چهل ستون
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
کاخی است باشکوه که بامر شاه عباس اول در اصفهان بسال ۱٠۲۶ ه. ق . ساختمان آن آغاز شد و آن بین خیابان چهار باغ و میدان نقش جهان قرار دارد . بنای اصلی کاخ ۱۷۱۳ متر مساحت دارد و بر روی صفه ای قرار گرفته که از یک متر تا ۱/۶ متر از زمین ارتفاع دارد . چون بنای مذکور دارای بیست ستون بلند است و ستونها در یک سطح صاف ساخته شده و عکس آنها در آب حوض منعکس میشود آنرا چهل ستون گویند. بر دیوارهای آن پرده های نقاشی از عهد صفویه منقوش است .
فرهنگ معین
(چِ هِ. سُ ) (ص مر. ) ۱ - عمارتی که چهل ستون داشته باشد. ۲ - بنایی که دارای ستون ها بسیار باشد.
فرهنگ عمید
۱. عمارتی که چهل ستون داشته باشد.
۲. [مجاز] بنایی که ستون های بسیار داشته باشد.
۲. [مجاز] بنایی که ستون های بسیار داشته باشد.
دانشنامه عمومی
مختصات: ۳۲°۳۹′۲۶٫۷۴″ شمالی ۵۱°۴۰′۱۹٫۱۶″ شرقی / ۳۲٫۶۵۷۴۲۷۸°شمالی ۵۱٫۶۷۱۹۸۸۹°شرقی / 32.6574278; 51.6719889
نام اظهارشده در فهرست میراث جهانی یونسکو
کاخ چهل ستون اصفهان از بناهای تاریخی اصفهان است. کاخ چهل ستون که بالغ بر ۶۷۰۰۰ متر مربع مساحت دارد، در دوره شاه عباس یکم احداث آن آغاز شد و در وسط آن عمارتی ساخته شده بود. شاه عباس اول، کوشکی درمیان باغ بنا نهاد که این کوشک هسته اولیه کاخ را تشکیل داد که تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه های چهار گوشه آن را در بر می گرفت. در سلطنت شاه عباس دوم، ساختمان تکمیل شد و در ساختمان موجود مرکزی، تغییرات کلی داده شده است و تالار آینه، تالار ۲۰ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوانهای طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با تمام تزیینات نقاشی و آئینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقفها افزوده شده است.تالار مرکزی کاخ که اختصاص به میهمانان خارجی و شخصیت های کشورهای دیگر داشت حاوی نقاشی هایی است که وقایع تاریخی دوران های مختلف را بیان می دارند. این سالن با شکوه که بر گنبدی منقوش استوار است با لچکی های رنگارنگ و طرح های طلایی و شفاف از شاهکارهای هنری آن عصر محسوب می شوند.
ایوان کاخ چهلستون مرکب از دو بخش است یک بخش که بر ۱۸ ستون چوبی و رفیع استوار است چهار ستون وسط که بر روی ۴ شیر سنگی قرار گرفته و حجاری آن ها به گونه ای است که دو شیر به یک سر انسان نشان داده می شود. از دهان این چهار شیر آب فوران می کرد و به حوض مرمری تالار می ریخت. قسمت دیگر که کمی مرتفع تر است سردر ورودی تالار را تشکیل می دهد و در بعضی منابع آن را تالار آئینه نامیده اند. این قسمت بر دو ستون قرار گرفته و سراسر آن مزین به آئینه کاری وسیع و پرکاری است که در آن آئینه های ریز و خوش نقش به صورت معرق در کنار آئینه های قدی و خشتی به کار رفته اند. سقف تالار از قاب های چوبی و به اشکال مختلف هندسی ساخته شده اند. تصویر قرینه حوض مرمرین وسط ایوان در تزئینات سقف مشاهده می شود. این قرینه سازی شباهت بسیاری با ایوان عالی قاپو دارد.
چهل ستون (اثر والتر میتل هولتسر حوالی سال ۱۳۰۴)
نام اظهارشده در فهرست میراث جهانی یونسکو
کاخ چهل ستون اصفهان از بناهای تاریخی اصفهان است. کاخ چهل ستون که بالغ بر ۶۷۰۰۰ متر مربع مساحت دارد، در دوره شاه عباس یکم احداث آن آغاز شد و در وسط آن عمارتی ساخته شده بود. شاه عباس اول، کوشکی درمیان باغ بنا نهاد که این کوشک هسته اولیه کاخ را تشکیل داد که تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه های چهار گوشه آن را در بر می گرفت. در سلطنت شاه عباس دوم، ساختمان تکمیل شد و در ساختمان موجود مرکزی، تغییرات کلی داده شده است و تالار آینه، تالار ۲۰ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوانهای طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با تمام تزیینات نقاشی و آئینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقفها افزوده شده است.تالار مرکزی کاخ که اختصاص به میهمانان خارجی و شخصیت های کشورهای دیگر داشت حاوی نقاشی هایی است که وقایع تاریخی دوران های مختلف را بیان می دارند. این سالن با شکوه که بر گنبدی منقوش استوار است با لچکی های رنگارنگ و طرح های طلایی و شفاف از شاهکارهای هنری آن عصر محسوب می شوند.
ایوان کاخ چهلستون مرکب از دو بخش است یک بخش که بر ۱۸ ستون چوبی و رفیع استوار است چهار ستون وسط که بر روی ۴ شیر سنگی قرار گرفته و حجاری آن ها به گونه ای است که دو شیر به یک سر انسان نشان داده می شود. از دهان این چهار شیر آب فوران می کرد و به حوض مرمری تالار می ریخت. قسمت دیگر که کمی مرتفع تر است سردر ورودی تالار را تشکیل می دهد و در بعضی منابع آن را تالار آئینه نامیده اند. این قسمت بر دو ستون قرار گرفته و سراسر آن مزین به آئینه کاری وسیع و پرکاری است که در آن آئینه های ریز و خوش نقش به صورت معرق در کنار آئینه های قدی و خشتی به کار رفته اند. سقف تالار از قاب های چوبی و به اشکال مختلف هندسی ساخته شده اند. تصویر قرینه حوض مرمرین وسط ایوان در تزئینات سقف مشاهده می شود. این قرینه سازی شباهت بسیاری با ایوان عالی قاپو دارد.
چهل ستون (اثر والتر میتل هولتسر حوالی سال ۱۳۰۴)
wiki: شاه زمان سدوزایی (۱۷۷۰- ۱۸۴۴ میلادی برابر به ۱۱۵۹ تا ۱۲۲۳ خورشیدی , برابر به ۱۱۸۴ـ۱۲۶۰ هجری قمری) در سال ۱۲۱۰ (قمری) یعنی ۱۷۹۶ (میلادی) برابر به سال ۱۱۷۵ خورشیدی ساخته شده و پیش از ویرانی، از کاخ های باشکوه کابل شمرده می شد. این قصر چار پیشینه دارد، که به نام های گوناگون یاد می شد:
در سال ۱۲۱۰ هجری قمری (برابر به ۱۷۹۶ میلادی برابر به سال ۱۱۷۵ خورشیدی) به او قصر جهان نما در فراز تپه کوه هندکی یاد می شد. سپس بخش غربی همان کوه کوه چلستون نامیده شد:
در سال ۱۳۰۵ هجری قمری (برابر به ۱۲۶۷ خورشیدی و ۱۸۸۸ میلادی) به او در خارج قصر هندکی گفته می شد.
از سالهای حکومت ظاهرشاه بدین سو تنها به قصر چهلستون یاد می شد. حتی در همین سال ها منظره قصر مدرن چهلستون از تالار تخت رستم کابل دیده می شد. نامهای تاریخی این سرزمین از دوران امیر عبدالرحمن خان بدین سو تغیر نام کردند. احمدعلی کهزاد در پیوند به این کاخ از کلاه فرنگی به شکل خود رستم دستان خیابان، نهال های سبز ... می نویسد. تخت رستم کابل که زادگاه مادر رستم داستان می باشد و دیگر نامهای اسطوره های باستانی آریانا (ایران زمین) با نامگذاریهای مجدد عوض شدند. در باغ تخت رستم که سپس به باغ چهلستون مسما شد تا به سالهای ۱۹۹۲ جشنهای باستانی وبویژه نوروز تجلیل می شد. در تالارغار بزرگ کوه که به نام تخت رستم مشهور بود چایخانه و کبابی قرار داشت. به تماشاچیان در روزهای جشن و عید و روزهای آخر هفته یعنی دیگر یا پیشین (عصر بعد از ظهر) پنج شنبه و جمعه شیرینی و میوه وغ ذا و نوشابه و به ویژه چاینکی (آبگوشت در غوری دوباره ترمیم شده چینی) پیشکش می شد.
چهل ستون کابل پیش از تخریب اش به دستور فریدریک رابرتس، آرل کندهار (Frederick Roberts, ۱. Earl Roberts) انگلیس فرمانده قشون مذکور برای کابل - قندهار در جنگ دوم افغان انگلیس قصر جهان نما هندکی یاد می شد.. این قصر در آن زمان چهل ستون داشت.
عالمگیر دوم برای دختر خود(گوهربیگم یا زهره بیگم) و داماد خود (تیمورشاه درانی) بر فراز تپه ای از کوه هندکی ساخت که زمان شاه درانی،نواده احمدخان ابدالی (سپس درانی) در آن زنده گی می کرد. خانم تیمورشاه دخت عالمگیر دوم (۱۷۵۹-۱۸۰۶) از نواده بابرشاه بنیان گذار سلسله گورکانیان هند بود.این قصر هندوایرانی چهل ستون داشت که با کلاه رستم داستان خیابان (گنبد مشهور ایران زمین) پوشیده بود. به کلاه رستم داستان خیابان عمارت کلاه فرنگی (ابهام زدایی) ویا کوشک گفته می شود.
احمدعلی کهزاد در نبشته خود زیر عنوان بنای قصر چهل ستون به سمت شرقی بالاحصار کابل سال ۱۲۱۰ هجری قمری را می نامد که چهل ستون زمانشاهی عمارتی بود بلند و رفیع و مشتعل بر چهار منزل و در یکی از اتاق های منزل چهارم سریر پادشاهی گذاشته شده بود، پوشش قصر بشکل گنبد بزرگ صورت گرفته بود چنانچه آن را (کلاه فرنگی) می خواند و به (خود رستم دستان) تشبیه می کند
در سال ۱۲۱۰ هجری قمری (برابر به ۱۷۹۶ میلادی برابر به سال ۱۱۷۵ خورشیدی) به او قصر جهان نما در فراز تپه کوه هندکی یاد می شد. سپس بخش غربی همان کوه کوه چلستون نامیده شد:
در سال ۱۳۰۵ هجری قمری (برابر به ۱۲۶۷ خورشیدی و ۱۸۸۸ میلادی) به او در خارج قصر هندکی گفته می شد.
از سالهای حکومت ظاهرشاه بدین سو تنها به قصر چهلستون یاد می شد. حتی در همین سال ها منظره قصر مدرن چهلستون از تالار تخت رستم کابل دیده می شد. نامهای تاریخی این سرزمین از دوران امیر عبدالرحمن خان بدین سو تغیر نام کردند. احمدعلی کهزاد در پیوند به این کاخ از کلاه فرنگی به شکل خود رستم دستان خیابان، نهال های سبز ... می نویسد. تخت رستم کابل که زادگاه مادر رستم داستان می باشد و دیگر نامهای اسطوره های باستانی آریانا (ایران زمین) با نامگذاریهای مجدد عوض شدند. در باغ تخت رستم که سپس به باغ چهلستون مسما شد تا به سالهای ۱۹۹۲ جشنهای باستانی وبویژه نوروز تجلیل می شد. در تالارغار بزرگ کوه که به نام تخت رستم مشهور بود چایخانه و کبابی قرار داشت. به تماشاچیان در روزهای جشن و عید و روزهای آخر هفته یعنی دیگر یا پیشین (عصر بعد از ظهر) پنج شنبه و جمعه شیرینی و میوه وغ ذا و نوشابه و به ویژه چاینکی (آبگوشت در غوری دوباره ترمیم شده چینی) پیشکش می شد.
چهل ستون کابل پیش از تخریب اش به دستور فریدریک رابرتس، آرل کندهار (Frederick Roberts, ۱. Earl Roberts) انگلیس فرمانده قشون مذکور برای کابل - قندهار در جنگ دوم افغان انگلیس قصر جهان نما هندکی یاد می شد.. این قصر در آن زمان چهل ستون داشت.
عالمگیر دوم برای دختر خود(گوهربیگم یا زهره بیگم) و داماد خود (تیمورشاه درانی) بر فراز تپه ای از کوه هندکی ساخت که زمان شاه درانی،نواده احمدخان ابدالی (سپس درانی) در آن زنده گی می کرد. خانم تیمورشاه دخت عالمگیر دوم (۱۷۵۹-۱۸۰۶) از نواده بابرشاه بنیان گذار سلسله گورکانیان هند بود.این قصر هندوایرانی چهل ستون داشت که با کلاه رستم داستان خیابان (گنبد مشهور ایران زمین) پوشیده بود. به کلاه رستم داستان خیابان عمارت کلاه فرنگی (ابهام زدایی) ویا کوشک گفته می شود.
احمدعلی کهزاد در نبشته خود زیر عنوان بنای قصر چهل ستون به سمت شرقی بالاحصار کابل سال ۱۲۱۰ هجری قمری را می نامد که چهل ستون زمانشاهی عمارتی بود بلند و رفیع و مشتعل بر چهار منزل و در یکی از اتاق های منزل چهارم سریر پادشاهی گذاشته شده بود، پوشش قصر بشکل گنبد بزرگ صورت گرفته بود چنانچه آن را (کلاه فرنگی) می خواند و به (خود رستم دستان) تشبیه می کند
wiki: چهل ستون (کابل)
کلمات دیگر: