مقلد

احمق , مقلد , مهرج

کسی که ازدیگری تقلیدکند، کسی که قول وعمل کس دیگرراتقلیدوپیروی کند
( اسم ) ۱ - آنکه گردن بند یا حمایل بگردن کسی اندازد . ۲ - پیروی کننده عقیده یا فعل کسی . ۳ - کسی که در احکام فروع دین از مجتهد تقلید کند مقابل مقلد : [ باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش اعتبار سخن عام چه خواهد بودن ? ] ( حافظ . ۴ ) ۲۷٠ - کسی که در بازی و نمایش و جز آنها گفتار و رفتار کسی را تقلید کند . ۵ - دلقک مسخره جمع : مقلدین .
ابن المسیب بن رافع عقیلی مکنی به ابوحسان و ملقب به حسام الدوله . از امرای بنی عقیل صاحب موصل از ۳۸۷ تا ۳۹۱ ه. ق .

(مُ قَ لِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) تقلیدکننده .

مقلد. [ م ُ ق َل ْ ل ِ ] ( ع ص ) آن که خود را به بستن گردن بند، زینت کرده باشد. ( ناظم الاطباء ). || عمل کننده بر قول کسی بغیر دلیل.( غیاث ). تقلید کننده و آنکه بر قول کسی بدون دلیل عمل کند. پس ایست. ( ناظم الاطباء ). آن که از خود تصرفی ندارد. آن که قول و فعل دیگر را بی تصرف و تعمقی پیروی کند. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
پشت این مشت مقلد خم که کردی در نماز
در بهشت ار نه امید قلیه و حلواستی.از مقلد مجوی راه صواب
نردبان پایه کی بود مهتاب.پیران سلف را مقلد باش و بر طریقت ایشان می رو. ( ترجمه رساله قشیریه چ فروزانفر ص 727 ).
آن مقلد هست چون طفل علیل
گرچه دارد بحث باریک و دلیل.آن مقلد سخره خرگوش شد
وز خیال خویشتن پرجوش شد.آن مقلد شد محقق چون بدید
اشتر خود را که آنجا می چرید.از مقلد تا محقق فرقهاست
کاین چو داود است و آن دیگر صداست.باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش
اعتبار سخن عام چه خواهد بودن. || آن که در احکام فقهی تقلید مفتی و مجتهدی کند. آن که در احکام فروع دین از مجتهدی تقلید کند. مقابل مقَلَّد و مجتهد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || اطاعت کننده. پیروی کننده :
ای دل برو مقلد احکام شرع باش
کز یمن آن به عالم تحقیق وارسی.|| آن که کاری را به عهده می گیرد. ( ناظم الاطباء ) : هرکه بر درگاه پادشاهان... از عملی که مقلد آن بوده معزول گشته... پادشاه را تعجیل نشایست فرمود در فرستادن او به جانب خصم. ( کلیله و دمنه ). || مجازاً به معنی نقال آید. ( غیاث ).نقال. ( ناظم الاطباء ). || آن که به طور مضحکه و مسخره مانند گفتار و کردار کسی عمل می کند و ادا و نوای او را درمی آورد و مسخره و بذله گو و چنگی. ( ناظم الاطباء ). بازیگری که کار یا گفتار یا شکل کسان را چنانکه هست از خود بنماید. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

---

مقلد. [ م ُ ق َل ْ ل َ ] ( ع ص ) فقیه مفتی که تقلید او کنند در احکام فروع دین. مقابل مُقَلِّد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || پیشوایی که کارهای قوم بر عهده اوست. ( از اقرب الموارد ). || اسب سابق و درگذرنده از اسبان که نشانه سباق بر گردن وی بسته باشند. || ( اِ ) جای گردن بند از گردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || جای دوال شمشیر از دوش. ( مهذب الاسماء ). جای حمایل شمشیر از هر دوش مرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جای حمایل شمشیر از هر دو دوش. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

عالم و پیشوای مذهبی که مردم از او تقلید و پیروی کنند.
کسی که از دیگری تقلید کند، کسی که قول و عمل کس دیگر را تقلید و پیروی کند.

/moghalled/ دلقکی که همراه بند بازان و رسن بازان به صورت مضحکه به تقلید از کار آن ها پرداخته و تماشاگران را می خنداندلباس اینگونه دلقک ها مانند لباس بازیگران سیرک است