مترادف چار : چهار، چاره، گریز، کوره سفال پزی، کوره آجرپزی، سزاوار، لایق
چار
مترادف چار : چهار، چاره، گریز، کوره سفال پزی، کوره آجرپزی، سزاوار، لایق
فارسی به انگلیسی
four
مترادف و متضاد
سزاوار، لایق
۱. چهار
۲. چاره، گریز
۳. کورهسفالپزی، کورهآجرپزی
۴. سزاوار، لایق
چهار
چاره، گریز
کورهسفالپزی، کورهآجرپزی
فرهنگ فارسی
مخفف چهار، علاج، درمان، تدبیر، مکر، حیله، گزیر
( اسم ) کور. سفال پزی داشی که در آن خشت و آهک و کاسه و کوزه پزند.
مخفف (( چهار ) ) که بعربی (( اربعه ) ) گویند . یا چاره گزیر . علاج . بد ... مخفف چاره . یا بزبان علمی اهل هند بمعنی جاسوس باشد . یا سزاوار و لایق . یا تزار . تیسار .
( اسم ) کور. سفال پزی داشی که در آن خشت و آهک و کاسه و کوزه پزند.
مخفف (( چهار ) ) که بعربی (( اربعه ) ) گویند . یا چاره گزیر . علاج . بد ... مخفف چاره . یا بزبان علمی اهل هند بمعنی جاسوس باشد . یا سزاوار و لایق . یا تزار . تیسار .
فرهنگ معین
(اِ. ) چهار.
[ په . ] (اِ. ) چاره .
[ په . ] (اِ. ) چاره .
(اِ.) چهار.
[ په . ] (اِ.) چاره .
لغت نامه دهخدا
چار. (اِ) به زبان علمی اهل هند به معنی جاسوس باشد. (برهان ). مأخوذ از سانسکریت «چاره » .
چار. (اِ) چاره . گزیر. علاج . بُد.... مخفف چاره . (برهان ). رجوع به «چاره » شود :
ز دشمن به دینار و یا زینهار
برستن توان و آز را نیست چار.
چه چار است واین کار را راه چیست ؟
که برکرد و ناکرد باید گریست .
خردمند از خرد جوید همه چار
بدست چاره بگذارد همه کار.
دوان آید ز هامون سوی دیوار
به آوردنش آنگاهی کنم چار.
بلبل دستان سرا چاره همی جوید ز من
چاره زآن جوید که او را جست باید نیز چار.
همی ندانم چاره ٔ فراق وین نه عجب
که هیچ عاقل ، خودکرده را نداند چار.
چو من از پس دین دویدم بباید
دویدن پس من به ناچار و چارش .
از این بند و زندان بناچار و چار
همان کش درآورد بیرون برد.
اگر بازگردی ز راه ستور
شود بید تو عود ناچار و چار.
تیزخشمی زودخشنودی قناعت پیشه ای
داروی هر دردمندی چار هر بیچاره ای .
دست برآور ز میان چارجوی
وین غم دل را دل غمخوار جوی .
ز دشمن به دینار و یا زینهار
برستن توان و آز را نیست چار.
ابوشکور بلخی .
چه چار است واین کار را راه چیست ؟
که برکرد و ناکرد باید گریست .
فردوسی .
خردمند از خرد جوید همه چار
بدست چاره بگذارد همه کار.
فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).
دوان آید ز هامون سوی دیوار
به آوردنش آنگاهی کنم چار.
فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).
بلبل دستان سرا چاره همی جوید ز من
چاره زآن جوید که او را جست باید نیز چار.
؟ (از لغت فرس اسدی ).
همی ندانم چاره ٔ فراق وین نه عجب
که هیچ عاقل ، خودکرده را نداند چار.
قطران .
چو من از پس دین دویدم بباید
دویدن پس من به ناچار و چارش .
ناصرخسرو.
از این بند و زندان بناچار و چار
همان کش درآورد بیرون برد.
ناصرخسرو.
اگر بازگردی ز راه ستور
شود بید تو عود ناچار و چار.
ناصرخسرو.
تیزخشمی زودخشنودی قناعت پیشه ای
داروی هر دردمندی چار هر بیچاره ای .
سوزنی .
دست برآور ز میان چارجوی
وین غم دل را دل غمخوار جوی .
نظامی .
چار. (اِ) کوره ای که در آن آجر پزند. (از مهذب الاسماء). داشی را گویند که در آن خشت و آهک و کاسه و کوزه و امثال آن پزند. (برهان ).
چار. (اِ)(اِخ ) تزار. تیسار. تزار : چار روسیه (پادشاه روس ).
چار. (اِ)(ص ) سزاوار و لایق . (ناظم الاطباء).
چار. (عدد، ص ، اِ) مخفف «چهار» که به عربی «اربعة» گویند. (برهان ). رجوع به «چهار» شود :
دقیقی چار خصلت برگزیده ست
به گیتی در ز خوبی ها و زشتی .
جهان را ببخشید بر چار بهر
یکایک همه نامزد کرد شهر.
چنین گفت روشندل پارسی
که بگذشت سال از برش چارسی .
خدنگی گزین کرد پیکان چو آب
نهاده بر او چار پر عقاب .
همان باژ کشور که بد چاربار
ز دینار رومی هزاران هزار.
همی داشت خود در دل این شهریار
چنین تا برآمد بر این روز چار.
به گرد جهان چار سالار من
که هستند بر جان نگهدار من .
همیشه به پیش سپهدار پیل
طلایه پراکنده بر چار میل .
بفرمودتا خانگی مرغ چار
پرستنده آرد بر شهریار.
ببرید هر چارانگشت خویش
بریده همی داشت در مشت خویش .
کمان را بمالید جنگی به چنگ
بزد بر کمر چار تیر خدنگ .
کنیزک بدش چار چون آفتاب
کسی روی ایشان ندیده بخواب .
از آن آهن لعلگون تیغ چار
هم از روهنی و بلا لک هزار.
هر چار چار حد بنای پیمبری
هر چار چار عنصر ارواح اولیا.
اگر شد چار مولای عزیزت
بشارت میدهم بر چار چیزت .
چار کس را داد مردی یک درم
هر یکی افتاده از شهری بهم .
گویند چاره اش به زر و سیم و صبر کن
بیچاره را نمی دهد این هر سه چار دست .
دقیقی چار خصلت برگزیده ست
به گیتی در ز خوبی ها و زشتی .
دقیقی .
جهان را ببخشید بر چار بهر
یکایک همه نامزد کرد شهر.
فردوسی .
چنین گفت روشندل پارسی
که بگذشت سال از برش چارسی .
فردوسی .
خدنگی گزین کرد پیکان چو آب
نهاده بر او چار پر عقاب .
فردوسی .
همان باژ کشور که بد چاربار
ز دینار رومی هزاران هزار.
فردوسی .
همی داشت خود در دل این شهریار
چنین تا برآمد بر این روز چار.
فردوسی .
به گرد جهان چار سالار من
که هستند بر جان نگهدار من .
فردوسی .
همیشه به پیش سپهدار پیل
طلایه پراکنده بر چار میل .
فردوسی .
بفرمودتا خانگی مرغ چار
پرستنده آرد بر شهریار.
فردوسی .
ببرید هر چارانگشت خویش
بریده همی داشت در مشت خویش .
فردوسی .
کمان را بمالید جنگی به چنگ
بزد بر کمر چار تیر خدنگ .
فردوسی .
کنیزک بدش چار چون آفتاب
کسی روی ایشان ندیده بخواب .
فردوسی .
از آن آهن لعلگون تیغ چار
هم از روهنی و بلا لک هزار.
اسدی (گرشاسبنامه ص 200).
هر چار چار حد بنای پیمبری
هر چار چار عنصر ارواح اولیا.
خاقانی .
اگر شد چار مولای عزیزت
بشارت میدهم بر چار چیزت .
نظامی .
چار کس را داد مردی یک درم
هر یکی افتاده از شهری بهم .
مولوی .
