بیسموت

بیسموت از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نشانه کوتاه آن Bi و عدد اتمی آن ۸۳ است. بیسموت فلز ضعیف سه ظرفیتی، سفید بلورین، سنگین و شکننده ای است که اثر خفیفی از رنگ صورتی در آن وجود دارد و از نظر شیمیایی شبیه آرسنیک و آنتیموان است.نبو
بیسموت از تمامی فلزات مغناطیسی تر است و بجز جیوه از تمامی عناصر خاصیت رسانایی حرارتی کمتری دارد. از ترکیبات بیسموت در ساخت لوازم آرایش، رنگ دانه ها و کاربردهای دارویی استفاده می شود. بیسموت در مقایسه با دیگر فلزات سنگین به طرزی غیرعادی سمیت پایینی دارد و از زمانی که سمیت سرب برای انسان مشخص شده، آلیاژهای بیسموت به عنوان جایگزین سرب کاربرد پیدا کرده اند.
بیسموت از دوران باستان برای بشر شناخته شده بود اما بسیاری از اوقات با سرب و قلع اشتباه گرفته می شد تا اینکه «کلاد جفری جونین» در سال ۱۷۵۳ تمایز آن را از سرب اثبات کرد. ریشه واژه بیسموت به درستی مشخص نیست ممکن است برگرفته از واژه عربی «بی اثمد» (شبیه به سنگ سرمه) یا واژه های آلمانی Weisse Masse و Wismuth به معنی جرم سفید باشد که در سده شانزدهم میلادی به صورت واژه لاتین bisemutum درآمده است.
بیسموتینیت و بیسمیت مهمترین سنگهای معدن بیسموت هستند. در سال ۲۰۱۰ حدود ۸۹۰۰ تن از معادن بیسموت به دست آمده که ۶۵۰۰ تن در چین، ۱۱۰۰ تن در پرو و ۸۵۰ تن در مکزیک بوده است. تولید و کشورهای کانادا، بولیویِ ژاپنِ مکزیک و پرو عمده ترین تولیدکنندگان آن می باشند. ۱۶ هزار تن بیسموت هم از طریق تصفیه فلزات دیگر مثل سرب، مس، تنگستن، مولیبدن، سنگ سرمه، نقره و قلع (به ویژه سرب) فراهم آمده است. قیمت بیسموت در سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۴ در ۴٫۹۶ دلار برای هر کیلوگرم ثابت بود اما در دهه ۱۹۷۰ به سرعت رشد کرده و تا ۲۰ دلار رسید. قیمت بیسموت خالص از دهه ۱۹۷۰ تاکنون بین کمتر از ۵ دلار در اوایل دهه ۱۹۸۰ تا ۳۰ دلار در سال ۲۰۰۶ برای هر کیلوگرم متغیر بوده است.

بیسْموت (bismuth)
عنصری فلزی، سخت و شکننده، به رنگِ سفید مایل به صورتی، با نماد Bi، عدد اتمی ۸۳ ، و جرم اتمی نسبی ۲۰۸.۹۸. در میان عناصر پایدار بیشترین عدد اتمی را دارد. عناصری با عدد اتمی بیشتر از ۸۴ پرتوزایند. بیسموت در کان سنگ، و به ندرت به صورت فلز آزاد (فلز طبیعی) یافت می شود. رسانای ضعیفی برای گرما و الکتریسیته است و در آلیاژهایی با نقطه ذوب پایین، همچنین در ترکیبات دارویی برای التیام زخم معده به کار می رود. نام بسموتوم از واژۀ لاتینی بسموتوم و واژۀ آلمانی قدیم ویسموت گرفته شده است.