مترادف بهشتی : مربوط به بهشت، اهل بهشت، جنت مکان، خلدآشیان ، دل پذیر، خوشایند
متضاد بهشتی : دوزخی، دوزخ نشین
بهشتی
مترادف بهشتی : مربوط به بهشت، اهل بهشت، جنت مکان، خلدآشیان ، دل پذیر، خوشایند
متضاد بهشتی : دوزخی، دوزخ نشین
فارسی به انگلیسی
paradisaical, heavenly
Edenic, Elysian, heavenly, paradisiacal, supernal
فارسی به عربی
سماوی
مترادف و متضاد
علوی، آسمانی، سماوی، روحانی، بهشتی
بلند، علوی، آسمانی، بهشتی، وابسته به عالم بالا
آسمانی، بهشتی، وابسته ب کوه المپ، وابسته به خدایان کوه المپ
اهل بهشت، بهشتی، وابسته به الیسیوم
بهشتی
آسمانی، بهشتی، آسمان وار، وابسته به آسمان
صفت ≠ دوزخی، دوزخنشین
مربوط بهبهشت
اهل بهشت، جنتمکان، خلدآشیان
۱. مربوط بهبهشت
۲. اهل بهشت، جنتمکان، خلدآشیان ≠ دوزخی، دوزخنشین
۳. دلپذیر، خوشایند
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - اهل بهشت آنکه ساکن بهشت شود ۲ - ثوابکار . ۳ - خوش صورت خوبروی
منسوب به بهشت . یا کنایه از جوانان خوش صورت و خوبروی .
منسوب به بهشت . یا کنایه از جوانان خوش صورت و خوبروی .
لغت نامه دهخدا
بهشتی . [ ب ِ هَِ ] (اِخ ) مولانا بهشتی . از ولایت حصار است . و جهت تحصیل علوم به هری آمد، و طبعی خوب داشت و خلق و خلقی مرغوب ، و بالجمله بهشتی خلقتی بود. این مطلع از او است :
هنگام عیدو موسم گلها شگفتن است
ساقی بیار باده چه حاجت به گفتن است
هنگام عیدو موسم گلها شگفتن است
ساقی بیار باده چه حاجت به گفتن است
(مجالس النفایس ص 251).
بهشتی . [ ب ِ هَِ ] (ص نسبی ) منسوب به بهشت . (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
ای باز بهشتی سپید باز
وز سیم بهشتیت زنگله .
درافکند ای صنم ابر بهشتی
چمن را خلعت اردیبهشتی .
چون درآمد در آن بهشتی کاخ
شد دلش چون در بهشت فراخ .
|| کنایه از جوانان خوش صورت و خوبروی . (انجمن آرا) (آنندراج ). کنایه از خوش صورت و خوبروی . (فرهنگ فارسی معین ). بهشتی روی . (برهان ). || مردمان مؤمن و خداجوی . (انجمن آرا) (آنندراج ).ثوابکار. (فرهنگ فارسی معین ). || اهل بهشت . آنکه ساکن بهشت شود. (فرهنگ فارسی معین ) :
گر بهشتی تشنه باشد روزحشر
او بهشتی نیست بل او کافر است .
بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی
که ادریس ازچنین مردن بهشتی گشت پیش از ما.
ای باز بهشتی سپید باز
وز سیم بهشتیت زنگله .
خسروی .
درافکند ای صنم ابر بهشتی
چمن را خلعت اردیبهشتی .
دقیقی .
چون درآمد در آن بهشتی کاخ
شد دلش چون در بهشت فراخ .
نظامی .
|| کنایه از جوانان خوش صورت و خوبروی . (انجمن آرا) (آنندراج ). کنایه از خوش صورت و خوبروی . (فرهنگ فارسی معین ). بهشتی روی . (برهان ). || مردمان مؤمن و خداجوی . (انجمن آرا) (آنندراج ).ثوابکار. (فرهنگ فارسی معین ). || اهل بهشت . آنکه ساکن بهشت شود. (فرهنگ فارسی معین ) :
گر بهشتی تشنه باشد روزحشر
او بهشتی نیست بل او کافر است .
ناصرخسرو.
بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی
که ادریس ازچنین مردن بهشتی گشت پیش از ما.
سنائی .
بهشتی. [ ب ِ هَِ ] ( ص نسبی ) منسوب به بهشت. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
ای باز بهشتی سپید باز
وز سیم بهشتیت زنگله.
چمن را خلعت اردیبهشتی.
شد دلش چون در بهشت فراخ.
گر بهشتی تشنه باشد روزحشر
او بهشتی نیست بل او کافر است.
که ادریس ازچنین مردن بهشتی گشت پیش از ما.
بهشتی. [ ب ِ هَِ ] ( اِخ ) مولانا بهشتی. از ولایت حصار است. و جهت تحصیل علوم به هری آمد، و طبعی خوب داشت و خلق و خلقی مرغوب ، و بالجمله بهشتی خلقتی بود. این مطلع از او است :
هنگام عیدو موسم گلها شگفتن است
ساقی بیار باده چه حاجت به گفتن است
ای باز بهشتی سپید باز
وز سیم بهشتیت زنگله.
خسروی.
درافکند ای صنم ابر بهشتی چمن را خلعت اردیبهشتی.
دقیقی.
چون درآمد در آن بهشتی کاخ شد دلش چون در بهشت فراخ.
نظامی.
|| کنایه از جوانان خوش صورت و خوبروی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). کنایه از خوش صورت و خوبروی. ( فرهنگ فارسی معین ). بهشتی روی. ( برهان ). || مردمان مؤمن و خداجوی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).ثوابکار. ( فرهنگ فارسی معین ). || اهل بهشت. آنکه ساکن بهشت شود. ( فرهنگ فارسی معین ) : گر بهشتی تشنه باشد روزحشر
او بهشتی نیست بل او کافر است.
ناصرخسرو.
بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی که ادریس ازچنین مردن بهشتی گشت پیش از ما.
سنائی.
بهشتی. [ ب ِ هَِ ] ( اِخ ) مولانا بهشتی. از ولایت حصار است. و جهت تحصیل علوم به هری آمد، و طبعی خوب داشت و خلق و خلقی مرغوب ، و بالجمله بهشتی خلقتی بود. این مطلع از او است :
هنگام عیدو موسم گلها شگفتن است
ساقی بیار باده چه حاجت به گفتن است
( مجالس النفایس ص 251 ).
فرهنگ عمید
۱. مربوط به بهشت.
۲. [مجاز] موردپسند: خیز ای بت بهشتی آن جام می بیار / کاردیبهشت کرد جهان را بهشت وار (عمعق: ۱۶۲ ).
۳. اهل بهشت: حوری بهشتی.
۴. نیکوکار.
۵. (اسم ) [قدیمی] نوعی انگور.
۲. [مجاز] موردپسند: خیز ای بت بهشتی آن جام می بیار / کاردیبهشت کرد جهان را بهشت وار (عمعق: ۱۶۲ ).
۳. اهل بهشت: حوری بهشتی.
۴. نیکوکار.
۵. (اسم ) [قدیمی] نوعی انگور.
دانشنامه عمومی
بهشتی (منسوب به بهشت) می تواند به موارد زیر اشاره کند:
سید محمد بهشتی مشهور به شهید بهشتی، سیاست مدار و فقیه ایرانی
سید محمد بهشتی مشهور به شهید بهشتی، سیاست مدار و فقیه ایرانی
wiki: بهشتی
بهشتی (بم). بهشتی (بم)، روستایی از توابع بخش ریگان شهرستان بم در استان کرمان ایران است.
این روستا در دهستان ریگان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۵ نفر (۱۷خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان ریگان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۵ نفر (۱۷خانوار) بوده است.
wiki: بهشتی (بم)
بهشتی (ری). بهشتی (ری)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ری در استان تهران ایران است.
این روستا در دهستان عظیمیه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸٬۵۶۹ نفر (۲٬۲۶۲خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان عظیمیه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸٬۵۶۹ نفر (۲٬۲۶۲خانوار) بوده است.
wiki: بهشتی (ری)
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بهشتی (ابهام زدایی). بهشتی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • احمد سنان چلبی بهشتی، بهشتی، احمد سِنان چلبی، شاعر و مورّخ ترک• سیدمحمد حسینی بهشتی، شهید دکتر بهشتی از انقلابیون انقلاب اسلامی ایران و از علمای معاصر شیعه• محمد بن احمد بهشتی اسفراینی، معروف به فخر (یا قمر) خراسان، ریاضیدان ایرانی حدود قرن هشتم هجری• سید علی بهشتی، از علما و روحانیون فعال سیاسی شیعه افغانستان در قرن چهاردهم هجری• سیدمحمدابراهیم حسینی بهشتی اصفهانی، سیّدمحمّدابراهیم حسینی بهشتی، از فقهای قرن سیزده و چهارده هجری در اصفهان
...
...
wikifeqh: بهشتی_(ابهام_زدایی)
پیشنهاد کاربران
طرز نوشتن انگلیسی یا لاتین بهشتی بهشت آبادی
بهشتی:
دکتر کزازی در مورد واژه ی "بهشتی " می نویسد : ( ( بهشتی در پهلوی در ریخت وهیشتیک wēhištīg بکار می رفته است. و بهشت وهیشت wēhišt . " وهیشت " ریخت صفت " برین " ( =عالی ) است از وه wēh ؛ برابر پارسی آن " بهین " است . این واژه از وهیشت اَخْو مانده است که به معنی " هستی یا زندگی بهین " است و نامی است نو " پردیس " را ، آن باغ آیینی بهروزی و نیک اختری در باور شناسی ایرانی . ) )
( ( فرو هشته از مشک تا پای موی ،
به کردار حور بهشتیْش روی؛ ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 306. )
دکتر کزازی در مورد واژه ی "بهشتی " می نویسد : ( ( بهشتی در پهلوی در ریخت وهیشتیک wēhištīg بکار می رفته است. و بهشت وهیشت wēhišt . " وهیشت " ریخت صفت " برین " ( =عالی ) است از وه wēh ؛ برابر پارسی آن " بهین " است . این واژه از وهیشت اَخْو مانده است که به معنی " هستی یا زندگی بهین " است و نامی است نو " پردیس " را ، آن باغ آیینی بهروزی و نیک اختری در باور شناسی ایرانی . ) )
( ( فرو هشته از مشک تا پای موی ،
به کردار حور بهشتیْش روی؛ ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 306. )
مینوی
کلمات دیگر: