سارگون

سارگون به چند معنی به کار می رود:
سارگن بزرگ
سارگون یکم
سارگون دوم امپراتور آشور (۷۲۱–۷۰۵ ق م) و بنیان گذار سلسلهٔ سارگن.

سارْگون (Sargon)
سارْگون
(یا: شَروکین) نام دو تن از پادشاهان مقتدر بِینُ النَّهرِین. سارگون که در زبان اَکَدی شاروکین (شَروکَنو) تلفظ می شد به معنی پادشاه قانونی است؛ شاید بدین سبب که آن ها غاصب تاج و تخت بودند. زندگینامۀ سارگون ها و این که چگونه به قدرت رسیدند با افسانه آمیخته است؛ داستان کودکی سارگون آشوری همانند داستان کودکی حضرت موسی (ع) است. سارگون آشوری در کتیبه هایش می گوید که نمی داند پدر و مادرش کیست و خدایان او را از آب گرفته اند. اولین سارگون، سارگون اکدی (۲۳۳۴ـ۲۲۷۹پ م) است که سراسر بین النهرین را به زیر سلطۀ خود درآورد و عیلام و مردمان زاگرس در غرب فلات ایران را خراج گذار کرد. دومین سارگون، سارگون آشوری است که از ۷۲۲/۷۲۰ تا ۷۰۵پ م با قدرت حکومت کرد. سارگون دوم علیه شَلمَنَصر پنجم پادشاه آشور قیام کرد و خود را پادشاه قانونی یا شَروکنو نامید. سارگون آشوری یاد و خاطرۀ سارگون اکدی را زنده کرد و کوشید قلمرو خود را فراتر از قلمرو او برد. سارگون آشوری عیلام را خراج گزار کرد و در ۷۱۴پ م با هدف بیرون راندن اورارتوها از آذربایجان کنونی، به آن جا لشکر کشید. سپاهیان سارگون از ناحیۀ کرمانشاه و همدان کنونی گذشتند و پس از پیروزی بر سپاهیان اورارتو در غرب دریاچۀ ارومیه آن ها را تا دریاچۀ وان، قلب امپراتوری اورارتو، تعقیب کردند. روسا، امپراتور اورارتو، خودکشی کرد و سران ماد و مانا و اِلی پی برتری آشور را پذیرفتند و سارگون فاتح با اسیران و غنایم بسیار به دورشاروکین بازگشت. در ۷۱۳پ م آشور نیرومندترین قدرت آسیا بود. نبرد ۷۱۴پ م سارگون به هشتمین لشکرکشی سارگون معروف است. اهمیت هشتمین لشکرکشی سارگون به این جهت است که از نظر شماری از آشورشناسان، سپاه آشور به ساحل دریای خَزَر و دامنۀ کوه دماوند و حاشیۀ کویر نیز رسید. روایت و صحنه های این لشکرکشی تاریخی بر دیوارهای کاخ سارگون در دورشاروکین نقش بسته است.