سفته

استمارة سفتجة (کمبیالة )

( اسم ) ۱ - مالی که به شهری دهند و به شهری باز ستانند . ۲ - تحفه ای که شخص برای شخص دیگر از ملکی به ملکی دیگر برسم تکلف یا بضاعت فرستد . ۳ - سندی است تجاری که به موجب آن صادر کننده سند متعهد میگردد مبلغی معین را در موعد مقرر یا به هنگام مطالبه به حامل یا شخص معین بپردازد فته طلب . ۴ - سودای اول فروشندگان دستلاف دشت .

(س تَ یا تِ ) (ص . ) ۱ - ستبر، غلیظ . ۲ - محکم . ۳ - جامة هنگفت و ستبر.۴ - (اِ. ) تیر، پیکان نوک تیز.
(سُ تَ ) (ص مف . ) ۱ - سوراخ کرده . ۲ - کنایه از: سخن تازه .
(سُ تَ یا س تِ ) (اِ. ) ۱ - سندی که به موجب آن مقدار بدهی و زمان پرداخت آن معین می گردد. ۲ - دشت ، اولین فروش کاسب .

سفته. [ س َ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) معرب آن سفتج. ج ، سفاتج. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). آن است که چیزی از کسی بطریق عاریت یا قرض یا در عوض چیزی بگیرد تا در شهر دیگر بازدهد. ( برهان ). مالی باشد که بشهری یا بجایی کسی را دهند و به جایی دیگر بازستانند. ( فرهنگ اسدی ). مالی که به کسی دهند تا در شهر دیگر به آن شخص بدهد و نوشته از آن بگیرد که وجه بصاحب مال رساند و در هندی هندوی گویند و بعد از آن تعمیم کرده اند در هر چیزی که از آن نفعی بکسی رسد و سفتجه معرب آن است. ( از رشیدی ) :
اینک رهی بمژگان راه تو پاک رفته
نزدیک تو نه مایه نه نیز هیچ سفته.|| در قانون تجارت آمده است : سفته طلب سندی است که بموجب آن امضأکننده تعهد میکند در موعد معین و یا عندالمطالبه در وجه شخص حامل یا شخص معین و یا بحواله کرد آن شخص کارسازی نماید. سفته طلب علاوه برامضاء یا مهر باید دارای تاریخ و متضمن مراتب ذیل باشد:
1- مبلغی که باید تأدیه شود بتمام حروف.
2- گیرنده وجه.
3- تاریخ پرداخت. ( قانون تجارت ایران ماده 307 و 308 ).
|| کاغذ زر که به هندی هندوی گویند. || دست لاف و آن سودای اول اصناف و فروشندگان باشد. ( برهان ). || پیکان تیر و سنان نیزه. ( برهان ). نوعی از پیکان بغایت تیز که بسوهان سوده باشند. ( از غیاث ) ( رشیدی ) :
سفته بر سفت شیر و گور نشست
سفت و از هر دو سفت بیرون جست. || ( ن مف ) هرچیز که سر آن را تیز کرده باشند. ( برهان ) :
بدو نوک سنان سفته شاه
سفته شد چشم اژدهای سیاه.|| ( ص ) چیزهای خوب و تازه و سخن تازه تا آنکه روی تازه را نیز سفته گویند. ( رشیدی ) . سخن تازه و نو. ( برهان ). || شخصی که موضعی و جایی از او گرفته باشند و جایگاه دیگر باو داده باشند. ( برهان ).

---

سفته. [ س ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) معرب آن سفتجة ( تفس ). ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).هرچیز سوراخ کرده همچو مروارید سفته و لعل سفته و مانند آن. ( برهان ) ( از آنندراج ) ( رشیدی ) :
یکی سفته و دیگری نیم سفت
یکی آنکه آهن ندیده ست جفت.نخستین ز گوهر یکی سفته بود
یکی نیم سفته دگر نابسود.گفته سخن چو سفته گهر باشد
ناگفته همچو گوهر ناسفته.

سوغات، ارمغان: ولیکن چو او بر سر گنج باشد / چنین سفته ها خوار و آسان فرستد (انوری: مجمع الفرس: سفته ).
۱. تیر: سفته بر سفت شیر و گور نشست / سفت و از هردو سفت بیرون جست (نظامی۴: ۵۷۲ ).
۲. پیکان تیر.
۳. نوک نیزه.
۴. (صفت ) تیز، نوک تیز.
سوراخ شده. &delta، بیشتر دربارۀ مروارید و لعل و امثال آن ها می گویند.
۱. (حقوق ) ورقۀ چاپ شده ای که بدهکار مبلغ بدهی خود و موعد پرداخت آن را می نویسد و به بستانکار می دهد و بستانکار می تواند دریافت وجه آن را به شخص دیگر یا به بانک واگذار کند، فته طلب.
۲. چیزی که کسی از دیگری به رسم عاریت یا قرض بگیرد که در شهر دیگر یا مدتی دیگر پس بدهد.

/safte/ سبدی که از نی و ترکه ی درختان درست شود - نوعی وسیله ی ماهی گیری مخروطی شکل که از نی و ترکه درست شود