مترادف درع : جامه جنگی، زره
درع
مترادف درع : جامه جنگی، زره
عربی به فارسی
زره , جوشن , سلا ح , زره پوش کردن , زرهي کردن
مترادف و متضاد
جامهجنگی، زره
فرهنگ فارسی
زره، جامه جنگ ازحلقه های آهن یاتکه های آهن
( اسم ) جامه جنگی که از حلقه های آهنی سازند زره جمع دروع .
جمع درعه و برخی آنرا جمع درعائ دانسته اند
( اسم ) جامه جنگی که از حلقه های آهنی سازند زره جمع دروع .
جمع درعه و برخی آنرا جمع درعائ دانسته اند
فرهنگ معین
(دِ ) [ ع . ] (اِ. ) زِره ، جامة جنگی که از حلقه های آهنی سازند. ج . دروع .
لغت نامه دهخدا
درع . [ دُ رَ ] (ع اِ) ج ِ دُرعة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و برخی آنرا جمع دَرعاء دانسته اند. (از اقرب الموارد). رجوع به درعة و درعاء شود.
درع. [ دَ ] ( ع مص ) پوست کشیدن گوسپند را از جانب گردن. ( از منتهی الارب ). سلاخی کردن گوسفند از طرف گردن. ( از اقرب الموارد ). از جانب گردن باز کردن پوست گوسفند. || جدا کردن گردن و یا دست را از بند بدون شکستن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || خوردن بعض زرع را. ( از منتهی الارب ). خورده شدن قسمتی از زرع و کشت ، و فعل آن مجهول بکار رود. || خورده شدن هر چیزی که در نزدیکی آب باشد، و فعل آن مجهول بکار رود. ( از اقرب الموارد ).
درع. [ دَرَ ] ( ع مص ) سیاه گشتن سر گوسفند و سفید شدن سایر قسمتهای آن. ( از اقرب الموارد ). سپید سینه و گردن و سیاه ران گردیدن. ( از ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
درع. [ دَ رَ ] ( ع اِ ) سپیدی گردن و سینه گوسپند و مانند آن و سیاهی ران آن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
درع. [ دَ رِ ] ( ع ص ) گیاه تازه. ( منتهی الارب ). تر و تازه از گیاه. ( از اقرب الموارد ).
درع. [ دِ ] ( ع اِ ) جامه ای است که از زره آهنین بافته می شود و آنرا در جنگها برای محافظت از اسلحه دشمن در بر کنند. ( از اقرب الموارد ). زره. ( دهار ) ( غیاث ) ( نصاب ). زره ، و آن غیر یلبه است که جوشن باشد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). مؤنث است و گاهی مذکر نیز بکار رود. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). از آلات و ابزار سلاح است ، و آن جبه ای است بافته از زره ، و جنگجویان برای محافظت خود از شمشیر و تیر آنرا در بر می کنند. خداوند در قرآن کریم خبرداده است که آهن برای داود ( ع ) نرم گردید و او از آن زره می ساخت : و ألنا له الحدید، أن اعمل سابغات وقدر فی السرد. ( قرآن 34 / 10 - 11 ). و علمناه صنعة لبوس لکم لتحصنکم من بأسکم ( قرآن 21 / 80 )، و بدین جهت زره های خالص و نیکو به داود ( ع ) نسبت داده می شود.و برخی از زره ها را «سلوقیة» گویند که نسبت است به سلوق از قرای یمن ، و برخی را حُطومیّة نامند منسوب به حطوم ، که نام یکی از مردان عبدالقیس بوده است. و باید در نظر داشت که جامه ٔعربها در جنگ درع و زره بوده ولی اکنون غالباً «قرقله » و جامه های بدون آستین که از ورقه های پیوسته بهم آهنین ساخته شده استفاده می کنند. ( از صبح الاعشی ج 2 ص 135 ). زَرَد. خفتان. سِربال. لام. لامة. لَبوس. ج ، أدْرُع ، أدراع ، دُروع ، دِراع. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و مصغر آن دُرَیع است بدون تاء و آن در نوع خود از شواذ است. ( از اقرب الموارد ) :
درع. [ دَرَ ] ( ع مص ) سیاه گشتن سر گوسفند و سفید شدن سایر قسمتهای آن. ( از اقرب الموارد ). سپید سینه و گردن و سیاه ران گردیدن. ( از ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
درع. [ دَ رَ ] ( ع اِ ) سپیدی گردن و سینه گوسپند و مانند آن و سیاهی ران آن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
درع. [ دَ رِ ] ( ع ص ) گیاه تازه. ( منتهی الارب ). تر و تازه از گیاه. ( از اقرب الموارد ).
درع. [ دِ ] ( ع اِ ) جامه ای است که از زره آهنین بافته می شود و آنرا در جنگها برای محافظت از اسلحه دشمن در بر کنند. ( از اقرب الموارد ). زره. ( دهار ) ( غیاث ) ( نصاب ). زره ، و آن غیر یلبه است که جوشن باشد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). مؤنث است و گاهی مذکر نیز بکار رود. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). از آلات و ابزار سلاح است ، و آن جبه ای است بافته از زره ، و جنگجویان برای محافظت خود از شمشیر و تیر آنرا در بر می کنند. خداوند در قرآن کریم خبرداده است که آهن برای داود ( ع ) نرم گردید و او از آن زره می ساخت : و ألنا له الحدید، أن اعمل سابغات وقدر فی السرد. ( قرآن 34 / 10 - 11 ). و علمناه صنعة لبوس لکم لتحصنکم من بأسکم ( قرآن 21 / 80 )، و بدین جهت زره های خالص و نیکو به داود ( ع ) نسبت داده می شود.و برخی از زره ها را «سلوقیة» گویند که نسبت است به سلوق از قرای یمن ، و برخی را حُطومیّة نامند منسوب به حطوم ، که نام یکی از مردان عبدالقیس بوده است. و باید در نظر داشت که جامه ٔعربها در جنگ درع و زره بوده ولی اکنون غالباً «قرقله » و جامه های بدون آستین که از ورقه های پیوسته بهم آهنین ساخته شده استفاده می کنند. ( از صبح الاعشی ج 2 ص 135 ). زَرَد. خفتان. سِربال. لام. لامة. لَبوس. ج ، أدْرُع ، أدراع ، دُروع ، دِراع. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و مصغر آن دُرَیع است بدون تاء و آن در نوع خود از شواذ است. ( از اقرب الموارد ) :
درع . [ دَ ] (ع مص ) پوست کشیدن گوسپند را از جانب گردن . (از منتهی الارب ). سلاخی کردن گوسفند از طرف گردن . (از اقرب الموارد). از جانب گردن باز کردن پوست گوسفند. || جدا کردن گردن و یا دست را از بند بدون شکستن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خوردن بعض زرع را. (از منتهی الارب ). خورده شدن قسمتی از زرع و کشت ، و فعل آن مجهول بکار رود. || خورده شدن هر چیزی که در نزدیکی آب باشد، و فعل آن مجهول بکار رود. (از اقرب الموارد).
درع . [ دَ رَ ] (ع اِ) سپیدی گردن و سینه ٔ گوسپند و مانند آن و سیاهی ران آن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
درع . [ دَ رِ ] (ع ص ) گیاه تازه . (منتهی الارب ). تر و تازه از گیاه . (از اقرب الموارد).
درع . [ دَرَ ] (ع مص ) سیاه گشتن سر گوسفند و سفید شدن سایر قسمتهای آن . (از اقرب الموارد). سپید سینه و گردن و سیاه ران گردیدن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
درع . [ دِ ] (ع اِ) جامه ای است که از زره آهنین بافته می شود و آنرا در جنگها برای محافظت از اسلحه ٔ دشمن در بر کنند. (از اقرب الموارد). زره . (دهار) (غیاث ) (نصاب ). زره ، و آن غیر یلبه است که جوشن باشد. (یادداشت مرحوم دهخدا). مؤنث است و گاهی مذکر نیز بکار رود. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). از آلات و ابزار سلاح است ، و آن جبه ای است بافته از زره ، و جنگجویان برای محافظت خود از شمشیر و تیر آنرا در بر می کنند. خداوند در قرآن کریم خبرداده است که آهن برای داود (ع ) نرم گردید و او از آن زره می ساخت : و ألنا له الحدید، أن اعمل سابغات وقدر فی السرد. (قرآن 34 / 10 - 11). و علمناه صنعة لبوس لکم لتحصنکم من بأسکم (قرآن 21 / 80)، و بدین جهت زره های خالص و نیکو به داود (ع ) نسبت داده می شود.و برخی از زره ها را «سلوقیة» گویند که نسبت است به سلوق از قرای یمن ، و برخی را حُطومیّة نامند منسوب به حطوم ، که نام یکی از مردان عبدالقیس بوده است . و باید در نظر داشت که جامه ٔعربها در جنگ درع و زره بوده ولی اکنون غالباً «قرقله » و جامه های بدون آستین که از ورقه های پیوسته بهم آهنین ساخته شده استفاده می کنند. (از صبح الاعشی ج 2 ص 135). زَرَد. خفتان . سِربال . لام . لامة. لَبوس . ج ، أدْرُع ، أدراع ، دُروع ، دِراع . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و مصغر آن دُرَیع است بدون تاء و آن در نوع خود از شواذ است . (از اقرب الموارد) :
سیاوش است پنداری میان شهر و کوی اندر
فریدونست پنداری میان درع و خوی اندر.
نش آهن درع بایستی نه دلدل
نه سرپایانْش بایستی نه مغفر.
بیاورد خفتان و درع و کمان
همان نیزه و تیغ و گرز گران .
چو خفتان و چون درع و برگستوان
همه کرد پیدا به روشن روان .
بزد دست و پوشید درعی بزر
میان راببستش به زرین کمر.
فرستاد درع سیاوش برش
همان خسروانی یکی مغفرش .
بپوشید گستهم درع نبرد
ز گردان که را دید پدرود کرد.
بیاورد گستهم درع نبرد
بپوشید بیژن بکردار گرد.
بپوشید درع و بیامد چو شیر
همان باره ٔ کوه پیکر بزیر.
چو افتاد بر خواسته چشم گیو
گزین کرد درع سیاوش نیو.
جهان گفتی از درع و از جوشن است
ستاره ز نوک سنان روشن است .
گهی لاله را سایه سازد ز سنبل
گهی ماه را درع پوشد ز عنبر.
درع بش آتش جبین گنبدسرین آهن کَتِف
مشک دم عنبرنفس گلبوی خوی شمشاد بوی .
یکی تیغ پولاد و گرز گران
همان درع و کوپال و برز گران .
ملکی کآن را به درع گیری و زوبین
دادش نتوان به آب حوض و به ریحان .
به حمله بندد بر شور و فتنه راه گذر
به تیغ بارد بر درع و مغفر آتش و آب .
یکایک گذارنده ٔ تیغ و نیزه
سراسر گذارنده ٔ درع و مغفر.
شد گهر اندر گهر صفحه ٔ تیغ سحر
شد گره اندر گره حلقه ٔ درع سحاب .
تیر تو تنین دم شده زو درع زال از هم شده
بل کوه قاف اخرم شده منقار عنقا ریخته .
یافته و بافته ست شاه چو داود و جم
یافته مهره ٔ کمال بافته درع امان .
خاقان اکبر کز قدر دارد قدش درع ظفر
یک میخ درعش بر کمر نه چرخ مینا داشته .
بس دراز است قد امیدم
درع انعام هم دراز فرست .
شهنشاهی که درع شرع همبالای او آمد
قدردستی که فرق شرع نطع پای او آمد.
پی ثنای محمد برآر تیغ ضمیر
که خاص بر قد او بافتند درع ثنا.
درع رستم به سنبل آراید
تیر آرش ز عبهر اندازد.
رزم از پیت بدیده ٔ درع و دهان تیر
الماس خورده لعل مصفا گریسته .
بدخواه چون الف شود از کسوت ظفر
از درع چون کنند سپاه تو لام خویش .
عقل داند که چو مهتاب زند دست به تیغ
رد تیغش نه به اندازه ٔ درع قصب است .
چنان می شد به زیر درعها تیر
که زیر پرده ٔ گل باد شبگیر.
شه ازمستی شتاب آور بر شیر
به یکتا پیرهن بی درع و شمشیر.
زآتش تنها نه که از گرم و سرد
راستی مرد بود درع مرد.
پرندش درع و از درع آهنین تر
قباش از پیرهن تنگ آستین تر.
هست حقیقت نظر مقبلان
درع پناهنده ٔ روشندلان .
خط ماهرویان چو مشک خطائی
سر زلف خوبان چو درع فرنگی .
ازسبزه و آب گشته موجود
دراعه ٔ خضر و درع داود.
از یقّه و گریبان هر جاست گیروداری
وز خود و درع و جوشن در هر طرف نبردی .
- الدرع الحصینة ؛ مدینه ٔ منوره شرفهااﷲ. (منتهی الارب ).
- پولاددرع ؛ که زره پولادین دارد. رجوع به پولاد درع در ردیف خود شود.
- درع الحدید ؛ زره آهن . (منتهی الارب ).
|| درع المراءة؛ پیراهن زن . (منتهی الارب )(از اقرب الموارد). پیراهن زنان . (دهار). مذکر است .ج ، أدراع . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و گویند آن جامه ای است که زنان بر پیراهن خود پوشند. || پیراهن و جامه ٔ کوچک که دختران خرد سال در خانه در بر می کنند. (از اقرب الموارد).
سیاوش است پنداری میان شهر و کوی اندر
فریدونست پنداری میان درع و خوی اندر.
دقیقی .
نش آهن درع بایستی نه دلدل
نه سرپایانْش بایستی نه مغفر.
دقیقی .
بیاورد خفتان و درع و کمان
همان نیزه و تیغ و گرز گران .
فردوسی .
چو خفتان و چون درع و برگستوان
همه کرد پیدا به روشن روان .
فردوسی .
بزد دست و پوشید درعی بزر
میان راببستش به زرین کمر.
فردوسی .
فرستاد درع سیاوش برش
همان خسروانی یکی مغفرش .
فردوسی .
بپوشید گستهم درع نبرد
ز گردان که را دید پدرود کرد.
فردوسی .
بیاورد گستهم درع نبرد
بپوشید بیژن بکردار گرد.
فردوسی .
بپوشید درع و بیامد چو شیر
همان باره ٔ کوه پیکر بزیر.
فردوسی .
چو افتاد بر خواسته چشم گیو
گزین کرد درع سیاوش نیو.
فردوسی .
جهان گفتی از درع و از جوشن است
ستاره ز نوک سنان روشن است .
فردوسی .
گهی لاله را سایه سازد ز سنبل
گهی ماه را درع پوشد ز عنبر.
فرخی .
درع بش آتش جبین گنبدسرین آهن کَتِف
مشک دم عنبرنفس گلبوی خوی شمشاد بوی .
منوچهری .
یکی تیغ پولاد و گرز گران
همان درع و کوپال و برز گران .
اسدی .
ملکی کآن را به درع گیری و زوبین
دادش نتوان به آب حوض و به ریحان .
ابوحنیفه ٔ اسکافی .
به حمله بندد بر شور و فتنه راه گذر
به تیغ بارد بر درع و مغفر آتش و آب .
مسعودسعد.
یکایک گذارنده ٔ تیغ و نیزه
سراسر گذارنده ٔ درع و مغفر.
؟ (از تاریخ بیهق ص 14).
شد گهر اندر گهر صفحه ٔ تیغ سحر
شد گره اندر گره حلقه ٔ درع سحاب .
خاقانی .
تیر تو تنین دم شده زو درع زال از هم شده
بل کوه قاف اخرم شده منقار عنقا ریخته .
خاقانی .
یافته و بافته ست شاه چو داود و جم
یافته مهره ٔ کمال بافته درع امان .
خاقانی .
خاقان اکبر کز قدر دارد قدش درع ظفر
یک میخ درعش بر کمر نه چرخ مینا داشته .
خاقانی .
بس دراز است قد امیدم
درع انعام هم دراز فرست .
خاقانی .
شهنشاهی که درع شرع همبالای او آمد
قدردستی که فرق شرع نطع پای او آمد.
خاقانی .
پی ثنای محمد برآر تیغ ضمیر
که خاص بر قد او بافتند درع ثنا.
خاقانی .
درع رستم به سنبل آراید
تیر آرش ز عبهر اندازد.
خاقانی .
رزم از پیت بدیده ٔ درع و دهان تیر
الماس خورده لعل مصفا گریسته .
خاقانی .
بدخواه چون الف شود از کسوت ظفر
از درع چون کنند سپاه تو لام خویش .
رضی الدین نیشابوری .
عقل داند که چو مهتاب زند دست به تیغ
رد تیغش نه به اندازه ٔ درع قصب است .
؟(از ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 262).
چنان می شد به زیر درعها تیر
که زیر پرده ٔ گل باد شبگیر.
نظامی .
شه ازمستی شتاب آور بر شیر
به یکتا پیرهن بی درع و شمشیر.
نظامی .
زآتش تنها نه که از گرم و سرد
راستی مرد بود درع مرد.
نظامی .
پرندش درع و از درع آهنین تر
قباش از پیرهن تنگ آستین تر.
نظامی .
هست حقیقت نظر مقبلان
درع پناهنده ٔ روشندلان .
نظامی .
خط ماهرویان چو مشک خطائی
سر زلف خوبان چو درع فرنگی .
سعدی .
ازسبزه و آب گشته موجود
دراعه ٔ خضر و درع داود.
؟ (از ترجمه ٔ محاسن اصفهان آوی ).
از یقّه و گریبان هر جاست گیروداری
وز خود و درع و جوشن در هر طرف نبردی .
نظام قاری (دیوان ص 109).
- الدرع الحصینة ؛ مدینه ٔ منوره شرفهااﷲ. (منتهی الارب ).
- پولاددرع ؛ که زره پولادین دارد. رجوع به پولاد درع در ردیف خود شود.
- درع الحدید ؛ زره آهن . (منتهی الارب ).
|| درع المراءة؛ پیراهن زن . (منتهی الارب )(از اقرب الموارد). پیراهن زنان . (دهار). مذکر است .ج ، أدراع . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و گویند آن جامه ای است که زنان بر پیراهن خود پوشند. || پیراهن و جامه ٔ کوچک که دختران خرد سال در خانه در بر می کنند. (از اقرب الموارد).
درع . [ دُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ دَرعاء. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به درعاء شود. || ج ِ أدرع . (ناظم الاطباء). رجوع به ادرع شود.
درع . [ دُ رْ / دُ رَ ] (ع اِ) سه شب ازایام ماه که بعد از ایام بیض است ، یعنی شانزدهم و هفدهم و هجدهم ماه ، از جهت سیاهی اوایل و سپیدی تمامی و سایر آنها. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || قوم دُرْع ؛ گروهی که نیمی از آنان سفید و نیمی سیاه باشند. (از ذیل اقرب الموارد از تاج ).
فرهنگ عمید
جامۀ جنگ که از حلقه ها یا تکه های آهن درست کنند، زره.
دانشنامه عمومی
مطابق نقل تاریخ نویسان دختران عرب وقتی به سنّ بلوغ می رسیدند به دارالندوه، که توسط قصی بن کلاب ساخته شده بود، می رفتند و در آن جا پارچه ای که با خود برده بودند را به صورت "درع" (که یک پیراهن کاملاً ابتدایی، نادوخته، و ویژه ی زنان بالغ بود) در می آوردند، آن را بر تن می کردند و در واقع از برهنگیِ دوران پیش از بلوغ رسماً خارج می شدند. و ما تدرع جاریة اذا بلغت أن تدرع من ...»:ابن هشام این رسم را چنین بیان می کند قریش الا فی داره [دار قصی بن کلاب، دارالندوه]، یشق علیها فیها درعها ثم تدرعه ثم ینطلق بها الی أهلها آیا دختران نابالغ که فاقد پیراهن موصوف بودند، هیچ چیز دیگری تا قبل از بلوغ بر اندام شان نبود و یا پوشاک محدود و مختصری داشته اند؟ گویا آنان و برخی پسران از پارچه ای برای استتار دامن و پایین تنه استفاده می کردند و چه بسا برخیشان حتی چنین نبودند زیرا تقیدی به حجاب برای آنان وجود نداشت. روشن است اگر تنگناهای مالی اجازه می داد لباس بیشتری می پوشیدند ولی وقتی هوا گرم و آفتابی بود به بازیهای کودکانه می پرداختند بی آن که بعضاً جامه ای بر اندام شان باشد چرا که لباسِ نادوخته دست وپاگیر بود و مانع جنب و جوش کودکانه می شد.پوشاندن فقط عورتین در عربستان ، یک قرن بعد از پیامبر نیز معمول بوده . و حجاب از نظر پیامبر فقط پوشاندن عورت در زن و مرد ، مورد توجه بوده نه مانند امروز که فقها متداول کرده اند . به کتاب حجاب شرعی در زمان پیامبر، اثر امیرترکاشوند مراجعه شود جواد علی به نقل در همان کتاب گوید تهیة لباس برای شان ساده نبود زیرا لباس نسبت به وضع اقتصادیشان گران قیمت بود. به همین دلیل پیکر خود را با لباس های کهنه و پوسیده و با هر آن چه که جسم را بپوشاند قدورد أن العرب تلبس لکل حالة لبوسها. و ینطبق ذلک علی السراة و »:مستتر می کردند ذوی الیسار و الثراء بالطبع، أما سواد الناس فلم یکن من السهل علیهم الحصول علی اللباس. إذ کان غالباً مرتفع الثمن بالنسبة لأوضاعهم الاقتصادیة. فکانوا یسترون أجسامهم .38« بأسمال بالیة و بکل ما یمکن أن یستر الجسم به به خاطر رواج همین لباس های کهنه و پوسیده (در کنار سایر معضلات) بود که ه حکم نماز خواندن در این گونه جامه ها را مطرح شد فقهای قرون اول بحث جالبی دراین باره کردند و حداکثر مقداری که در اثر پارگی و شکافهای لباس، از "عین عورة" و از "سایر قسمت های حساس زنان"، پیدا بودنش بلااشکال بود را اعلام می کردند. در این راستا قاضی ابویوسف (برخلاف اکثریت که تا ی کسوم یا ی کچهارم را مجاز می دانستند) نمایان بودنِ نیمی از "ران، شکم و دیگر جاهای حساس" زنان را موجب باطل شدن نماز ندانسته است هرچند در مورد "عین عورة و شرمگاه" محدودیت بیشتری را لحاظ 37 - مسند احمد ج 4 ص 358 + صحیح مسلم بشرح النووی ج 7 ص 102 38 - تاریخ العرب قبل الاسلام ج 5 ص 47
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] دِرع به هر لباسی که دست، داخل آن رود یا پیراهن یا زره گفته می شود.از عنوان درع، به معنای نخست(هر لباسی که دست داخل آن رود)، در باب صلاة و حج سخن گفته اند.
درع در لغت به معنای پیراهن است.
درع در اصطلاح فقه
درع در کلمات فقها به معنای هر لباسی که دست داخل آن شود نیز آمده است.
حکم درع در صلاة
مستحب است زن هنگام نماز سه جامه بر تن داشته باشد: درع (پیراهن بلند تا قدم)، روسری و چادر. برخی، این سه جامه را درع، پیراهن بلند تا قدم و روسری دانسته اند که ظاهراً مرادشان از درع، همان چادر است.
حکم درع در حج
...
درع در لغت به معنای پیراهن است.
درع در اصطلاح فقه
درع در کلمات فقها به معنای هر لباسی که دست داخل آن شود نیز آمده است.
حکم درع در صلاة
مستحب است زن هنگام نماز سه جامه بر تن داشته باشد: درع (پیراهن بلند تا قدم)، روسری و چادر. برخی، این سه جامه را درع، پیراهن بلند تا قدم و روسری دانسته اند که ظاهراً مرادشان از درع، همان چادر است.
حکم درع در حج
...
wikifeqh: درع
پیشنهاد کاربران
جامه ی جنگی که از حلقه های آهنی سازند ، زره 🧜🏻♂️🧜🏻♂️
کلمات دیگر: