زغال سنگ و آهن صنعت ذوب آهن آنجا پیشرفت دارد و در صنایع نساجی و شیمیائی هم فعالیت دارند و بعلت متمرکز شدن صنایع در بوداپست تمرکز جمعیت در این شهر قابل توجه است. این سرزمین از قرن اول تا سوم میلاد مسیح محل زندگی «سلت ها» ، «داس ها» ، «سارماتها» و «رمنها» بود،و هونها در قرن پنجم میلادی و «لومباردها» در قرن ششم باین سرزمین روی آوردند. «آوارها» در سال 568 م. به تأسیس امپراتوری در این سرزمین توفیق یافتند که در سال های 791-796 این امپراتوری بوسیله شارلمانی سقوط کرد و در سال 896 «مجیارها» در این سرزمین زیرفرمانروایی «آرپاد» استقرار یافتند و علی رغم ضعف قوا در سال 955 در مقابل اتون اول پادشاه ژرمن مقاومت کردند. در سالهای 972-997 م. به رهبری ژزا و در سالهای 997-1038 به رهبری اتین اول تشکیلات اجتماعی خود را نظام دادند. سلسله آرپاد در سال 1301 م. منقرض شد و گروهی از پادشاهان خارج پشت سر هم به سلطنت مجارستان رسیدند. بعد از جنگ «موهاکس » در سال 1526 قسمت بزرگی از کشور مجارستان بدست ترکها افتاد. در قرن هفدهم تمام مجارستان بدست هابسبورگ افتاد. در قرن هیجدهم کوشش هایی برای متمرکز کردن امور اداری و همچنین ژرمنی ساختن مردم آنجا بعمل آمد. در قرن نوزدهم مجارستان استقلال خود را به دست آورد ولی در سال 1848 در مقابل موج کاپیتولاسیون شکست خورد ولی در سال 1867در امور اداری به استقلال وسیعی نائل گردید و نوعی حکومت دوگانه در آنجا وجود داشت که آن را «اتریش هنگری » می نامیدند و این وضع تاسال 1918 ادامه داشت. در 16 نوامبر 1918 مجارستان حکومت جمهوری خود را اعلام داشت ولی بر اثر اقدامات کمونیست ها در ماههای مارس و اوت 1919 مجارستان بدون حکمروا ماند و در نتیجه در سالهای 1920-1945 تحت اداره نایب السلطنه قرار گرفت وبر اساس قرارداد تریانون ( 1920 ) سرزمین مجارستان به دو سوم تقلیل یافت. در سال 1938 تحت نفوذ دست راستی های طرفدار نازیها قسمتی از اسلواکی و در سال 1939 مقداری از اوکرائین و در سال 1940 دو سوم ترانسیلوانی ضمیمه این سرزمین گردید ودر مرز آلمان قرارگرفت. در سال 1944 با همدستی روسها بر ضد آلمان وارد جنگ شد و در سال 1945 با بحران شدید مالی روبرو گردید. جمهوری مجارستان از سال 1946 م بتدریج بدست کمونیست ها افتاد و در سال 1949 حکومت کشور را جمهوری توده ای اعلام نمودند. در سال 1952 راکوزی دبیرکل حزب کمونیست بریاست دولت رسید و پس از ماجراهای مختلف و دخالت روسها به درخواست کادار از سال 1960 تا حدی آزادی به مردم داده شد. ( از لاروس ).
دانشنامه عمومی
مختصات: ۴۷°۲۶′ شمالی ۱۹°۱۵′ شرقی / ۴۷٫۴۳۳°شمالی ۱۹٫۲۵۰°شرقی / 47.433; 19.250
به لحاظ جغرافیای گیاهی، مجارستان در حوزهٔ اروپای مرکزی وابسته به گیاهان و جانوران شمالگان آمریکا، اروپا و آسیا است (به انگلیسی: Circumboreal Region).
در سامانهٔ طبقه بندی اقلیمی کوپن در اقلیم قاره ای مرطوب جا گرفته است.
برطبق بنیاد جهانی طبیعت مجارستان متعلق به بوم ناحیهٔ جنگلهای مختلط پانونیایی است.
مَجارستان (مجاری: Magyarország) یا هنگری (فارسی دری) کشوری در اروپای مرکزی است و با مساحت ۹۳٬۰۳۰ کیلومتر مربع در حوضهٔ پانونی قرار دارد. مجارستان از شمال با اسلواکی، از شمال شرقی با اوکراین، از شرق و جنوب شرق با رومانی، از جنوب با صربستان و کرواسی، از جنوب غرب با اسلوونی و در غرب با اتریش هم مرز است. با جمعیتی در حدود ۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ مجارستان به بزرگی، جزء کشورهای متوسط اتحادیهٔ اروپاست. زبان رسمی آن مجاری از خانوادهٔ فین واوگری، پر گویشترین در بین زبان های اورالی است. پایتخت و پرجمعیت ترین شهر این کشور بوداپست است و پس از آن به ترتیب شهرهای دبرتسن، سگد، میشکولتس، پچ و دْیور بزرگترین شهرهای کشور محسوب می شوند.
مرزهای کنونی مجارستان حدوداً با تعریف سال ۱۹۲۰ در پیمان صلح تریانون همخوانی دارد که به موجب آن ۷۱ درصد از خاک و ۵۸ درصد از جمعیت (شامل ۲۳ درصد از جمعیت مجار) کشور جدا شد. در بین دو جنگ، مجارستان با امید بازنگری در تعریف مرزهایش و با دوستیِ آلمان به نیروهای محور پیوست و بعد واردِ جنگ جهانی دوم شد که باعث تلفات و صدمات گسترده ای شد. در معاهدات صلح ۱۹۴۷ پاریس، مرزهای امروزین کشور تعریف شدند. پس از جنگ، مجارستان برای ۴ دهه به یکی از کشورهای اقماری اتحاد جماهیر شوروی به نام جمهوری خلق مجارستان بدل شد. در جریات انقلاب ۱۹۵۶، مجارستان توجه جهانی پیدا کرد که به سرعت سرکوب شد. مجارستان از ۲۳ اکتبر ۱۹۸۹ با جمهوری پارلمانی دموکراتیک اداره می شود.
