فیکوس

ترجمه ماشینی مبتنی بر انتقال گونه ای از ترجمهٔ ماشینی است که بر ایده ترجمه بین زبانی استوار است و اکنون یکی از وسیع ترین و رایج ترین متدهای ترجمه ماشینی است.
آنالیزهای Morphological: اشکال سطحی از متن ورودی به عنوان بخشی از گفتار (به عنوان مثال اسم، فعل، و غیره) و زیر رده (تعداد، جنس، زمان، و غیره) طبقه بندی می شوند. همه آنالیزهای ممکن برای هر شکل سطحی به طور معمول در این مرحله (به همراه اصل واژه) استخراج می شوند.
طبقه بندی واژگانی: در هر متن برخی از کلمات ممکن است بیش از یک معنی داشته باشد، که این باعث ابهام در تجزیه و تحلیل می شود. طبقه بندی واژگانی به محتوای کلمه توجه می کند تا بتواند معنای صحیحی را ارائه دهد تا با محتوای متن سازگاری مفهومی کامل را داشته باشد.. این می تواند شامل برچسب زدن بخشی از گفتار جهت ابهام زدایی یا… باشد.
انتقال واژگانی: این بخش اساساً ترجمه فرهنگ لغتی است. اصل زبان مبدأ (شاید با اطلاعات مفهومی) در یک فرهنگ لغت دو زبانه جستجو می شود و ترجمه انتخاب می گردد.
انتقال ساختاری: در حالی که مراحل قبلی با کلمات سروکار داشتند، این مرحله به ترکیبات بزرگتری، (برای مثال عبارات) می پردازد. ویژگی های این مرحله عبارتند از: تطابق جنس و تعداد و مرتب سازی مجدد از کلمات یا عبارات.
تولید Morphological: از خروجی مرحله انتقال ساختاری، فرم های سطحی زبان مقصد (هدف) تولید می شود.
هر دو نوع ترجمه ماشینی مبتنی بر ترجمه بین زبانی و مبتنی بر انتقال بر یک ایده استوار است:برای ترجمه کردن این لازم است که یک رابط یا واسطه ای وجود داشته یاشد که معنی جمله اصلی را برای ترجمه صحیح دریافت کند. با این تفاوت که در روش مبتنی بر بین زبانی وابسته به زبان های در سؤال است. درحالیکه ترجمه مبتنی بر انتقال وابسته به زبانی است که با آن درگیر شده است.روش هایی که ترجمه ماشینی مبتنی بر انتقال بر آن استوار است اساساً تفاوت های غیرقابل ملاحظه ای دارد. اما در اصل همه آن ها از چند الگو پیروی می کنند:آنها مجموعه ای از دستورات زبان شناسی را که زبان هدف است بکار می برند. مرحله اول شامل آنالیز متن ورودی برای تکواژشناسی است تا یک ارائه داخلی تولید شود. ترجمه از این ارائه منتج می شود. با این توضیح که از دیکشنری های دوزبانه و قواعد گرامری (هر دو) در ترجمه استفاده می شود.با این استراتژی ترجمه ماشینی ممکن است که بتوانیم به ترجمه هایی با کیفیت بسیار بالا دست یابیم که ناحیه اطمینان صحت آن بیش از ۹۰٪ است. هر چند این اطمینان پذیری به شدت به ربان درگیر با این متن وابسته است. برای مثال فاصله و اختلاف بین دو زبان بسیار مهم و تأثیرگذار است.
در یک سیستم ترجمه مبتنی بر قاعده، متن اصلی ابتدا برای تکواژشناسی آنالیز می شود تا بتوان یک ارائه مطابق با قواعد صرف و نحوی رسید. پس از آن می توانید ارائه را به سطح مطلوب تری با تأکید بر بخش های مربوط به ترجمه و نادیده گرفتن بخش های کم اهمیت تر ویرایش کنید.فرایند انتقال آن گاه این ارائه نهایی را به ارایه ای هم سطح و هم کیفیت خود در زبان مقصد تبدیل می کند.به این دو متن ترجمه ای ارائه شده، ارایه های واسطه ای می گویند. از ارائه (به زبان مقصد) نیز مراحل به صورت معکوس اعمال می شود تا به ارایه ای از زبان مبدأ دست یابیم.
متدهای متنوعی برای آنالیز و انتقال وجود دارند که می توانند قبل از رسیدن به نتیجه پایانی به کار برده شوند.همراه با این روش های آماری ممکن است تولید سیستم های ترکیبی افزوده شود. روشی که انتخاب شده و نیز تاکیدات تا حد زیادی بستگی به طراحی سیستم دارد. با این حال، بیشتر سیستم ها شامل حداقل مراحل زیر است:

فیکوس (Ficus)
گیاهان جنس فیکوس، از خانوادۀ توت ها. عمدتاً بومی جنگل های گرمسیری و شامل ۸۰۰ گونه اند که خصوصیاتی متنوع دارند. درخت انجیر خوراکی، فیکوس کاریکا، بومی آسیای صغیر و سوریه است و امروزه به فراوانی در نواحی مدیترانه یافت می شود. میوۀ انواع وحشی انجیر به اندازۀ میوۀ انجیر پرورشی آب دار نیستند. فیکوس برگ درشت یا ابلق یا گیاه کائوچوک، فیکوس الاستیکا، گیاهی آپارتمانی است. انجیر معابد، فیکوس رلیجیوزا، که بودایی ها و برهمن ها آن را مقدس می شمارند، صمغی شبیه لاستیک تولید می کند. درخت مَکْرِ زن (لور یا لول)، فیکوس بنگالنسیس، نوعی لاستیک تولید می کند. پوست و ریشۀ این گیاه را برای تولید طناب الیافی ارزان به کار می برند. این درخت در برخی جزایر و بنادر جنوب ایران یافت می شود. انجیر چسب، فیکوس پومیلا، گیاهی بالارونده در جنوب شرق آسیا است و صمغی تراوش می کند که ریشه های هوایی آن را به درختان دیگر می چسباند. این گیاه در شمال ایران می روید. فیکوس پرسیکا در ارتفاعات جنوب غرب ایران می روید. از شیرۀ فیکوس پالماتا در جنوب شرق ایران برای انعقاد شیر و تهیه پنیر استفاده می کنند.