( پل بابارکن الدین ) پلی است که بامر شاه عباس دوم در سر راه اصفهان بشیراز ساخته شده و آنرا بنامهای مختلف : پل شیرازپل خواجوپل گبرها پل حسن آباد و پل امیر حسن بیک ( زیرا یک قسمت از پل را که تمام از سنگ است امیر حسن بیک آق قوینلو ساخته و طبقه دوم را شاه عباس از آجربناکرده است. ) دو چیز شاه را تشویق کردکه دراین محل پل بسازد یکی صفا و منظره رودخانه دیگری مجاورت محله گبرهابان مکان تا آنان از روی پل رفت و آمد کنند و دیگر به خیابان بزرگ چهارباغ نروند زیرا که از روی این پل راهشان بشهر بسیار نزدیکتر میشد . این پل از ۱٠۵۲ تا ۱٠۷۷ هجری ساخته شد و باپل الله وردیخان قریب دو هزار ذرع فاصله دارد و دارای ۲۱ دهنه میباشد . جلو دهنه هر چشمه کشویی سنگی وجود دارد که آنرا با تخته چوبی میشود گرفت تا آب رودخانه بالا بیاید. در زیر پل سکوهای وسیعی ساخته شده که هنگام کمی آب و در فصل تابستان مردم در آنجامی نشینند.روی پل در وسط خیابان وسیعی دارد و در طرفین آن غرفه هایی ساخته شده و دروسط پل عمارت دو طبقه گچ بری شده بنا کرده اند که گچ بری و نقاشیهای آن از بین رفته ولی اخیرا تعمیر کرده اند . طول پل ۱۲۶ متروعرض هر یک ازدهنه ها ۳/۴مترمیباشد.
پل خواجو
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پل خواجو. [ پ ُ ل ِ خوا / خا ] ( اِخ ) رجوع به پل بابارکن الدین شود.
دانشنامه عمومی
پل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده رود در شرق سی وسه پل قرار دارد.اصفهان - پل تاریخی خواجو اصفهان - پل خواجو اصفهان - پل خواجو مردم در کنار پل خواجو پل خواجو در شب نمایی از یکی از دهانه های پل از داخل. با کاشی کاری های سَردر. نقاشی از «پل خواجو» در سده هفدهم میلادی اثر ژان شاردن نقاشی از «پل خواجو» در سده هفدهم میلادی اثر ژان شاردن پل خواجو، بهمن ۱۳۰۳ پل خواجو، زاینده رود و خشکسالی، تابستان ۱۳۹۷
پل حسن بیگ،
مختصات: ۳۲°۳۸′۱۲٫۵۸″ شمالی ۵۱°۴۰′۵۹٫۸۵″ شرقی / ۳۲٫۶۳۶۸۲۷۸°شمالی ۵۱٫۶۸۳۲۹۱۷°شرقی / 32.6368278; 51.6832917
این پل را همچنین پل شاه، پل بابا رکن الدین (مسیر رفتن به خانقاه و آرامگاه بابا رکن الدین و تخت فولاد) و پل حسن بیگ (نام پل قبلی که در زمان شاه عباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شد) هم نامیده اند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بنا شده است. در میانه پل خواجو، ساختمانی مخصوص، که به بیگلربیگی شهرت دارد بنا شده است که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده بود و هم اکنون نیز وجود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و در واقع پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پل های زاینده رود مشهورتر است. درازای پل ۱۳۳ متر و پهنای آن /۱۲ متر است. این پل را به نام های دیگری نیز خوانده اند ولی به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو معروف است.
پل حسن بیگ،
مختصات: ۳۲°۳۸′۱۲٫۵۸″ شمالی ۵۱°۴۰′۵۹٫۸۵″ شرقی / ۳۲٫۶۳۶۸۲۷۸°شمالی ۵۱٫۶۸۳۲۹۱۷°شرقی / 32.6368278; 51.6832917
این پل را همچنین پل شاه، پل بابا رکن الدین (مسیر رفتن به خانقاه و آرامگاه بابا رکن الدین و تخت فولاد) و پل حسن بیگ (نام پل قبلی که در زمان شاه عباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شد) هم نامیده اند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بنا شده است. در میانه پل خواجو، ساختمانی مخصوص، که به بیگلربیگی شهرت دارد بنا شده است که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده بود و هم اکنون نیز وجود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و در واقع پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پل های زاینده رود مشهورتر است. درازای پل ۱۳۳ متر و پهنای آن /۱۲ متر است. این پل را به نام های دیگری نیز خوانده اند ولی به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو معروف است.
wiki: پل خواجو
پیشنهاد کاربران
Khaju Bridge
کلمات دیگر: