سماور

سَماوَر (به روسی: Самовар) وسیله ای معمولاً فلزی است که برای آماده کردن چای به منظور نوشیدن بکار می رود. واژه سماور از زبان روسی آمده و در آن زبان معنی آن «خودجوش» است.
بطور سنتی، مرکز تولید سماور در ایران، شهر بروجرد در استان لرستان بوده است. بیشتر سماورهای تولید بروجرد از جنس ورشو و برنج هستند.سماور یک عبارت روسی به معنی «خود جوش» و مرکب از دو واژه Cam به معنی خودش وVar به معنی پختن می باشد. این ظرف دارای یک مخزن آب است که برای آماده کردن چای وموارد دیگر همواره در حال جوشیدن نگهداشته می شود.
در دوره صفویه ابتدا قهوه به عنوان یک نوشیدنی وارد ایران شد و در زمان شاه عباس اول، مصرف آن در دربار و برای پذیرایی از مهمانان معمول شد و آبدارخانه هایی به همین منظور دائر گردید. در همین زمان در بیشتر شهرهای بزرگ ایران قهوه خانه های متعددی دائر گردید که محل سرگرمی و میعادگاه شاعران، هنرمندان و اهل دل بود. به مرور زمان قهوه خانه در شمار یکی از واحدهای معتبر صنفی درآمد و قهوه چی گری یکی از شغلهای رسمی و شناخته شده در جامه گردید. اغلب این مراکز را قهوه چیانی می گرداندند که از پهلوانان و لوطیان و جوانمردان یا معتمدان یا ریش سفیدان محله به شمار می رفتند.
مؤلف تذکره الملوک در بیان مشاغل دوره صفویه از صاحب جمع قهوه خانه نام برده و نوشته است که قهوه دانهای طلا، نقره، مس، قرا آفتابه، قهوه بریان، پیاله و سینی تحویل مشارٌ الیه می شده همچنین برای وی مواجبی نیز تعیین می نمودند.