ابره
فارسی به انگلیسی
عربی به فارسی
ضربت با چيز تيز , ضربت با مشت , خرد کردن , سک زدن , سيخ زدن , خنجر زدن , سوراخ کردن , سوزن , سوزن سرنگ و گرامافون و غيره , سوزن دوزي کردن , با سوزن تزريق کردن , طعنه زدن , اذيت کردن , دم باريک ابزاري با نوک تيز و باريک , کوک , بخيه , بخيه جراحي , بخيه زدن
فرهنگ فارسی
( آبره ) ( اسم ) ابره رویه آوره .
رویه ظهاره
سوزن، سوزن خیاطی ، نیش، نیش عقرب، نیش زنبور، اوره، بره: رویه، رویه لباس، مقابل آستر
( اسم ) ابر مرده اسفنج مرده اسفنج
نوبر
رویه ظهاره
سوزن، سوزن خیاطی ، نیش، نیش عقرب، نیش زنبور، اوره، بره: رویه، رویه لباس، مقابل آستر
( اسم ) ابر مرده اسفنج مرده اسفنج
نوبر
فرهنگ معین
( آبره ) (رَ ) ( اِ. ) ابره ، رویه .
(اُ رِ ) (اِ. ) هوبره ، آهوبره .
(اَ رِ ) (اِ. ) لباس ، بخش بیرونی لباس .
(اُ رِ ) (اِ. ) هوبره ، آهوبره .
(اَ رِ ) (اِ. ) لباس ، بخش بیرونی لباس .
(اُ رِ) (اِ.) هوبره ، آهوبره .
(اَ رِ) (اِ.) لباس ، بخش بیرونی لباس .
لغت نامه دهخدا
ابره . [ اِ رَ ] (اِخ ) شهری به مرسیه .
( آبره ) آبره. [ رَ / رِ ] ( اِ ) اَبره. رویه. ظهاره. آوره.
ابره. [ اِ رَ ] ( ع اِ ) نیش کژدم. نیش مار. نیش تیغ. هر نیش که باشد. || سوزن. || تیزنای رونکک ( یعنی کونه آرنج ). ( مهذب الاسماء ). تیزه آرنج. || استخوان پی پاشنه. تندی پاشنه. || نهال مقل. || سخن چینی. || درختی است مانند درخت انجیر. ج ، اِبَر، اِبار، اِبرات.
ابره. [ اِرَ ] ( اِخ ) نام رودی به اسپانیا که از سرقسطه گذرد و به دریای متوسط افتد.
ابره. [ اِ رَ ] ( اِخ ) شهری به مرسیه.
ابره. [ اَ رَ / رِ ] ( اِ ) توی زبرین قبا و کلاه و مانند آن. تای رویین از جامه. رویه. ظهاره. اَفره. رو. رووَه. آوره. خلاف آستر و بطانه :
عارضش را جامه پوشیده ست نیکوئی و فر
جامه کآنرا ابره از مشک است وزآتش آستر
طرفه باشد مشک پیوسته به آتش سال و ماه
آتشی کو مشک را هرگز نسوزد طرفه تر.
آستر دیبه زرد ابره آن حمرا
سفره پرمرجان تو بر تو تا بر تا
دل هر مرجان چون لؤلؤک لالا
سر او بسته به پنهان ز درون عمدا
سر ماسورگکی در سر او پیدا.
کز نیل ابره استش و از عاج آستر.
چون نگه کرد اندر او از ابره به دید آستر.
بردوخته ست زابره افلاک آستر.
که این در حجاب است و آن در نظر.
که بودش ابره خورشید آستر مه.
اطلس قدرت بود بالا پرند چرخ زیر.
ابره. [ اِ رَ / رِ ] ( اِ ) نوبر . نوباوه.
ابره. [ اَ رَ / رِ ] ( اِ ) ابرمُرده. اَبر. اسفنج. رغوةالحجامین. نشکرد گازران.
ابره. [ اُ رَ / رِ ] ( اِ ) هوبره. حُباری ̍. آهوبره. چرز. چال. توغدری :
روزی که بازِ قهر تو پرواز می کند
در چنگ او عقاب فلک کم ز ابره است.
ابره. [ اِ رَ ] ( ع اِ ) نیش کژدم. نیش مار. نیش تیغ. هر نیش که باشد. || سوزن. || تیزنای رونکک ( یعنی کونه آرنج ). ( مهذب الاسماء ). تیزه آرنج. || استخوان پی پاشنه. تندی پاشنه. || نهال مقل. || سخن چینی. || درختی است مانند درخت انجیر. ج ، اِبَر، اِبار، اِبرات.
ابره. [ اِرَ ] ( اِخ ) نام رودی به اسپانیا که از سرقسطه گذرد و به دریای متوسط افتد.
ابره. [ اِ رَ ] ( اِخ ) شهری به مرسیه.
ابره. [ اَ رَ / رِ ] ( اِ ) توی زبرین قبا و کلاه و مانند آن. تای رویین از جامه. رویه. ظهاره. اَفره. رو. رووَه. آوره. خلاف آستر و بطانه :
عارضش را جامه پوشیده ست نیکوئی و فر
جامه کآنرا ابره از مشک است وزآتش آستر
طرفه باشد مشک پیوسته به آتش سال و ماه
آتشی کو مشک را هرگز نسوزد طرفه تر.
عنصری.
نار ماند بیکی سفرگک دیباآستر دیبه زرد ابره آن حمرا
سفره پرمرجان تو بر تو تا بر تا
دل هر مرجان چون لؤلؤک لالا
سر او بسته به پنهان ز درون عمدا
سر ماسورگکی در سر او پیدا.
منوچهری.
پیراهن است گوئی ، دیبا ز شوشترکز نیل ابره استش و از عاج آستر.
منوچهری.
باطنت را دین بصحرا آورید از بهر صلح چون نگه کرد اندر او از ابره به دید آستر.
سنائی.
قدر تو کسوتیست که خیاط قدرتش بردوخته ست زابره افلاک آستر.
انوری.
کنند ابره پاکیزه تر زآسترکه این در حجاب است و آن در نظر.
سعدی.
فکند آن گرد بالش زیر پا، شه که بودش ابره خورشید آستر مه.
هاتفی.
هم بدستوری که باشد ابره فوق آستراطلس قدرت بود بالا پرند چرخ زیر.
طالب آملی.
ابره. [ اِ رَ / رِ ] ( اِ ) نوبر . نوباوه.
ابره. [ اَ رَ / رِ ] ( اِ ) ابرمُرده. اَبر. اسفنج. رغوةالحجامین. نشکرد گازران.
ابره. [ اُ رَ / رِ ] ( اِ ) هوبره. حُباری ̍. آهوبره. چرز. چال. توغدری :
روزی که بازِ قهر تو پرواز می کند
در چنگ او عقاب فلک کم ز ابره است.
ظهیر فاریابی.
ابره . [ اَ رَ / رِ ] (اِ) ابرمُرده . اَبر. اسفنج . رغوةالحجامین . نشکرد گازران .
ابره . [ اَ رَ / رِ ] (اِ) توی زبرین قبا و کلاه و مانند آن . تای رویین از جامه . رویه . ظهاره . اَفره . رو. رووَه . آوره . خلاف آستر و بطانه :
عارضش را جامه پوشیده ست نیکوئی ّ و فر
جامه کآنرا ابره از مشک است وزآتش آستر
طرفه باشد مشک پیوسته به آتش سال و ماه
آتشی کو مشک را هرگز نسوزد طرفه تر.
نار ماند بیکی سفرگک دیبا
آستر دیبه زرد ابره ٔ آن حمرا
سفره پرمرجان تو بر تو تا بر تا
دل هر مرجان چون لؤلؤک لالا
سر او بسته به پنهان ز درون عمدا
سر ماسورگکی در سر او پیدا.
پیراهن است گوئی ، دیبا ز شوشتر
کز نیل ابره استش و از عاج آستر.
باطنت را دین بصحرا آورید از بهر صلح
چون نگه کرد اندر او از ابره به دید آستر.
قدر تو کسوتیست که خیاط قدرتش
بردوخته ست زابره ٔ افلاک آستر.
کنند ابره پاکیزه تر زآستر
که این در حجاب است و آن در نظر.
فکند آن گرد بالش زیر پا، شه
که بودش ابره خورشید آستر مه .
هم بدستوری که باشد ابره فوق آستر
اطلس قدرت بود بالا پرند چرخ زیر.
عارضش را جامه پوشیده ست نیکوئی ّ و فر
جامه کآنرا ابره از مشک است وزآتش آستر
طرفه باشد مشک پیوسته به آتش سال و ماه
آتشی کو مشک را هرگز نسوزد طرفه تر.
عنصری .
نار ماند بیکی سفرگک دیبا
آستر دیبه زرد ابره ٔ آن حمرا
سفره پرمرجان تو بر تو تا بر تا
دل هر مرجان چون لؤلؤک لالا
سر او بسته به پنهان ز درون عمدا
سر ماسورگکی در سر او پیدا.
منوچهری .
پیراهن است گوئی ، دیبا ز شوشتر
کز نیل ابره استش و از عاج آستر.
منوچهری .
باطنت را دین بصحرا آورید از بهر صلح
چون نگه کرد اندر او از ابره به دید آستر.
سنائی .
قدر تو کسوتیست که خیاط قدرتش
بردوخته ست زابره ٔ افلاک آستر.
انوری .
کنند ابره پاکیزه تر زآستر
که این در حجاب است و آن در نظر.
سعدی .
فکند آن گرد بالش زیر پا، شه
که بودش ابره خورشید آستر مه .
هاتفی .
هم بدستوری که باشد ابره فوق آستر
اطلس قدرت بود بالا پرند چرخ زیر.
طالب آملی .
ابره . [ اِ رَ ] (ع اِ) نیش کژدم . نیش مار. نیش تیغ. هر نیش که باشد. || سوزن . || تیزنای رونکک (یعنی کونه ٔ آرنج ). (مهذب الاسماء). تیزه ٔ آرنج . || استخوان پی پاشنه . تندی پاشنه . || نهال مقل . || سخن چینی . || درختی است مانند درخت انجیر. ج ، اِبَر، اِبار، اِبرات .
ابره . [ اِ رَ / رِ ] (اِ) نوبر . نوباوه .
ابره . [ اِرَ ] (اِخ ) نام رودی به اسپانیا که از سرقسطه گذرد و به دریای متوسط افتد.
ابره . [ اُ رَ / رِ ] (اِ) هوبره . حُباری ̍. آهوبره . چرز. چال . توغدری :
روزی که بازِ قهر تو پرواز می کند
در چنگ او عقاب فلک کم ز ابره است .
روزی که بازِ قهر تو پرواز می کند
در چنگ او عقاب فلک کم ز ابره است .
ظهیر فاریابی .
فرهنگ عمید
رویۀ لباس، رویه.
= هوبره
= هوبره
رویۀ لباس؛ رویه.
هوبره#NAME?
دانشنامه عمومی
ابره (به فرانسوی: Abère) یک کمون در فرانسه است که در Canton of Morlaàs واقع شده است.
فهرست شهرهای فرانسه
۱ داده های فرانسه رودخانه و دریاچه و یخچال ها را در نظر نگرفته است > ۱ km² (۰٫۳۸۶ مایل مربع یا ۲۴۷ هکتار)
ابره ۵٫۸۱ کیلومترمربع مساحت و ۱۴۷ نفر جمعیت دارد و ۳۳۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
فهرست شهرهای فرانسه
۱ داده های فرانسه رودخانه و دریاچه و یخچال ها را در نظر نگرفته است > ۱ km² (۰٫۳۸۶ مایل مربع یا ۲۴۷ هکتار)
ابره ۵٫۸۱ کیلومترمربع مساحت و ۱۴۷ نفر جمعیت دارد و ۳۳۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
wiki: ابره
گویش مازنی
/abre/ رویه ی کفش
رویه ی کفش
کلمات دیگر: