سرما

سَرما پدیده ای است که بر اثر کاهش گرما روی می دهد. در دانش فیزیک چیزی به نام سرما دادن وجود ندارد، بلکه گرفتن گرما از ماده باعث عدم وجود گرما شده که به اصطلاح (سرما) می گویند. سرما را نمی شود وجه مقابل گرما دانست چرا که گرما از (وجود) دلالت می کند اما سرما امری ست عدمی. در حقیقت سرما وجود ندارد و این عدم وجود گرما است که ما را بر آن داشته که اسمی به نام سرما به آن لقب بدهیم.
بدن انسان نیاز دارد درجهٔ حرارت مرکزی خود را در حد ۳۶٫۹ درجهٔ سانتی گراد حفظ کند. مغز شما برای جلوگیری از سرمازدگی و سایر پیامدهای سرد شدن درون آن، به دقت دما یا حرارت بدن را تحت نظارت دارد.
اگر سطح پوست بیش از حد خنک شود، گیرنده ای پوست پیام هایی را به مغز می فرستد که رشته ای از شگردهای گرم کننده را به راه می اندازد. لرزیدن یکی از این وسائل یا عکس العمل ها است، که در آن عضلات شما با سرعت زیاد منقبض و منبسط می شوند. علاوه بر جنبیدن ماهیچه های دست و پا، ماهیچه های آرواره هم ممکن است شروع به لرزش کنند و در نتیجه دندان هایتان به هم بخورند. این فعالیت غیرارادی عضلاتی گرما تولید می کند که به بدن کمک می کند تا درجهٔ حرارتش را بالا ببرد. این حالت همچنین هشداری برای شما است که خود را به پناهگاهی گرم و نوشیدنی داغ برسانید.
همچنین می توان از راه های تولید سرما (عدم گرما) تبخیر سطحی و اعمالی همچون چگالش و سرمایش نام برد.