در قرن بیست و یکم مجارستان یک کشور با قدرت متوسط است. بر اساس برآورد صندوق بین المللی پول مجارستان از بین ۱۹۱ کشور، پنجاه و هشتمین قدرت اقتصادی جهان بر اساس تولید ناخالص داخلی به شمار می رود. به عنوان کشورِ عضو سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی نیز جزء کشورهای پردرآمد با استاندارد بالای زندگی است. مجارستان از سال ۲۰۰۴ عضو اتحادیه اروپاست و از سال ۲۰۰۷ در منطقهٔ شنگن قراردارد. همچنین مجارستان از اعضای: سازمان ملل متحد، ناتو، سازمان تجارت جهانی، بانک جهانی، بانک سرمایه گذاری زیربنایی آسیا، شورای اروپا، گروه ویشگراد و بسیاری دیگر است.
به لحاظ جغرافیای گیاهی، مجارستان در حوزهٔ اروپای مرکزی وابسته به گیاهان و جانوران شمالگان آمریکا، اروپا و آسیا است (به انگلیسی: Circumboreal Region).
در سامانهٔ طبقه بندی اقلیمی کوپن در اقلیم قاره ای مرطوب جا گرفته است.
برطبق بنیاد جهانی طبیعت مجارستان متعلق به بوم ناحیهٔ جنگلهای مختلط پانونیایی است.
مَجارستان (مجاری: Magyarország) یا هنگری (فارسی دری) کشوری در اروپای مرکزی است و با مساحت ۹۳٬۰۳۰ کیلومتر مربع در حوضهٔ پانونی قرار دارد. مجارستان از شمال با اسلواکی، از شمال شرقی با اوکراین، از شرق و جنوب شرق با رومانی، از جنوب با صربستان و کرواسی، از جنوب غرب با اسلوونی و در غرب با اتریش هم مرز است. با جمعیتی در حدود ۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ مجارستان به بزرگی، جزء کشورهای متوسط اتحادیهٔ اروپاست. زبان رسمی آن مجاری از خانوادهٔ فین واوگری، پر گویشترین در بین زبان های اورالی است. پایتخت و پرجمعیت ترین شهر این کشور بوداپست است و پس از آن به ترتیب شهرهای دبرتسن، سگد، میشکولتس، پچ و دْیور بزرگترین شهرهای کشور محسوب می شوند.
مرزهای کنونی مجارستان حدوداً با تعریف سال ۱۹۲۰ در پیمان صلح تریانون همخوانی دارد که به موجب آن ۷۱ درصد از خاک و ۵۸ درصد از جمعیت (شامل ۲۳ درصد از جمعیت مجار) کشور جدا شد. در بین دو جنگ، مجارستان با امید بازنگری در تعریف مرزهایش و با دوستیِ آلمان به نیروهای محور پیوست و بعد واردِ جنگ جهانی دوم شد که باعث تلفات و صدمات گسترده ای شد. در معاهدات صلح ۱۹۴۷ پاریس، مرزهای امروزین کشور تعریف شدند. پس از جنگ، مجارستان برای ۴ دهه به یکی از کشورهای اقماری اتحاد جماهیر شوروی به نام جمهوری خلق مجارستان بدل شد. در جریات انقلاب ۱۹۵۶، مجارستان توجه جهانی پیدا کرد که به سرعت سرکوب شد. مجارستان از ۲۳ اکتبر ۱۹۸۹ با جمهوری پارلمانی دموکراتیک اداره می شود.
در قرن بیست و یکم مجارستان یک کشور با قدرت متوسط است. بر اساس برآورد صندوق بین المللی پول مجارستان از بین ۱۹۱ کشور، پنجاه و هشتمین قدرت اقتصادی جهان بر اساس تولید ناخالص داخلی به شمار می رود. به عنوان کشورِ عضو سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی نیز جزء کشورهای پردرآمد با استاندارد بالای زندگی است. مجارستان از سال ۲۰۰۴ عضو اتحادیه اروپاست و از سال ۲۰۰۷ در منطقهٔ شنگن قراردارد. همچنین مجارستان از اعضای: سازمان ملل متحد، ناتو، سازمان تجارت جهانی، بانک جهانی، بانک سرمایه گذاری زیربنایی آسیا، شورای اروپا، گروه ویشگراد و بسیاری دیگر است.
wiki: مجارستان
دانشنامه آزاد فارسی
مَجارستان (Hungary)
ساختمان پارلمان مجارستان، بوداپست
ساختمان پارلمان مجارستان، بوداپست
موقعیت. جمهوری مجارستان در اروپای مرکزی و در شرق کشور اتریش جای دارد. از شمال به اسلوواکی، از شمال شرقی به اوکراین، از شرق و جنوب شرقی به رومانی، از جنوب به صربستان و کروآسی، و از غرب به اسلوونی و اتریش محدود می شود. مساحت این کشور ۹۳,۰۳۰ کیلومتر مربع و شهر بوداپست پایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور مجارستان تقریباً بیضی شکل است و درازای آن از شرق به غرب حدود ۵۰۰ کیلومتر و حداکثر پهنای آن از شمال به جنوب حدود ۳۱۵ کیلومتر است. رودخانۀ دانوب۱، که بخشی از مرز این کشور و جمهوری اسلوواکی را تشکیل می دهد، در ۵۰کیلومتری شمال شهر بوداپست تغییر جهت می دهد، روبه جنوب از میان جلگۀ نسبتاً هموار مجارستان می گذرد و سرزمین مزبور را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می کند. بخش شرقی، موسوم به جلگۀ بزرگ مجارستان۲، یا آلفولد بزرگ۳، فروبومان۴ تقریباً همواری است که تا مرز کشور رومانی در شرق و صربستان در جنوب گسترده است. ارتفاعات ماترا۵ که با بلندای ۱,۰۱۴ متر بخشی از رشته کوه های کارپات۶ محسوب می شود نیز نواحی شمالی آن را فراگرفته است. کوه ککش۷، بلندترین نقطۀ مجارستان، نیز در همین قسمت قرار دارد و رودخانۀ تیسا۸ و ریزابه های متعدد آن مانند کوروش۹، اِگِر۱۰، و نوگرادی۱۱ آن را مشروب می کنند. بخش غربی رود دانوب یا ماورای دانوب۱۲ در مقایسه با بخش شرقی، چهرۀ متفاوت تری دارد. جنوب آن را کوه های مِچِک۱۳ فراگرفته و کوه های پوشیده از جنگل باکونی۱۴، با ارتفاع ۶۱۰ متر، نواحی شمالی آن را تشکیل داده است و جلگۀ آلفولد کوچک۱۵، که تا جنوب کشور اسلوواکی و نواحی شرقی اتریش ممتد است، در شمال غربی آن جا دارد. رودخانه های رابا۱۶، مارتسال۱۷ و کاپوش۱۸ آن را مشروب می کنند و دریاچۀ بالاتون۱۹، بزرگ ترین دریاچۀ اروپای مرکزی، مهم ترین عارضۀ آبی آن است. کشور مجارستان از نظر اداری به نوزده بخش۲۰ تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از بوداپست، پِچ۲۱، میشکولتس۲۲، سِگِد۲۳، و دِبرِتسِن۲۴. اقلیم مجارستان قاره ای مرطوب است. تابستان هایش گرم و زمستان های آن سرد است. تابستان فصل بارندگی و وزش طوفان های تُندَری۲۵ است و آسمان پاییز آن صاف و بی ابر و بهار آن کوتاه و مرطوب است. میانگین دمای شهر بوداپست در دی ماه ۰.۷- درجۀ سانتی گراد، در تیرماه۲۱.۵ درجۀ سانتی گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۶۲۵ میلی متر است.حدود ۲۰ درصد از مساحت مجارستان، به ویژه اراضی ماورای دانوب و کوه های آن، پوشیده از جنگل های بلوط و راش و دیگر درختان برگ ریز۲۶ است. خرگوش صحرایی، روباه، گرگ، گراز و پرندگانی چون مرغابی، حواصیل، درنا، و لک لک نیز حیات وحش این کشور را تشکیل داده اند.
اقتصاد. حدود سه پنجم از اراضی مجارستان قابل کشت است و از نظر تولید موادغذایی کشوری خودکفاست. غلات، چغندرقند، گل آفتابگردان، ذرت، انگور، سیب، و سیب زمینی محصولات کشاورزی و گاو، گوسفند، خوک، ماکیان، دام های آن را تشکیل می دهند. جنگل داری صنعت سلولزسازی مجارستان را رونق خاصی بخشیده و زغال سنگ لیگنیت۲۷، که بیشتر به مصرف سوخت نیروگاه های حرارتی و تولید الکتریسیته می رسد، همراه با نفت و گاز طبیعی، بوکسیت، منگنز، اورانیوم، و آهن منابع زیرزمینی آن محسوب می شوند. مجارستان کشوری صنعتی است و تولید مواد شیمیایی، ابزارهای دقیق و مهندسی، تجهیزات حمل و نقل، صنایع سبک، موادغذایی، نوشابه، اتومبیل، رایانه و فرآورده های نفتی ازجمله فعالیت های صنعتی این کشور است. پس از فروپاشی کمونیست دولت مجارستان سیاست خصوصی سازی را به طور جدّی پیگیری کرده و داد و ستد این کشور با اتحادیۀ اروپا روبه افزایش نهاده است. مجارستان از نظر کاربرد انرژی هسته ای و تولید الکتریسیته، وضعیت ممتازی دارد و میزان تولید الکتریسیته آن حدود ۳۶میلیارد کیلووات ساعت است که ۴۰درصد از آن به شیوۀ انرژی هسته ای تأمین می شود.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر مجارستان، جمهوری چندحزبی با یک نهاد قانون گذاری است. مجلس شورای ملی مجارستان ۳۸۶ نماینده دارد که مردم آنان را برای دوره های پنج ساله انتخاب می کنند. رئیس جمهور کشور را نیز این مجلس برای پنج سال برمی گزیند.
مردم و تاریخ. جمعیت مجارستان ۹,۹۸۶,۰۰۰ نفر (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن۱۰۷.۳نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۰.۲- درصد است و ۹۰ درصد از آنان را مجارها تشکیل می دهند.۶۴.۳ درصد از مردم در شهرها زندگی می کنند و زبان رسمی آنان مجاری است. مجارستان در روزگار گذشته، محل سکونت اقوام گوناگون بود و مجارهای صحرانشین که در استپ های ولگا به پرورش اسب اشتغال داشتند، در قرن ۹م در درّۀ رود تیسا ساکن شدند. قدیس استفان، که سرپرستی آنان را برعهده داشت، در ۱۰۰۱م به ترویج آیین مسیح پرداخت و مغولان در ۱۱۷۲م سرزمین آنان را، که به مجارستان موسوم شده بود، اشغال کردند. شارل اول در ۱۳۰۸م سلسلۀ آنژون را تأسیس کرد و پسرش، لوئی اول، مجارستان را به اوج عظمت و اقتدار رساند. در ۱۴۵۸م بوسنی، صربستان، والاکیا۲۸، و مولداوی ضمیمۀ مجارستان شد. نواحی جنوبی این سرزمین در ۱۵۱۳ به اتریش ملحق شد و در ۱۵۲۶ سراسر آن تحت سلطۀ ترکان عثمانی قرار گرفت. بوداپست در ۱۶۸۶ از تصرف ترکان خارج شد و از ۱۶۹۹ تا ۱۷۳۹ سراسر آن به اتریش ضمیمه گردید. اتریشی ها که خواهان تحمیل زبان و فرهنگ خود به مجارها بودند، با مقاومت آنان روبه رو شدند و مجارستان پس از جنگ با اتریش در ۱۸۴۹ اعلام استقلال کرد. اتریش در ۱۸۶۶ استقلال این سرزمین را به رسمیت شناخت و به دنبال ائتلاف اتریش و مجارستان، امپراتوری اتریش ـ مجارستان تأسیس شد. پس از جنگ جهانی اول، مجارستان از امپراتوری مزبور جدا و در ۱۹۱۸ به یک کشور مستقل مبدل شد. این کشور در جنگ جهانی دوم به آلمان نازی پیوست، در پایان جنگ به تصرف ارتش سرخ درآمد و به بلوک کمونیست ملحق شد؛ حزب کمونیست قدرت را در دست گرفت و جمهوری خلق مجارستان را تأسیس کرد. مجارها که از دخالت اتحاد جماهیر شوروی و حمایت از حزب کمونیست مجارستان ناراضی بودند، در ۱۹۵۶ دست به شورش زدند و ارتش سرخ، پس از کشتاری خونین، مجارستان را اشغال کرد. با ایجاد فضای باز سیاسی در مارس ۱۹۸۹، ۱۰۰هزار تن مجاری در بوداپست راه پیمایی کردند و برگزاری انتخابات آزاد و جدا شدن از دنیای کمونیست را خواستار شدند؛ درپی آن، پارلمان مجارستان در اکتبر همان سال نظام جمهوری چندحزبی را برای ادارۀ کشور برگزید. مجارستان در ۱۹۹۰ از پیمان ورشو خارج شد و در ۱۹۹۹ به عضویت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی درآمد.Danube RiverGreat Hungarian PlainGreat Alfoldlow landsMatra HighlandsCarpathian MountainsKekesTiszaKorosEgerNogradiTransdanubiaMecsekBakonyLittle AlfoldRabaMarcalKaposBalatoncountyPecsMiskolcSzegedDebrecenthunderstormdeciduousligniteWalachia
ساختمان پارلمان مجارستان، بوداپست
ساختمان پارلمان مجارستان، بوداپست
موقعیت. جمهوری مجارستان در اروپای مرکزی و در شرق کشور اتریش جای دارد. از شمال به اسلوواکی، از شمال شرقی به اوکراین، از شرق و جنوب شرقی به رومانی، از جنوب به صربستان و کروآسی، و از غرب به اسلوونی و اتریش محدود می شود. مساحت این کشور ۹۳,۰۳۰ کیلومتر مربع و شهر بوداپست پایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور مجارستان تقریباً بیضی شکل است و درازای آن از شرق به غرب حدود ۵۰۰ کیلومتر و حداکثر پهنای آن از شمال به جنوب حدود ۳۱۵ کیلومتر است. رودخانۀ دانوب۱، که بخشی از مرز این کشور و جمهوری اسلوواکی را تشکیل می دهد، در ۵۰کیلومتری شمال شهر بوداپست تغییر جهت می دهد، روبه جنوب از میان جلگۀ نسبتاً هموار مجارستان می گذرد و سرزمین مزبور را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می کند. بخش شرقی، موسوم به جلگۀ بزرگ مجارستان۲، یا آلفولد بزرگ۳، فروبومان۴ تقریباً همواری است که تا مرز کشور رومانی در شرق و صربستان در جنوب گسترده است. ارتفاعات ماترا۵ که با بلندای ۱,۰۱۴ متر بخشی از رشته کوه های کارپات۶ محسوب می شود نیز نواحی شمالی آن را فراگرفته است. کوه ککش۷، بلندترین نقطۀ مجارستان، نیز در همین قسمت قرار دارد و رودخانۀ تیسا۸ و ریزابه های متعدد آن مانند کوروش۹، اِگِر۱۰، و نوگرادی۱۱ آن را مشروب می کنند. بخش غربی رود دانوب یا ماورای دانوب۱۲ در مقایسه با بخش شرقی، چهرۀ متفاوت تری دارد. جنوب آن را کوه های مِچِک۱۳ فراگرفته و کوه های پوشیده از جنگل باکونی۱۴، با ارتفاع ۶۱۰ متر، نواحی شمالی آن را تشکیل داده است و جلگۀ آلفولد کوچک۱۵، که تا جنوب کشور اسلوواکی و نواحی شرقی اتریش ممتد است، در شمال غربی آن جا دارد. رودخانه های رابا۱۶، مارتسال۱۷ و کاپوش۱۸ آن را مشروب می کنند و دریاچۀ بالاتون۱۹، بزرگ ترین دریاچۀ اروپای مرکزی، مهم ترین عارضۀ آبی آن است. کشور مجارستان از نظر اداری به نوزده بخش۲۰ تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از بوداپست، پِچ۲۱، میشکولتس۲۲، سِگِد۲۳، و دِبرِتسِن۲۴. اقلیم مجارستان قاره ای مرطوب است. تابستان هایش گرم و زمستان های آن سرد است. تابستان فصل بارندگی و وزش طوفان های تُندَری۲۵ است و آسمان پاییز آن صاف و بی ابر و بهار آن کوتاه و مرطوب است. میانگین دمای شهر بوداپست در دی ماه ۰.۷- درجۀ سانتی گراد، در تیرماه۲۱.۵ درجۀ سانتی گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۶۲۵ میلی متر است.حدود ۲۰ درصد از مساحت مجارستان، به ویژه اراضی ماورای دانوب و کوه های آن، پوشیده از جنگل های بلوط و راش و دیگر درختان برگ ریز۲۶ است. خرگوش صحرایی، روباه، گرگ، گراز و پرندگانی چون مرغابی، حواصیل، درنا، و لک لک نیز حیات وحش این کشور را تشکیل داده اند.
اقتصاد. حدود سه پنجم از اراضی مجارستان قابل کشت است و از نظر تولید موادغذایی کشوری خودکفاست. غلات، چغندرقند، گل آفتابگردان، ذرت، انگور، سیب، و سیب زمینی محصولات کشاورزی و گاو، گوسفند، خوک، ماکیان، دام های آن را تشکیل می دهند. جنگل داری صنعت سلولزسازی مجارستان را رونق خاصی بخشیده و زغال سنگ لیگنیت۲۷، که بیشتر به مصرف سوخت نیروگاه های حرارتی و تولید الکتریسیته می رسد، همراه با نفت و گاز طبیعی، بوکسیت، منگنز، اورانیوم، و آهن منابع زیرزمینی آن محسوب می شوند. مجارستان کشوری صنعتی است و تولید مواد شیمیایی، ابزارهای دقیق و مهندسی، تجهیزات حمل و نقل، صنایع سبک، موادغذایی، نوشابه، اتومبیل، رایانه و فرآورده های نفتی ازجمله فعالیت های صنعتی این کشور است. پس از فروپاشی کمونیست دولت مجارستان سیاست خصوصی سازی را به طور جدّی پیگیری کرده و داد و ستد این کشور با اتحادیۀ اروپا روبه افزایش نهاده است. مجارستان از نظر کاربرد انرژی هسته ای و تولید الکتریسیته، وضعیت ممتازی دارد و میزان تولید الکتریسیته آن حدود ۳۶میلیارد کیلووات ساعت است که ۴۰درصد از آن به شیوۀ انرژی هسته ای تأمین می شود.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر مجارستان، جمهوری چندحزبی با یک نهاد قانون گذاری است. مجلس شورای ملی مجارستان ۳۸۶ نماینده دارد که مردم آنان را برای دوره های پنج ساله انتخاب می کنند. رئیس جمهور کشور را نیز این مجلس برای پنج سال برمی گزیند.
مردم و تاریخ. جمعیت مجارستان ۹,۹۸۶,۰۰۰ نفر (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن۱۰۷.۳نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۰.۲- درصد است و ۹۰ درصد از آنان را مجارها تشکیل می دهند.۶۴.۳ درصد از مردم در شهرها زندگی می کنند و زبان رسمی آنان مجاری است. مجارستان در روزگار گذشته، محل سکونت اقوام گوناگون بود و مجارهای صحرانشین که در استپ های ولگا به پرورش اسب اشتغال داشتند، در قرن ۹م در درّۀ رود تیسا ساکن شدند. قدیس استفان، که سرپرستی آنان را برعهده داشت، در ۱۰۰۱م به ترویج آیین مسیح پرداخت و مغولان در ۱۱۷۲م سرزمین آنان را، که به مجارستان موسوم شده بود، اشغال کردند. شارل اول در ۱۳۰۸م سلسلۀ آنژون را تأسیس کرد و پسرش، لوئی اول، مجارستان را به اوج عظمت و اقتدار رساند. در ۱۴۵۸م بوسنی، صربستان، والاکیا۲۸، و مولداوی ضمیمۀ مجارستان شد. نواحی جنوبی این سرزمین در ۱۵۱۳ به اتریش ملحق شد و در ۱۵۲۶ سراسر آن تحت سلطۀ ترکان عثمانی قرار گرفت. بوداپست در ۱۶۸۶ از تصرف ترکان خارج شد و از ۱۶۹۹ تا ۱۷۳۹ سراسر آن به اتریش ضمیمه گردید. اتریشی ها که خواهان تحمیل زبان و فرهنگ خود به مجارها بودند، با مقاومت آنان روبه رو شدند و مجارستان پس از جنگ با اتریش در ۱۸۴۹ اعلام استقلال کرد. اتریش در ۱۸۶۶ استقلال این سرزمین را به رسمیت شناخت و به دنبال ائتلاف اتریش و مجارستان، امپراتوری اتریش ـ مجارستان تأسیس شد. پس از جنگ جهانی اول، مجارستان از امپراتوری مزبور جدا و در ۱۹۱۸ به یک کشور مستقل مبدل شد. این کشور در جنگ جهانی دوم به آلمان نازی پیوست، در پایان جنگ به تصرف ارتش سرخ درآمد و به بلوک کمونیست ملحق شد؛ حزب کمونیست قدرت را در دست گرفت و جمهوری خلق مجارستان را تأسیس کرد. مجارها که از دخالت اتحاد جماهیر شوروی و حمایت از حزب کمونیست مجارستان ناراضی بودند، در ۱۹۵۶ دست به شورش زدند و ارتش سرخ، پس از کشتاری خونین، مجارستان را اشغال کرد. با ایجاد فضای باز سیاسی در مارس ۱۹۸۹، ۱۰۰هزار تن مجاری در بوداپست راه پیمایی کردند و برگزاری انتخابات آزاد و جدا شدن از دنیای کمونیست را خواستار شدند؛ درپی آن، پارلمان مجارستان در اکتبر همان سال نظام جمهوری چندحزبی را برای ادارۀ کشور برگزید. مجارستان در ۱۹۹۰ از پیمان ورشو خارج شد و در ۱۹۹۹ به عضویت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی درآمد.Danube RiverGreat Hungarian PlainGreat Alfoldlow landsMatra HighlandsCarpathian MountainsKekesTiszaKorosEgerNogradiTransdanubiaMecsekBakonyLittle AlfoldRabaMarcalKaposBalatoncountyPecsMiskolcSzegedDebrecenthunderstormdeciduousligniteWalachia
wikijoo: مجارستان
نقل قول ها
مجارستان کشوری با نظام جمهوری پارلمانی در اروپای مرکزی است.
• «پرچم : رنگ های قرمز، سفید و سبز از قرن هفدهم میلادی در پرچم پادشاهی مجارستان وجود داشته است. پس از برقراری حکومت کمونیستی در این کشور در سال ۱۹۴۹ یک علامت سوسیالیستی را بر نوار سفید نقش کردند . در این علامت ستاره ای سرخ، دو شاخهٔ ذرت، یک چکش، یک سنبلهٔ گندم و پرچم مجارستان با رنگ های قرمز، سفید و سبز دیده می شود. ستارهٔ سرخ نشانهٔ پیشتازی، چکش نشانهٔ کارگران صنعتی و سنبلهٔ گندم نشانهٔ کشاورزان بود. در سال ۱۹۵۶ این نشانهٔ سوسیالیستی از پرچم مجارستان حذف گردید و پرچم کنونی آن همان پرچم سه رنگ قرمز، سفید و سبز (بالعکس رنگ های پرچم ایران) است .» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
• «پرچم : رنگ های قرمز، سفید و سبز از قرن هفدهم میلادی در پرچم پادشاهی مجارستان وجود داشته است. پس از برقراری حکومت کمونیستی در این کشور در سال ۱۹۴۹ یک علامت سوسیالیستی را بر نوار سفید نقش کردند . در این علامت ستاره ای سرخ، دو شاخهٔ ذرت، یک چکش، یک سنبلهٔ گندم و پرچم مجارستان با رنگ های قرمز، سفید و سبز دیده می شود. ستارهٔ سرخ نشانهٔ پیشتازی، چکش نشانهٔ کارگران صنعتی و سنبلهٔ گندم نشانهٔ کشاورزان بود. در سال ۱۹۵۶ این نشانهٔ سوسیالیستی از پرچم مجارستان حذف گردید و پرچم کنونی آن همان پرچم سه رنگ قرمز، سفید و سبز (بالعکس رنگ های پرچم ایران) است .» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
wikiquote: مجارستان
جدول کلمات
بوداپست
پیشنهاد کاربران
مجارستان ( به مجاری: Magyarország ) کشوری است در اروپای مرکزی. پایتخت آن بوداپست است. مساحت آن ۹۳۰۳۰ کیلومتر مربع است.
محتویات [نمایش]
تاریخ [ویرایش]
تاریخ مهاجرت قوم مجار به جلگه دانوب دقیقاً معلوم نیست. این قوم به صورت قبایلی به تدریج از آسیا و نواحی غربی سیبری به این سرزمین آمده و پس از زدوخوردهای فراوان با دیگر قبایل برای تصاحب اراضی پربرکت سرانجام در جلگه دانوب بین نژادهای ژرمن و اسلاو حائل گردیده اند. این تاریخ را حدود سال ۸۹۶م. می دانند، یعنی زمانی که قبایل مجار به رهبری پرنس آرناپه ساکن حوزه کارپات ( سرزمینی که از لحاظ آب و مراتع غنی بوده ) را تماماً و یا به طور وسیعی تصرف کردند و امروز به نام «مجارستان» و «ترانسیلوانیا» خوانده می شود.
حوزه کارپات که از لحاظ جغرافیایی در مرکز اروپا واقع شده از دوران ماقبل تاریخ توسط بشر اولیه اشغال شده بود. مردم دوران اولیه عصر آهن و به دنبال آن سلتها به نوبت در شروع دورهٔ حاضر توسط رومی ها شکست خوردند. ایالات رومی پانونیا و داسیا که در زمان حکومت تیبریوس و تراجان به تصرف درآمده بودند، دربرگیرنده قسمتی از آنچه مجارستان می شد بودند. پس از چهار قرن فرمانروایی رومی ها به واسطه مهاجرت عظیمی منقرض گردید. هونها به رهبری پادشاه معروف خود آتیلا که آلمانی الاصل بود، آستروگوتها ژپیدها و لونگوبارها و به دنبال آن ها آوارها که از نژاد هون ها بودند برای زمان کوتاهی در این مکان سکنی گزیدند.
با انقراض امپراتوری آوار به دست شارل ماگن، تنها گروه های کوچکی از آوارها در درهٔ رود دانوب باقی ماندند. وضعیت اجتماعی و اقتصادی این مردمان تقریباً هم سطح مجاری های غالب بود و به همین علت باعث همزیستی و بعدها جذب شدن آن ها توسط مردم مجار می گردید.
در قرن دهم هفت قبیله فاتح مجار که با هم متحد بودند تحت رهبری پرنس آرپاد مؤسس اولین سلسله مجار قرار داشتند و قدرت را به فرزندش کیزاسپرو سپردند. در سال ۹۷۲ گیزا[۱] به عنوان یکی از سران قبایل مجار به ریاست اتحادیه ای که از این قبایل به وجود آمده بود انتخاب شد و به اتفاق همسرش سارولت[۲] به آئین مسیحیت گروید و پس از وی فرزندش استوان اول[۳] که در تاریخ مجارستان نسبت به سن استفان[۴] ( استفان مقدس ) ( ۱۰۳۸ - ۹۹۷ ) شهرت دارد در سال ۱۰۰۰م. به عنوان نخستین پادشاه مجارستان تاج گذاری کرد. وی که در کودکی غسل تعمید داده شده بود بعد از تحکیم حکومت خود به عنوان اولین پادشاه مجارستان مسئله مسیحی کردن مجارها را رسمیت بخشید و به تأسیس صومعه و بنا نهادن کلیسا اقدام کرد. سن استفان برای استقرار نظام پادشاهی و پی ریزی یک نظم اجتماعی پایدار کوشش های فراوانی نمود و مردم را مجبور کرد از آیین جاهلانه قدیمی به سمت مسیحیت بگروند.
در اواخر قرن ۱۱ کلیسا استفان اول را به خاطر خدمات وی به مقدس ملقب نمود. وی دو مجموعه عقاید برای اداره امور کشور تنظیم کرد. وی پادشاهی جنگجو بود. در جنگی که با «کنراد»[۵] امپراتور ژرمن نمود وی را شکست داد و تا حوالی وین پیشروی کرد، و به علت ثروت سرشار حاصل از جنگ دانوب، خطر همسایگان اعم از امپراطوری ژرمن و بیزانس وجود داشت. مجارها نخست با بیزانس از در دوستی درآمدند و پس از شکست ژرمن ها در سال ۱۱۰۸ که با غلبه بر سپاهیان هانری پنجم در پوترن به دست آمد از جانب ژرمن ها آسوده خاطر گشتند. در سال ۱۱۸۱ با استقرار بلغارها و تشکیل دولت بلغار مرز مشترک مجارستان و بیزانس از بین رفت و خطر دوم که متوجه مجارها بود منتفی گشت. در قرن ۱۲ قدرت حکومت مرکزی رو به زوال نهاد و با رشد فئودالیسم قدرت سیستم ملوک الطوایفی افزایش یافت. از زمان مرگ استفان اول یک دوره ناامنی شروع شد که طی آن شورش نجیب زادگان پیرو مذهب قدیمی پاگان، اصلاحات اجتماعی و مذهبی پادشاه را به مخاطره انداخت. در هر حال این شورش فرونشانده شد و حملات آلمان ها از غرب و کومان ها از شرق سرکوب گردید.
طی قرون ۱۱ و ۱۲ پادشاهان سلسله «آرپاد» مجارستان را یک پارچه نگه داشته و در مقابل سیاست های توسعه طلبانه امپراتوری مقدس روم، قسطنطنیه و پاپ در رم مبارزه نمودند. سرانجام پیشرفت نسبتاً صلح آمیز مجارها در قرون وسطی با حمله مغول ها به رهبری پاتوخان در سال ها ( ۴۴ - ۱۲۴۱ ) دچار وقفه شد و ارتش مجارستان شاه بلدی چهارم به سختی توسط مغول ها تارومار شد.
اوج شکوه و عظمت هنگری در قرون وسطی روزگار سلطنت لوئی اول ( بزرگ ) ( ۸۲ - ۱۳۴۲ ) بود؛ زیرا نفوذش تا دریای بالتیک، دریای سیاه، دریای مدیترانه می رسید. جنگ با ترک ها در سال ۱۳۸۹ صورت گرفت و ترک ها تا دریای بالکان پیش رفتند و مدت های دراز هنگری در چنگال ترکان عثمانی و قسمتی از خاک مجارستان زیر فرمان جابرانه خانواده ها هابسبورگ اطریش گرفتار بود.
این سیاست حفظ قدرت مرکزی توسط «ماتیوس هون یادی» ( ۱۴۹۰ - ۱۴۵۸ ) که از پادشاهان بسیار محبوب و موفق بود دنبال گردید. با مهار کردن قدرت بارون ها و تشکیل یک ارتش قوی اجیر شده، وی امنیت و آسایش برای مردم شهر و روستا را به ارمغان آورد، در حالی که سیاست خارجی توسعه طلبانه وی موجب هراس بود مع هذا دربار با شکوه و کتابخانه عظیم گرونسیانا برای وی در سرتاسر اروپا شهرت آفرید. جانشینان شاه ماتیوس در هر حال قادر نبودند که با قدرت رو به افزایش بارون ها مقابله کنند. افزایش فشار روستاییان موجب گردید که تخم نارضایتی در میان آنان کاشته شود؛ به طوری که در سال ۱۵۱۴ منجر به جنگ دهقانی بزرگی به رهبری گیورگ دوژا[۶] از اهالی ترانسیلوانیا گردید. به هرحال ارتش دهقانی با نبردهای خونینی از هم پاشید و شکست آن منجر به کیفر خونینی برای دهقانان گردید. در این شرایط تهدید ترک ها برای اشغال کشوری که به دلیل اختلافات داخلی از هم پاشیده شده بود یک خطر جدی به شمار می آمد. در سال ۱۵۲۶ ارتش بزرگ سلطان سلیمان دوم قوای شاه جوان لوتیز دوم را در «نبرد موهاچ» نابود کرد.
تقسیمات کشوری [ویرایش]
شهرستان های مجارستان
مجارستان از ۱۹ شهرستان تشکیل شده ا . . .
محتویات [نمایش]
تاریخ [ویرایش]
تاریخ مهاجرت قوم مجار به جلگه دانوب دقیقاً معلوم نیست. این قوم به صورت قبایلی به تدریج از آسیا و نواحی غربی سیبری به این سرزمین آمده و پس از زدوخوردهای فراوان با دیگر قبایل برای تصاحب اراضی پربرکت سرانجام در جلگه دانوب بین نژادهای ژرمن و اسلاو حائل گردیده اند. این تاریخ را حدود سال ۸۹۶م. می دانند، یعنی زمانی که قبایل مجار به رهبری پرنس آرناپه ساکن حوزه کارپات ( سرزمینی که از لحاظ آب و مراتع غنی بوده ) را تماماً و یا به طور وسیعی تصرف کردند و امروز به نام «مجارستان» و «ترانسیلوانیا» خوانده می شود.
حوزه کارپات که از لحاظ جغرافیایی در مرکز اروپا واقع شده از دوران ماقبل تاریخ توسط بشر اولیه اشغال شده بود. مردم دوران اولیه عصر آهن و به دنبال آن سلتها به نوبت در شروع دورهٔ حاضر توسط رومی ها شکست خوردند. ایالات رومی پانونیا و داسیا که در زمان حکومت تیبریوس و تراجان به تصرف درآمده بودند، دربرگیرنده قسمتی از آنچه مجارستان می شد بودند. پس از چهار قرن فرمانروایی رومی ها به واسطه مهاجرت عظیمی منقرض گردید. هونها به رهبری پادشاه معروف خود آتیلا که آلمانی الاصل بود، آستروگوتها ژپیدها و لونگوبارها و به دنبال آن ها آوارها که از نژاد هون ها بودند برای زمان کوتاهی در این مکان سکنی گزیدند.
با انقراض امپراتوری آوار به دست شارل ماگن، تنها گروه های کوچکی از آوارها در درهٔ رود دانوب باقی ماندند. وضعیت اجتماعی و اقتصادی این مردمان تقریباً هم سطح مجاری های غالب بود و به همین علت باعث همزیستی و بعدها جذب شدن آن ها توسط مردم مجار می گردید.
در قرن دهم هفت قبیله فاتح مجار که با هم متحد بودند تحت رهبری پرنس آرپاد مؤسس اولین سلسله مجار قرار داشتند و قدرت را به فرزندش کیزاسپرو سپردند. در سال ۹۷۲ گیزا[۱] به عنوان یکی از سران قبایل مجار به ریاست اتحادیه ای که از این قبایل به وجود آمده بود انتخاب شد و به اتفاق همسرش سارولت[۲] به آئین مسیحیت گروید و پس از وی فرزندش استوان اول[۳] که در تاریخ مجارستان نسبت به سن استفان[۴] ( استفان مقدس ) ( ۱۰۳۸ - ۹۹۷ ) شهرت دارد در سال ۱۰۰۰م. به عنوان نخستین پادشاه مجارستان تاج گذاری کرد. وی که در کودکی غسل تعمید داده شده بود بعد از تحکیم حکومت خود به عنوان اولین پادشاه مجارستان مسئله مسیحی کردن مجارها را رسمیت بخشید و به تأسیس صومعه و بنا نهادن کلیسا اقدام کرد. سن استفان برای استقرار نظام پادشاهی و پی ریزی یک نظم اجتماعی پایدار کوشش های فراوانی نمود و مردم را مجبور کرد از آیین جاهلانه قدیمی به سمت مسیحیت بگروند.
در اواخر قرن ۱۱ کلیسا استفان اول را به خاطر خدمات وی به مقدس ملقب نمود. وی دو مجموعه عقاید برای اداره امور کشور تنظیم کرد. وی پادشاهی جنگجو بود. در جنگی که با «کنراد»[۵] امپراتور ژرمن نمود وی را شکست داد و تا حوالی وین پیشروی کرد، و به علت ثروت سرشار حاصل از جنگ دانوب، خطر همسایگان اعم از امپراطوری ژرمن و بیزانس وجود داشت. مجارها نخست با بیزانس از در دوستی درآمدند و پس از شکست ژرمن ها در سال ۱۱۰۸ که با غلبه بر سپاهیان هانری پنجم در پوترن به دست آمد از جانب ژرمن ها آسوده خاطر گشتند. در سال ۱۱۸۱ با استقرار بلغارها و تشکیل دولت بلغار مرز مشترک مجارستان و بیزانس از بین رفت و خطر دوم که متوجه مجارها بود منتفی گشت. در قرن ۱۲ قدرت حکومت مرکزی رو به زوال نهاد و با رشد فئودالیسم قدرت سیستم ملوک الطوایفی افزایش یافت. از زمان مرگ استفان اول یک دوره ناامنی شروع شد که طی آن شورش نجیب زادگان پیرو مذهب قدیمی پاگان، اصلاحات اجتماعی و مذهبی پادشاه را به مخاطره انداخت. در هر حال این شورش فرونشانده شد و حملات آلمان ها از غرب و کومان ها از شرق سرکوب گردید.
طی قرون ۱۱ و ۱۲ پادشاهان سلسله «آرپاد» مجارستان را یک پارچه نگه داشته و در مقابل سیاست های توسعه طلبانه امپراتوری مقدس روم، قسطنطنیه و پاپ در رم مبارزه نمودند. سرانجام پیشرفت نسبتاً صلح آمیز مجارها در قرون وسطی با حمله مغول ها به رهبری پاتوخان در سال ها ( ۴۴ - ۱۲۴۱ ) دچار وقفه شد و ارتش مجارستان شاه بلدی چهارم به سختی توسط مغول ها تارومار شد.
اوج شکوه و عظمت هنگری در قرون وسطی روزگار سلطنت لوئی اول ( بزرگ ) ( ۸۲ - ۱۳۴۲ ) بود؛ زیرا نفوذش تا دریای بالتیک، دریای سیاه، دریای مدیترانه می رسید. جنگ با ترک ها در سال ۱۳۸۹ صورت گرفت و ترک ها تا دریای بالکان پیش رفتند و مدت های دراز هنگری در چنگال ترکان عثمانی و قسمتی از خاک مجارستان زیر فرمان جابرانه خانواده ها هابسبورگ اطریش گرفتار بود.
این سیاست حفظ قدرت مرکزی توسط «ماتیوس هون یادی» ( ۱۴۹۰ - ۱۴۵۸ ) که از پادشاهان بسیار محبوب و موفق بود دنبال گردید. با مهار کردن قدرت بارون ها و تشکیل یک ارتش قوی اجیر شده، وی امنیت و آسایش برای مردم شهر و روستا را به ارمغان آورد، در حالی که سیاست خارجی توسعه طلبانه وی موجب هراس بود مع هذا دربار با شکوه و کتابخانه عظیم گرونسیانا برای وی در سرتاسر اروپا شهرت آفرید. جانشینان شاه ماتیوس در هر حال قادر نبودند که با قدرت رو به افزایش بارون ها مقابله کنند. افزایش فشار روستاییان موجب گردید که تخم نارضایتی در میان آنان کاشته شود؛ به طوری که در سال ۱۵۱۴ منجر به جنگ دهقانی بزرگی به رهبری گیورگ دوژا[۶] از اهالی ترانسیلوانیا گردید. به هرحال ارتش دهقانی با نبردهای خونینی از هم پاشید و شکست آن منجر به کیفر خونینی برای دهقانان گردید. در این شرایط تهدید ترک ها برای اشغال کشوری که به دلیل اختلافات داخلی از هم پاشیده شده بود یک خطر جدی به شمار می آمد. در سال ۱۵۲۶ ارتش بزرگ سلطان سلیمان دوم قوای شاه جوان لوتیز دوم را در «نبرد موهاچ» نابود کرد.
تقسیمات کشوری [ویرایش]
شهرستان های مجارستان
مجارستان از ۱۹ شهرستان تشکیل شده ا . . .
کلمات دیگر: