فیبروبلاست

فیبروبلاست، فراوانترین سلول در بافت همبند است که همه انواع رشته های بافت همبند و مواد آلی ماده زمینه ای را سنتز می کند. فیبروبلاست، سلولی است با هسته بیضوی و روشن و دارای کروماتین ظریف است که حاوی یک یا دو هستک واضح می باشد. اندامک های دخیل در پروتئین سازی در فیبروبلاست به طور گسترده دیده می شوند.
بافت همبند
فیبروبلاست و فیبروسیت، هر دو ،در حقیقت یک نوع سلول می باشند، منتهی بسته به نوع و میزان سوخت و ساز بافتی، ممکن است به صورت فعال شده یعنی فیبروبلاست یا کمتر فعال شده یعنی فیبروسیت دیده شوند. در سال های اخیر، عقیده بر این است که هر دو نوع فیبروبلاست نامیده شوند. پسوند بلاست در زیست شناسی سلولی به سلول بنیادی یا سلولی که از نظر سوخت و ساز فعال است اطلاق می شود. فیبروبلاستها بسته به محل استقرار و میزان فعالیت، به اشکال مختلفی دیده شوند.فیبروبلاستهایی متعلق به بافت های دیگر، اگر به بافت جدیدی پیوند زده شوند تا چندین نسل خاطرات مربوط به بافتی را که به آن تعلق داشته اند را حفظ خواهند کرد اگر چه ممکن است از نظر ریخت شناسی این تغییرات محسوس نباشد.
عملکرد اصلی فیبروبلاستها ترشح مواد پیش ساز ماتریکس برون سلولی برای حفظ انسجام ساختاری بافت همبندی می باشد.فیبروبلاستها پیش سازهای لازم برای ساخت کلیه ترکیبات ماتریکس برون سلولی از جمله ماده زمینه ای و رشته های آن را ترشح می نمایند.
مانند سایر سلول های بافت همبندی فیبروبلاستها نیز از مزانشیم مشتق شده اند.بنابراین پروتئین فیلامنتی واسط به نام ویمنتین را ترشح می کنند که به عنوان یک شاخص برای شناسایی منشا مزودرمی (میان پوستی) آن ها بکار می رود.سلول های اپی تلیال تحت شرایطی تحت روند " تبدیل اپیتلیومی-مزانشیمی"Epithelial-mesenchymal transition(EMT) قادر هستند به فیبروبلاستها تبدیل شوند. و برعکس فیبروبلاستها نیز قادرند تحت شرایطی به سلول های اپی تلیال تبدیل شوند.که این روند به نام "تبدیل مزانشیمی –اپیتلیومی" Mesenchymal-epithelial transition(MET) نامیده می شود.