گویند چاره اش به زر و سیم و صبر کن
بیچاره را نمی دهد این هر سه چار دست .
سلمان .
چار. ( اِ ) کوره ای که در آن آجر پزند. ( از مهذب الاسماء ). داشی را گویند که در آن خشت و آهک و کاسه و کوزه و امثال آن پزند. ( برهان ).
چار. ( عدد، ص ، اِ ) مخفف «چهار» که به عربی «اربعة» گویند. ( برهان ). رجوع به «چهار» شود :
دقیقی چار خصلت برگزیده ست
به گیتی در ز خوبی ها و زشتی.
یکایک همه نامزد کرد شهر.
که بگذشت سال از برش چارسی.
نهاده بر او چار پر عقاب.
ز دینار رومی هزاران هزار.
چنین تا برآمد بر این روز چار.
که هستند بر جان نگهدار من.
طلایه پراکنده بر چار میل.
پرستنده آرد بر شهریار.
بریده همی داشت در مشت خویش.
بزد بر کمر چار تیر خدنگ.
کسی روی ایشان ندیده بخواب.
هم از روهنی و بلا لک هزار.
هر چار چار عنصر ارواح اولیا.
بشارت میدهم بر چار چیزت.
هر یکی افتاده از شهری بهم.
بیچاره را نمی دهد این هر سه چار دست.
چار. ( اِ ) چاره. گزیر. علاج. بُد.... مخفف چاره. ( برهان ). رجوع به «چاره » شود :
ز دشمن به دینار و یا زینهار
برستن توان و آز را نیست چار.
که برکرد و ناکرد باید گریست.
چار. ( عدد، ص ، اِ ) مخفف «چهار» که به عربی «اربعة» گویند. ( برهان ). رجوع به «چهار» شود :
دقیقی چار خصلت برگزیده ست
به گیتی در ز خوبی ها و زشتی.
دقیقی.
جهان را ببخشید بر چار بهریکایک همه نامزد کرد شهر.
فردوسی.
چنین گفت روشندل پارسی که بگذشت سال از برش چارسی.
فردوسی.
خدنگی گزین کرد پیکان چو آب نهاده بر او چار پر عقاب.
فردوسی.
همان باژ کشور که بد چاربارز دینار رومی هزاران هزار.
فردوسی.
همی داشت خود در دل این شهریارچنین تا برآمد بر این روز چار.
فردوسی.
به گرد جهان چار سالار من که هستند بر جان نگهدار من.
فردوسی.
همیشه به پیش سپهدار پیل طلایه پراکنده بر چار میل.
فردوسی.
بفرمودتا خانگی مرغ چارپرستنده آرد بر شهریار.
فردوسی.
ببرید هر چارانگشت خویش بریده همی داشت در مشت خویش.
فردوسی.
کمان را بمالید جنگی به چنگ بزد بر کمر چار تیر خدنگ.
فردوسی.
کنیزک بدش چار چون آفتاب کسی روی ایشان ندیده بخواب.
فردوسی.
از آن آهن لعلگون تیغ چارهم از روهنی و بلا لک هزار.
اسدی ( گرشاسبنامه ص 200 ).
هر چار چار حد بنای پیمبری هر چار چار عنصر ارواح اولیا.
خاقانی.
اگر شد چار مولای عزیزت بشارت میدهم بر چار چیزت.
نظامی.
چار کس را داد مردی یک درم هر یکی افتاده از شهری بهم.
مولوی.
گویند چاره اش به زر و سیم و صبر کن بیچاره را نمی دهد این هر سه چار دست.
سلمان.
چار. ( اِ ) چاره. گزیر. علاج. بُد.... مخفف چاره. ( برهان ). رجوع به «چاره » شود :
ز دشمن به دینار و یا زینهار
برستن توان و آز را نیست چار.
ابوشکور بلخی.
چه چار است واین کار را راه چیست ؟که برکرد و ناکرد باید گریست.
فردوسی.
خردمند از خرد جوید همه چارفرهنگ عمید
چهار#NAME?
= چهار
۱. علاج، درمان.
۲. تدبیر، گزیر: خردمند از خرد جوید همه چار / به دست چاره بگذارد همه کار (فخرالدین اسعد: ۱۱۴ ).
۳. مکر، حیله.
* چاروناچار: (قید ) [عامیانه]
۱. خواه وناخواه، ناگزیر.
۲. لاعلاج: چاره آن شد که چاروناچارش / مهربانی بُوَد سزاوارش (نظامی۴: ۶۳۸ ).
۱. کورۀ آجرپزی.
۲. کورۀ سفال پزی، داش.
۱. علاج، درمان.
۲. تدبیر، گزیر: خردمند از خرد جوید همه چار / به دست چاره بگذارد همه کار (فخرالدین اسعد: ۱۱۴ ).
۳. مکر، حیله.
* چاروناچار: (قید ) [عامیانه]
۱. خواه وناخواه، ناگزیر.
۲. لاعلاج: چاره آن شد که چاروناچارش / مهربانی بُوَد سزاوارش (نظامی۴: ۶۳۸ ).
۱. کورۀ آجرپزی.
۲. کورۀ سفال پزی، داش.
۱. علاج؛ درمان.
۲. تدبیر؛ گزیر: ◻︎ خردمند از خرد جوید همه چار / به دست چاره بگذارد همه کار (فخرالدین‌اسعد: ۱۱۴).
۳. مکر؛ حیله.
⟨ چاروناچار: (قید) [عامیانه]
۱. خواه‌وناخواه؛ ناگزیر.
۲. لاعلاج: ◻︎ چاره آن شد که چاروناچارش / مهربانی بُوَد سزاوارش (نظامی۴: ۶۳۸).
۱. کورۀ آجرپزی.
۲. کورۀ سفال‌پزی؛ داش.
دانشنامه عمومی
چار (تاجیکستان). چار (تاجیکستان) (به لاتین: Char, Tajikistan) یک منطقهٔ مسکونی در تاجیکستان است که در ولایت سغد واقع شده است.
فهرست شهرهای تاجیکستان
فهرست شهرهای تاجیکستان
wiki: چار (تاجیکستان)
گویش مازنی
وسیله ای برای تغییر سرعت و تغییر ارتفاع سنگ آسیاب
/chaar/ وسیله ای برای تغییر سرعت و تغییر ارتفاع سنگ آسیاب
پیشنهاد کاربران
در زبان لری بختیاری به معنی
چادر
چارشو::چادر شب
چادر
چارشو::چادر شب
چارکت ( به فتح کاف )
به چهاردربلوچی چارمی گویندودرفارسی مخفف عددچهاراست وکت درحال حاضردربلوچی به خانه میگویندودرفارسی قدیم کت یا کدهم معنی خانه رامی دهد.
به چهاردربلوچی چارمی گویندودرفارسی مخفف عددچهاراست وکت درحال حاضردربلوچی به خانه میگویندودرفارسی قدیم کت یا کدهم معنی خانه رامی دهد.
در استان فارس و عمده تا در ایل عرب خمسه به معنی اِدرار کرد مورد استفاده قرار می گیرد هر چند یک کلمه باستانی ایرانی است.
چُر = ادرار کن
چار = ادرار کرد
چِرار = ادرار
چُر = ادرار کن
چار = ادرار کرد
چِرار = ادرار
میتواند دو معنی دهد
۱ چار : جنگل کوچک
۲ چار: شکل گفتاری چهار ( ۴ )
۱ چار : جنگل کوچک
۲ چار: شکل گفتاری چهار ( ۴ )
چار - چاره - آچار و چارا مانند خور خوره - آخور و خورا است گشا حل - - چاره گشایش راه حل - آچار - گشاینده حلال ابزار گشایش و در خورد و سزا - یازکننده و چاشنی را اچار گویند که گشاینده خوردن است
سوگلر آخار گئدر ، وریانی ( ابتدای انشعاب جوب فرعی از جوب اصلی زمین کشاورزی را وریان گفته می شود ) ییخار گئدر ، بودونیا بیر پنجره دی ، هر گلن باخار گئدر
کلمات دیگر: