مترادف فن : تکنیک، هنر، حیله، رمز، شگرد، لم، نغمه، راه، روش
برابر پارسی : هنر، روش، شگرد، شِگرد
فن
مترادف فن : تکنیک، هنر، حیله، رمز، شگرد، لم، نغمه، راه، روش
برابر پارسی : هنر، روش، شگرد، شِگرد
فارسی به انگلیسی
art, branch (of knowledge), technique, knack, trick
art, greasepaint, science, shift, technique, technology
فارسی به عربی
احتیال , تقنی , فن ، اِحْتِرافٌ
عربی به فارسی
هنر , فن , صنعت , استعداد , استادي , نيرنگ
مترادف و متضاد
هنر، استعداد، فن، صنعت، استادی، نیرنگ
راه، رفتار، طرز عمل، عنوان، قسم، سیاق، فن، نوع، سبک، چگونگی، تربیت، ادب، روش، رسوم، طرز، طریقه، طریق، سان، طور، مسلک، سلیقه
طرز عمل، فن، مقام، سبک، رسم، وجه، طرز، اسلوب، طریقه، طریق، طور
فن، شیوه، تکنیک، روش فنی، شگرد فن، اصول مهارت
فن
فن
تکنیک، هنر
حیله، رمز، شگرد، لم
نغمه
راه، روش
۱. تکنیک، هنر
۲. حیله، رمز، شگرد، لم
۳. نغمه
۴. راه، روش
فرهنگ فارسی
فرانسو ( بارن ) مورخ فرانسوی ( و.پاریس ۱۷۷۸ - ف. ۱۸۳۷ م . ) وی منشی ناپلئون بناپارت بود و از خود یادداشتهای سودمندی بجا گذاشته که در حکم اسناد تاریخی زمان وی بشمار میرود .
حال، گونه، نوع، قسم، هنر
( اسم ) ۱ - حال گونه ۲ - شاخ درخت ۳ - صنعت هنر ۴ - فریب حیله : صد فن بوجهل بدفتر نهد تهمت این علم بحیدر نهد ( امیر خسرو ) ۵ - نغمه راه ( موسیقی ) ۶ - راه روش جمع : فنون : افنان . جمع الجمع : افنانین
حال، گونه، نوع، قسم، هنر
( اسم ) ۱ - حال گونه ۲ - شاخ درخت ۳ - صنعت هنر ۴ - فریب حیله : صد فن بوجهل بدفتر نهد تهمت این علم بحیدر نهد ( امیر خسرو ) ۵ - نغمه راه ( موسیقی ) ۶ - راه روش جمع : فنون : افنان . جمع الجمع : افنانین
روش یا مهارتی در انجام دادن عملی
فرهنگ معین
(فَ نّ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - آگاهی های مربوط به صنعت یا علم . ۲ - حال ، گونه . ۳ - راه ، روش . ۴ - سرود طرب انگیز. ۵ - در فارسی ، حیله ، نیرنگ ، چاره . ج . فنون و افنان .
لغت نامه دهخدا
فن. [ ف َن ن ] ( ع اِ ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || گونه. ج ، افنان ، فنون. ( منتهی الارب ). نوع از چیزی ، و توسعاً به معنی صناعة و علم و قسم سخن به کار رود. ( از اقرب الموارد ). || سرود و آواز طرب انگیز. ( منتهی الارب ). نغمه. راه. || فریب. حیله. ( فرهنگ فارسی معین ) :
نهان نماند زیرا که کینه تو بلاست
بلا نهان نتوان داشتن به حیله و فن.
نیکنامی به زرق و حیله و فن.
وزیران دیگر به زرق و به فن.
نفروشد همه جز مکر و دروغ و فن.
خوار است سوی مرد ممیز فنش.
چشم خون آشام او سرمایه سحر است وفن.
ای درهمه فن چو مرد یک فن.
دستی به شاخ لهو به صد فن درآورم.
دور فلک بین که بر سرم چه فن آورد.
وز ابر مصری پیرهن اشک زلیخا ریخته.
من بر ایوان او حصارشکن.
منتظراستاده بود از بهر فن.
که این زرق و شید است و تزویر و فن.
نتوانی که پنجه برتابی.
کشاندش سوی خانه خویشتن.
چه دانست کو جادوی پرفن است
بداندیش و بدگوهر و بدتن است.
در شعر مپیچ و در فن او
چون اکذب اوست احسن او.
نهان نماند زیرا که کینه تو بلاست
بلا نهان نتوان داشتن به حیله و فن.
عنصری.
کس نیامد به هیچ روی و نیافت نیکنامی به زرق و حیله و فن.
فرخی.
وزارت به اصل و کفایت گرفت وزیران دیگر به زرق و به فن.
ناصرخسرو.
خوی او ای پسر این است که دانا رانفروشد همه جز مکر و دروغ و فن.
ناصرخسرو.
هرچند بیشمار مر او را فن است خوار است سوی مرد ممیز فنش.
ناصرخسرو.
زلف بی آرام او پیرایه مهر است و ماه چشم خون آشام او سرمایه سحر است وفن.
سوزنی.
آیا به چه فن تو را توان دیدای درهمه فن چو مرد یک فن.
انوری.
غم بیخ عمر می برد و من به برگ آنک دستی به شاخ لهو به صد فن درآورم.
خاقانی.
تب زده لرزم چو آفتاب همه شب دور فلک بین که بر سرم چه فن آورد.
خاقانی.
از چاه دی رسته به فن این یوسف زرین رسن وز ابر مصری پیرهن اشک زلیخا ریخته.
خاقانی.
او مرا درحصار کرده به فن من بر ایوان او حصارشکن.
نظامی.
در ره تاریک مردی جامه کن منتظراستاده بود از بهر فن.
مولوی.
گره بر سر بند احسان مزن که این زرق و شید است و تزویر و فن.
سعدی.
ملک الموت را به حیله و فن نتوانی که پنجه برتابی.
سعدی.
به دلداری و چاپلوسی و فن کشاندش سوی خانه خویشتن.
سعدی.
- پرفن ؛ پرحیله. مکار : چه دانست کو جادوی پرفن است
بداندیش و بدگوهر و بدتن است.
فردوسی.
|| راه و روش. ( فرهنگ فارسی معین ). راه. روش. طرز. طریقه. طریق. اسلوب. شیوه. سان. ( یادداشت مؤلف ) : در شعر مپیچ و در فن او
چون اکذب اوست احسن او.
نظامی.
- حجاج فن ؛ آنکه روش او چون روش حجاج بود. به کنایت ، ستمکار و جبّار : فن . [ ف َن ن ] (ع ص ، اِ) هو فن علم ؛ او نیکوپاینده و قیام ورزنده در علم است . (منتهی الارب ).
فن . [ ف َن ن ] (ع اِ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گونه . ج ، افنان ، فنون . (منتهی الارب ). نوع از چیزی ، و توسعاً به معنی صناعة و علم و قسم سخن به کار رود. (از اقرب الموارد). || سرود و آواز طرب انگیز. (منتهی الارب ). نغمه . راه . || فریب . حیله . (فرهنگ فارسی معین ) :
نهان نماند زیرا که کینه ٔ تو بلاست
بلا نهان نتوان داشتن به حیله و فن .
کس نیامد به هیچ روی و نیافت
نیکنامی به زرق و حیله و فن .
وزارت به اصل و کفایت گرفت
وزیران دیگر به زرق و به فن .
خوی او ای پسر این است که دانا را
نفروشد همه جز مکر و دروغ و فن .
هرچند بیشمار مر او را فن است
خوار است سوی مرد ممیز فنش .
زلف بی آرام او پیرایه ٔ مهر است و ماه
چشم خون آشام او سرمایه ٔ سحر است وفن .
آیا به چه فن تو را توان دید
ای درهمه فن چو مرد یک فن .
غم بیخ عمر می برد و من به برگ آنک
دستی به شاخ لهو به صد فن درآورم .
تب زده لرزم چو آفتاب همه شب
دور فلک بین که بر سرم چه فن آورد.
از چاه دی رسته به فن این یوسف زرین رسن
وز ابر مصری پیرهن اشک زلیخا ریخته .
او مرا درحصار کرده به فن
من بر ایوان او حصارشکن .
در ره تاریک مردی جامه کن
منتظراستاده بود از بهر فن .
گره بر سر بند احسان مزن
که این زرق و شید است و تزویر و فن .
ملک الموت را به حیله و فن
نتوانی که پنجه برتابی .
به دلداری و چاپلوسی و فن
کشاندش سوی خانه ٔ خویشتن .
- پرفن ؛ پرحیله . مکار :
چه دانست کو جادوی پرفن است
بداندیش و بدگوهر و بدتن است .
|| راه و روش . (فرهنگ فارسی معین ). راه . روش . طرز. طریقه . طریق . اسلوب . شیوه . سان . (یادداشت مؤلف ) :
در شعر مپیچ و در فن او
چون اکذب اوست احسن او.
- حجاج فن ؛ آنکه روش او چون روش حجاج بود. به کنایت ، ستمکار و جبّار :
پادشهی بود رعیت شکن
وز سر حجت شده حجاج فن .
|| دانش . هنر. علم :
استاد حکمت من و شاگرد حکم دین
کز چند فن فلاطن یونان شناسمش .
خجسته ذوفنونی ، رهنمونی
که در هر فن بود چون مرد یک فن .
در همه فن صاحب یک فن تویی
جان دو عالم به یکی فن تویی .
ملک دو حکمت به یکی فن دهند
جان دو صورت به یکی تن دهند.
به اندک عمر شد دریادرونی
به هر فنی که گفتی ذوفنونی .
کاشکی گردون طریق نوحه کردن داندی
تا بر اهل حکمت و ارباب فن بگریستی .
منصب تدریس خون گرید از آنک
فن عزالدین بوعمران نماند.
|| کار. عمل . اثر. (یادداشت مؤلف ) :
دوست کاوّل شناخت دشمن و دوست
شد چو عالم دورنگ در هر فن .
بهر این مقدار آتش شاندن
آب پاک و بول یکسان شد به فن .
موش تا انبار ما حفره زده ست
وز فنش انبار ما ویران شده ست .
|| داو کشتی . (غیاث ). در اصطلاح کشتی گیران ، کار. شیوه ٔ نبرد در کشتی : یکی در صنعت کشتی گرفتن سر آمده سیصدوشصت فن فاخر بدانستی . (گلستان ). سیصدوپنجاه ونه فن او را درآموخت مگریک فن که در تعلیم او دفع انداختی . (گلستان ). || (مص ) راندن . (منتهی الارب ). طرد. (از اقرب الموارد). || فراموش کردن . (منتهی الارب ). || مغبون شدن . || دیر داشتن وام وجز آن . || آراستن چیزی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
نهان نماند زیرا که کینه ٔ تو بلاست
بلا نهان نتوان داشتن به حیله و فن .
عنصری .
کس نیامد به هیچ روی و نیافت
نیکنامی به زرق و حیله و فن .
فرخی .
وزارت به اصل و کفایت گرفت
وزیران دیگر به زرق و به فن .
ناصرخسرو.
خوی او ای پسر این است که دانا را
نفروشد همه جز مکر و دروغ و فن .
ناصرخسرو.
هرچند بیشمار مر او را فن است
خوار است سوی مرد ممیز فنش .
ناصرخسرو.
زلف بی آرام او پیرایه ٔ مهر است و ماه
چشم خون آشام او سرمایه ٔ سحر است وفن .
سوزنی .
آیا به چه فن تو را توان دید
ای درهمه فن چو مرد یک فن .
انوری .
غم بیخ عمر می برد و من به برگ آنک
دستی به شاخ لهو به صد فن درآورم .
خاقانی .
تب زده لرزم چو آفتاب همه شب
دور فلک بین که بر سرم چه فن آورد.
خاقانی .
از چاه دی رسته به فن این یوسف زرین رسن
وز ابر مصری پیرهن اشک زلیخا ریخته .
خاقانی .
او مرا درحصار کرده به فن
من بر ایوان او حصارشکن .
نظامی .
در ره تاریک مردی جامه کن
منتظراستاده بود از بهر فن .
مولوی .
گره بر سر بند احسان مزن
که این زرق و شید است و تزویر و فن .
سعدی .
ملک الموت را به حیله و فن
نتوانی که پنجه برتابی .
سعدی .
به دلداری و چاپلوسی و فن
کشاندش سوی خانه ٔ خویشتن .
سعدی .
- پرفن ؛ پرحیله . مکار :
چه دانست کو جادوی پرفن است
بداندیش و بدگوهر و بدتن است .
فردوسی .
|| راه و روش . (فرهنگ فارسی معین ). راه . روش . طرز. طریقه . طریق . اسلوب . شیوه . سان . (یادداشت مؤلف ) :
در شعر مپیچ و در فن او
چون اکذب اوست احسن او.
نظامی .
- حجاج فن ؛ آنکه روش او چون روش حجاج بود. به کنایت ، ستمکار و جبّار :
پادشهی بود رعیت شکن
وز سر حجت شده حجاج فن .
نظامی .
|| دانش . هنر. علم :
استاد حکمت من و شاگرد حکم دین
کز چند فن فلاطن یونان شناسمش .
فرخی .
خجسته ذوفنونی ، رهنمونی
که در هر فن بود چون مرد یک فن .
منوچهری .
در همه فن صاحب یک فن تویی
جان دو عالم به یکی فن تویی .
نظامی .
ملک دو حکمت به یکی فن دهند
جان دو صورت به یکی تن دهند.
نظامی .
به اندک عمر شد دریادرونی
به هر فنی که گفتی ذوفنونی .
نظامی .
کاشکی گردون طریق نوحه کردن داندی
تا بر اهل حکمت و ارباب فن بگریستی .
خاقانی .
منصب تدریس خون گرید از آنک
فن عزالدین بوعمران نماند.
خاقانی .
|| کار. عمل . اثر. (یادداشت مؤلف ) :
دوست کاوّل شناخت دشمن و دوست
شد چو عالم دورنگ در هر فن .
خاقانی .
بهر این مقدار آتش شاندن
آب پاک و بول یکسان شد به فن .
مولوی .
موش تا انبار ما حفره زده ست
وز فنش انبار ما ویران شده ست .
مولوی .
|| داو کشتی . (غیاث ). در اصطلاح کشتی گیران ، کار. شیوه ٔ نبرد در کشتی : یکی در صنعت کشتی گرفتن سر آمده سیصدوشصت فن فاخر بدانستی . (گلستان ). سیصدوپنجاه ونه فن او را درآموخت مگریک فن که در تعلیم او دفع انداختی . (گلستان ). || (مص ) راندن . (منتهی الارب ). طرد. (از اقرب الموارد). || فراموش کردن . (منتهی الارب ). || مغبون شدن . || دیر داشتن وام وجز آن . || آراستن چیزی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فرهنگ عمید
۱. کاری که مستلزم تجربه یا آموزش قبلی است: فن خانه داری.
۲. صنعت.
۳. (ورزش ) در کُشتی، هر عملی که کشتی گیر برای زمین زدن حریف و غلبه بر او انجام می دهد، بند.
۴. [قدیمی] نیرنگ.
۲. صنعت.
۳. (ورزش ) در کُشتی، هر عملی که کشتی گیر برای زمین زدن حریف و غلبه بر او انجام می دهد، بند.
۴. [قدیمی] نیرنگ.
دانشنامه عمومی
فن می تواند اشاره ای به یکی از موارد زیر باشد:
پنکه
فن مکانیکی، دستگاهی برای جابجایی هوا
فن شعر (ارسطو)
فن (نام)
فون
پنکه
فن مکانیکی، دستگاهی برای جابجایی هوا
فن شعر (ارسطو)
فن (نام)
فون
wiki: هوا را به جریان می اندازد. فن ها از لحاظ کاربردی جهت کشیدن هوا، دمیدن هوا یا گردش هوا مورد استفاده قرار می گیرند.
فن گریز از مرکز
فن محوری
هواکش
فن ها با توجه به جهت جریان هوا نسبت به محور فن به دو دسته زیر تقسیم می شوند.
فن گریز از مرکز (فن سانتریفوژ) به وسیله نیروی گریز از مرکز، هوا را به جریان می اندازد. در این گونه فن ها زاویه ورود و خروج هوا ۹۰ درجه است.فن های سانتریفور معمول ترین نوع فنهای مورد استفاده در صنایع هستند. در این فن ها، هوا از بخش پروانه به سمت پره ها حرکت کرده و انرژی جنبشی آن زیاد می شود. این انرژی جنبشی قبل از ورود به بخش خروجی به انرژی فشاری تبدیل شده و در نتیجه فشار هوا بالا می رود. فن های سانتریفوژ برای جریان های حاوی ذرات (رطوبت و گرد و غبار)، برای انتقال مواد و همچنین برای سیستمهای دارای دمای بالا کاربرد دارد.
در فن محوری (فن آکسیال)، جریان هوا موازی محور فن است. سه نوع عمده فن های محوری عبارتند از: فن های پروانه ای، فن های لوله محوری و فن های پره محوری (جت فن). فن های محوری دارای قاب که داخل پنجره و دیوار نصب می شوند، فن های به کار رفته در رایانه ها، پنکه های سقفی و رومیزی و فن های محوری کانالی استفاده شده در صنعت جز این دسته از فن ها قرار می گیرند.
فن گریز از مرکز
فن محوری
هواکش
فن ها با توجه به جهت جریان هوا نسبت به محور فن به دو دسته زیر تقسیم می شوند.
فن گریز از مرکز (فن سانتریفوژ) به وسیله نیروی گریز از مرکز، هوا را به جریان می اندازد. در این گونه فن ها زاویه ورود و خروج هوا ۹۰ درجه است.فن های سانتریفور معمول ترین نوع فنهای مورد استفاده در صنایع هستند. در این فن ها، هوا از بخش پروانه به سمت پره ها حرکت کرده و انرژی جنبشی آن زیاد می شود. این انرژی جنبشی قبل از ورود به بخش خروجی به انرژی فشاری تبدیل شده و در نتیجه فشار هوا بالا می رود. فن های سانتریفوژ برای جریان های حاوی ذرات (رطوبت و گرد و غبار)، برای انتقال مواد و همچنین برای سیستمهای دارای دمای بالا کاربرد دارد.
در فن محوری (فن آکسیال)، جریان هوا موازی محور فن است. سه نوع عمده فن های محوری عبارتند از: فن های پروانه ای، فن های لوله محوری و فن های پره محوری (جت فن). فن های محوری دارای قاب که داخل پنجره و دیوار نصب می شوند، فن های به کار رفته در رایانه ها، پنکه های سقفی و رومیزی و فن های محوری کانالی استفاده شده در صنعت جز این دسته از فن ها قرار می گیرند.
wiki: فن (ماشین)
فرهنگستان زبان و ادب
{technic, technique (fr. )} [عمومی] روش یا مهارتی در انجام دادن عملی
واژه نامه بختیاریکا
فِند
جدول کلمات
شگرد, لم
پیشنهاد کاربران
شگرد
در پارسی : فند
ترفند= نیرنگ
ترفند= نیرنگ
در گویش تاتی فَن به شیوه، روش گویند و فِن به مقعد، کون گویند.
تکنیک، هنر، حیله، رمز، شگرد، لم، نغمه، راه، روش
فن : اگر واژه پند ( =راه ) ریشه ی واژه فن نباشد میتوان واژه سُغدی غَنγan به معنای صنعت مهارت را ریشه واژه امروزین فن دانست همانطور که در واژگان الغنجیدن و الفنجیدن به معنای کسب کردن ، اکتساب ، کسب، حرف غ به ف بدل شده است.
منبع : http://parsicwords. mihanblog. com/
دکتر کزازی واژه فن را با واژه بند در معنی دستان و نیرنگ هم ریشه می داند و در این مورد می نویسد: ( ( ریخت هایی دیگر از بند " پند و " فند " می تواند بود که هنوز به معنی شگرد و شیوه ی نازک و نغز در ریخت کوتاه شده ی " فن " در کُشتی کاربرد دارد . ) )
( ( بیامد به تخت کیی بر نشست
همه بند و نیرنگ تو کرد پست ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 316. )
منبع : http://parsicwords. mihanblog. com/
دکتر کزازی واژه فن را با واژه بند در معنی دستان و نیرنگ هم ریشه می داند و در این مورد می نویسد: ( ( ریخت هایی دیگر از بند " پند و " فند " می تواند بود که هنوز به معنی شگرد و شیوه ی نازک و نغز در ریخت کوتاه شده ی " فن " در کُشتی کاربرد دارد . ) )
( ( بیامد به تخت کیی بر نشست
همه بند و نیرنگ تو کرد پست ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 316. )
فکر می کنم منظورش در کل وسایل اینترنتیه
روشمند
کوک ِ کار ؛ شیوه ٔ آن. لم آن. سر آن. قسمت فنی آن : کوک کار را دانستن یا ندانستن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .
رزاقی
کلمات دیگر: