شیپور استاش

گوش میانی به وسیلهٔ لوله باریکی که شیپور یا لوله استاش (Eustachian tube) نامیده می شود به پشت بینی متصل شده است. لوله استاش همراه با گوش میانی فشار هوا را بر هر دو طرف پرده گوش متعادل می کنند.
این لوله تقریباً ۳۵ میلی متر طول دارد و pharyngotympanic نیز نامیده می شود. نام استاش از آناتومیست قرن شانزدهم گرفته شده است. این مجرا از سطح قدامی گوش میانی به سطح خارجی نازوفارنکس در ناحیه کونکای تحتانی بینی می رسد.
چهار عضله زیر در عملکرد شیپور استاش مؤثرند: Levator veli palatini, Salpingopharyngeus muscle, Tensor tympani muscle و Tensor veli palatini muscle
این لوله شامل دو قسمت استخوانی در یک سوم ابتدایی و غضروفی در دوم سوم انتهایی (حلقی) است. دریچه گوشی لوله تنگتر از سمت حلقی آن است. زاویه شیپور استاش با سطح افقی در بالغین ۴۵ درجه و در اطفال ۱۵ درجه بوده، این مسئله یعنی افقی تر بودن شیپور استاش در اطفال یکی از علل شیوع عفونت گوش میانی در اطفال است