سنگ پا
فارسی به انگلیسی
pumice-stone
pumice
مترادف و متضاد
سنگ پا، سنگ پا زدن
فرهنگ فارسی
آذرآواری با شکل نامنظم و حفرههای فراوان
لغت نامه دهخدا
سنگ پا. [ س َ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی که به هندی جهانوا گویند. ( غیاث ). سنگ کانی سوراخ سوراخ که در حمام چرک پا بدان پاک کنند. سنگ پاخار. نشفه. نسفه. نشف. پاشنه سنگ. سنگ پاشنه. ( یادداشت بخط مؤلف ).
- امثال :
رو نیست ، سنگ پاست ؛ بسی بی شرم است .
- امثال :
رو نیست ، سنگ پاست ؛ بسی بی شرم است .
دانشنامه عمومی
سنگ پا نوعی سنگ آذرین است که از سرد شدن گدازه های آتشفشانی شکل می گیرد. وجه تسمیهٔ سنگ پا این است که به دلیل قابلیت بالای سایندگی اش از آن برای زدودن لایه های سفت مردهٔ پوست در پاشنه پا استفاده می شود.
وسایل شستشو
روباره (Scoria)
در گذشته تنها از چنین سنگ های آذرینی که متخلخل بوده استفاده می شد، اما امروزه انواع پلاستیکی آن نیز موجود است.
در گفتار مردم، مثال «سنگ پای قزوین» معروف است و تمثیل «روی فلانی سنگ پای قزوین است!» به این اشاره دارد که طرف از رو نمی رود و کوتاه نمی آید.
سنگ پا از انواع پوکه های معدنی است.
وسایل شستشو
روباره (Scoria)
در گذشته تنها از چنین سنگ های آذرینی که متخلخل بوده استفاده می شد، اما امروزه انواع پلاستیکی آن نیز موجود است.
در گفتار مردم، مثال «سنگ پای قزوین» معروف است و تمثیل «روی فلانی سنگ پای قزوین است!» به این اشاره دارد که طرف از رو نمی رود و کوتاه نمی آید.
سنگ پا از انواع پوکه های معدنی است.
wiki: سنگ پا
فرهنگستان زبان و ادب
{scoria} [زمین شناسی] آذرآواری با شکل نامنظم و حفره های فراوان
کلمات دیگر: