زردکوه

زَردکوه یا زردکوه بختیاری، کوهستانی در زاگرس شمال مرکزی است که در جنوب غربی ایران واقع شده است. این کوهستان در نزدیکی شهرستان کوهرنگ، منطقه بختیاری نشین میان چهارمحال و بختیاری و خوزستان، قرار دارد. زردکوه با ارتفاع ۴٢٢١ متر، پس از کوه دنا، دومین کوه مرتفع در رشته کوه های زاگرس و یکی از۱۵۱۵قله بسیار برجسته جهان به شمار می رود.
رشته کوه های زردکوه (یا به عبارتی زرده) در حد فاصل دو رودخانه بزرگ کوهرنگ و بازفت در استان چهار محال و بختیاری قرار گرفته است. جهت این رشته از شمال غرب تا جنوب شرق هم آهنگ با حرکت کلی ساختار زاگرس است.
زردکوه در جنوب غربی ایران و از انتهایی ترین قسمت غربی استان چهارمحال و بختیاری تا شرق و شمال شرق خوزستان امتداد یافته است. این رشته کوه یکی از غنی ترین ذخایر طبیعی آب ایران است و بعضی از سرچشمه های اصلی رودخانه های کارون، به عنوان بزرگترین رودخانه ایران و برخی از سرچشمه های اصلی زاینده رود (از این رشته کوه سرچشمه می گیرند.
این ارتفاعات به صورت نواری با عرض حدود ۱۵ کیلومتر، در برگیرنده قلل مرتفع بالای ۴۰۰۰ متر همچون کینو، هفت تنان، شاه شهیدان، زرده، چری، کلونچین و غیره می باشد. همچنین یخچال های اصلی زاگرس که دارای هسته ای یخی هستند در کوه های زرد کوه جای گرفته اند که از معروفترین آن ها می توان به یخچال های ایلوک (طویل ترین یخچال طبیعی ایران)، پورسونان، خرسان اشاره کرد.

کوهی در استان چهارمحال بختیاری، کوهستان زاگرس مرکزی، با بلندی ۴,۲۲۵ متر. در ۱۲۸کیلومتری شمال غربی شهرکرد قرار دارد. این کوه به صورت رشتۀ نسبتاً طویلی است که طول آن بالغ بر ۱۲۳ کیلومتر و عرض آن، به طور متوسط، ۲۰ کیلومتر است و پهنه ای با مساحت ۲,۴۵۰ کیلومتر مربع را پوشش می دهد. قلّۀ کُلونچی (۴,۲۲۵ متر) مرتفع ترین قلۀ آن است. سایر قله ها عبارت اند از شاه شهیدان (۴۱۵۰ متر)، پنبه گال (۴هزار متر)، میش چال، زرده چری، و هفت تنان. زردکوه بعد از کوه دنا مرتفع ترین کوه زاگرس به حساب می آید. یخچال بلندی به نام ایل بیگ در این کوهستان دیده می شود.