پوزئیدون

پوزئیدون (به یونانی: Ποσειδων ,Poseidôn)، یکی از دوازده ایزد المپ نشین و مهم ترین ایزدان یونان باستان است که خدای آب های شور و شیرین و دریاها، رودخانه ها، سیل، خشکسالی، زمین لرزه و اسب ها به شمار می رود و نام پوزئیدون به معنی «سرور (شوهر) زمین» است. رومی ها او را با نپتون که خدای ایتالیایی کهن است همسان دانستند، اما نباید این دو را با هم اشتباه گرفت. پوزئیدون فرزند کرونوس و رئا است. وی برادر زئوس، هادس، هستیا، دمتر و هرا است. تقسیم بندی جهان بین او و برادرانش زئوس و هادس رخ داد. پوزئیدون فرمانروای دریاها شد، زئوس فرمانروای آسمان و دنیای زیرین هم نصیب هادس شد. همسرش آمفیتریت است با این حال پوزئیدون با زنان زیادی معاشقه داشته و فرزندان زیادی دارد. حتی پوزئیدون با مدوسا در معبد آتنا مقاربت داشته که به قهر آتنا دچار می گردد و مدوسا که زن زیبا رویی بود را به پیر زن زشت تبدیل می کند و موهای مدوسا را تبدیل به مار می کند. پوزئیدون در ساخت حصار تروا نیز نقش داشته و با آپولون به انجام اینکار پرداخته است؛ ولی چون لائومدون مزد آن ها را نپرداخت، پوزئیدون در طول جنگ تروایی ها را آزار و طرفدار یونانیان بود.
آابپتجچخدرزژسشفکگلمنوهی
یکی از بزرگترین ایزدان یونانی پوزئیدون است که خدای آب های شور و شیرین، رودخانه ها، سیل، دریاها، خشکسالی، زمین لرزه و اسب ها دانسته اند؛ و پوزئیدون به معنی «سرور «شوهر» زمین» است؛ و وی را رومی ها با نپتونه برابر دانسته اند. پوزئیدون با ورود آخایی ها در۱۴۵۰پیش از میلاد، جنبه خدای آسمانی یافت که زئوس را با خود آورده بودند. پوزئیدون فرزند کرونوس و رئا، یکی از دوازده ایزد المپ نشین پانتئون بوده و برادران و خواهران وی عبارتند از: زئوس، هادس، هستیا، دمتر و هرا است که هومر زئوس را برادر ارشد می داند، در دنیای قدیم پوزئیدون همانند زئوس تصور می شده و دارای موها و ریشی پریشان و انبوه بوده است، همچنین به پوزئیدون لقب اِنوسیختون به معنی «لرزاننده زمین» می دادند چرا که او را با زمین لرزه مرتبط می دانستند و در مقام خدای اسب ها لقب هیپیوس گرفت و در آتن به همراه آتِنا به هیپیا ملقب شد. پوزئیدون به کسانی که دوست داشت اسب هایی داد مانند: پِلوپس، ایداس، رِسوس وپِلِئوس. پوزئیدون جانشین تعدادی از خدایان کهن تر مانند: نِرِئوس، فورکوس و پروتئوس است که بسیاری از ویژگی های آن ها را دارا می باشد ولی خشونتی دارد که قبل از آن کسی نداشته زیرا خیلی وقت ها بد خلق و خطرناک بوده و این نشانگر عظمت طوفان دریاست؛ و در مواقعی که آرام بود به دیدن اتیوپیایی های وفاداری می رفت که قربانی های عالی به او می دادند به علت همین دیدارها بود که اودیسئوس چندبار توانست از دست پوزئیدون فرار کند؛ ولی بیشتر فرزندان پوزئیدون خشونت او را به ارث برده اند؛ و پوزئیدون که موضوع آثار هنری قرار گرفت به صورت موجودی بلند قامت و ریش دار و کمر به بالا برهنه ترسیم شد که سه شاخه در دست دارد که معمولی ترین سلاحش بود و با آن زمین را می لرزاند و در برخی مواقع نیز سه ماهی چنگک دار نیزه ای در دست تصویر شده است.
وی در قصری در زیر دریا در نزدیکی آیگئا در ائوبویا زندگی می کرد که اسب هایی با سُم های مفرغین و یال های زرین داشت که همان هیپوکامپ ها بودند و هنگامی که ارابه خود را بر روی دریا می کشید، آن را آرام می کرد؛ و در سرعت باور نکردی سفر می کرد. پوزئیدون مانند برادران و خواهرانش بجز زئوس به محض تولد توسط پدرش کرونوس خورده شد زیرا کرونوس از آینده فرزندانش بیمناک بودالبته برخی گفته اند رئا بجای پوزئیدون کره اسبی گذاشته است. وقتی مِتیس به کرونوس داروی فی آور داد فرزندان کرونوس بیرون افتادند. پوزئیدون به زئوس کمک کرد تا تیتان ها را از بین ببرد و در تارتاروس آنهارا به بند بکشد. پس آن سه پسران کرونوس عالم را بین خود تقسیم کردند و زمین واولومپوس را ملک مشترک قرار دادند که دریا و آب ها نصیب پوزئیدون شد زیرا در روایتی آمده است که کرونوس او را به محض تولد به دریا انداخته است؛ و در روایتی دیگر آمده است که زیرا مینویی ها در دریانوردی ماهر بودند؛ و زئوس بالاترین مقام یعنی خدای آسمان ها و هادس خدای جهان زیرین و فرودین شد.